| Fundacja | 1967 |
|---|---|
| Rozpuszczenie | 1 st Wrzesień 2.016 |
| Następca | Dykasteria dla świeckich, rodziny i życia |
| Rodzaj | Papieska Rada |
|---|---|
| Kraj | Watykan |
| Organizacja macierzysta | Kuria Rzymska |
|---|---|
| Stronie internetowej | www.laici.va/content/laici/it.html |
Papieska Rada do Spraw Świeckich , organizm z Kurii Rzymskiej , został stworzony przez Pawła VI w dniu 6 stycznia 1967 roku, przez motu proprio catholicam Christi Ecclesiam . W grudniu 1976 r. Ten sam papież zreformował i zatwierdził tę dykasterię przez Motu Proprio Apostolatus peragendi . Dykasteria przestaje pełnić swoje funkcje1 st Wrzesień 2.016, a jej kompetencje są przekazywane dykasterii ds. świeckich, rodziny i życia .
Jej obecna misja została określona w konstytucji apostolskiej Pastor Bonus , opublikowanej w 1988 r. Rada ma za zadanie „popierać i koordynować apostolat świeckich i ogólnie rzecz biorąc, jest kompetentna w sprawach związanych z chrześcijańskim życiem świeckich. jako takie ”(art. 131).
Plik 22 października 2015, Franciszek ogłasza podczas walnego zgromadzenia w Synodzie Biskupów na temat misji rodziny w Kościele iw świecie , zbliżająca się fuzja rady z Papieskiej Rady do Spraw Rodziny , tworząc jedynego zgromadzenia , jak również jako utworzenie komisji do rozważenia kompetencji nowej dykasterii w celu omówienia ich na najbliższej Radzie Kardynałów w grudniu.
sobota 4 czerwca 2016 r, Pokój prasowy Stolicy Apostolskiej publikuje tymczasowego statuty ad experimentum podane przez Franciszek w formie Motu proprio, dla utworzenia nowej dykasterii: „ dykasterii dla świeckich, rodziny i życia ” , który będzie zobaczyć z 1 st września, fuzja papieskich rad dla rodziny i świeckich. Konstytucja Pastor Bonus jest również zmieniona, aby umożliwić tę zmianę, Papieska Rada do Spraw Świeckich zostanie usunięty z 1 st września. Jest to motu proprio Sedula Mater opublikowane 17 sierpnia, które formalizuje utworzenie nowej dykasterii i zniesienie dwóch soborów papieskich.
Rada składa się z przewodniczącego, wspomaganego przez sekretarza i około piętnastu innych członków, biskupów, księży i świeckich (mężczyzn i kobiety), którzy spotykają się okresowo, do których dodaje się trzynastu konsultorów zwoływanych w określonych sprawach.