| Forma prawna | Unia |
|---|---|
| Obszar wpływów | Belgia |
| Fundacja | 1912 |
|---|
| Siedzenie | Bruksela |
|---|---|
| Prezydent | Marc Leemans |
| Przynależność europejska | Europejska Konfederacja Związków Zawodowych |
| Przynależność międzynarodowa | Międzynarodowa Konfederacja Związków Zawodowych |
| Członkowie |
1600000 zgłoszonych (w 2015 r.) |
| Stronie internetowej | www.csc-en-ligne.be |
Konfederacja Związków Zawodowych Christian lub CSC ( holenderski : Algemeen Christelijk Vakverbond lub ACV ), to większość unia w Belgii , położenia dodatkowo potwierdzone przez wyniki wyborów społecznych w 2008 roku Unia jest obywatelem..
Od 2012 roku jego prezydenturę sprawuje Marc Leemans . Jej sekretarzem generalnym wyznaczonym w lutym 2014 r. Jest Marie-Hélène Ska.
CSC jest członkiem Europejskiej Konfederacji Związków Zawodowych (ETUC) i Międzynarodowej Konfederacji Związków Zawodowych (ITUC).
Jej daty początki sięgają XIX th century, w następstwie rewolucji przemysłowej . Warunki pracy były wtedy przerażające. W tym kontekście narodzi się chrześcijański związek zawodowy .
4 marca 1857 roku w Gandawie utworzono Broederlijke Maatschappij der Wevers (Braterskie Stowarzyszenie Tkaczy), a miesiąc później Maatschappij der Noodlijdende Broeders (Stowarzyszenie braci w potrzebie). Te wczesne związki zawodowe przyjęły umiarkowane stanowisko i skupiły się na obronie czysto zawodowych interesów. Są otwarte dla wszystkich pracowników , bez względu na ich przekonania polityczne lub filozoficzne.
Bardzo szybko radykalna mniejszość sprzymierzyła się z powstającymi ideami socjalistycznymi , które opowiadały się za walką klasową o osiągnięcie równości i sprawiedliwości. Ci, którzy nie zgadzają się z ich pomysłami, znajdą w grudniu 1886 r. Antisocialistische Katoenbewerkersbond (antysocjalistyczna liga pracowników bawełny). Ich strategią jest raczej współpraca między klasami niż walka klas .
Również w innych zawodach pracownicy zaczynają się organizować. Burżuazja katolicka i hierarchia Kościoła chciały zjednoczyć pracodawców i robotników w jedno stowarzyszenie. W ten sposób w gildiach i kręgach robotniczych sponsorowanych przez burżuazję narodziło się wiele mieszanych sekcji zawodowych . Ale stopniowo mieszane stowarzyszenia zawodowe ustąpiły miejsca prawdziwym niezależnym związkom, zrzeszającym tylko pracowników. Około 1900 roku proces ten osiągnął punkt bez powrotu. Chrześcijański ruch związkowy może wtedy naprawdę wystartować.
W 1904 roku , pod kierownictwem młodego dominikanina , Ojciec Rutten , Sekretariat Generalny Chrześcijańskich Związków zawodowych została powołana. Powstaje wiele związków. Podczas gdy w 1904 roku istniało sto piętnaście związków chrześcijańskich, zrzeszających łącznie piętnaście tysięcy członków. W 1914 r. Było ich tysiącset, zrzeszających sto dwadzieścia tysięcy członków.
W grudniu 1908 roku narodziła się (Vlaams) Verbond der Christene Beroepsverenigingen (Flamandzka Liga Związków Zawodowych). W czerwcu 1909 roku powstała Konfederacja Chrześcijańskich i Wolnych Związków Zawodowych Prowincji Walońskich. W czerwcu 1912 roku zdecydowano o połączeniu dwóch federacji regionalnych w jedną konfederację narodową, Generalną Konfederację Chrześcijańskich i Wolnych Związków Zawodowych Belgii (w języku niderlandzkim Algemeen Christelijk Vakverbond ). Gustaaf Eylenbosch zostaje pierwszym prezesem CSC.
Od momentu powstania CSC zawsze opierała swoje działania na podstawowych wartościach: solidarności oraz obronie indywidualnych i zbiorowych interesów osoby. Wartości te się nie zmieniają, ale sposób ich realizacji w ruchu związkowym musi zostać odnowiony i dostosowany do zmian zachodzących w społeczeństwie i świecie pracy.
W 1994 roku CSC poświęciła kongres tematowi „Unia wartości”. Określiła związkowy sposób reagowania na zmiany w gospodarce i społeczeństwie. Kongres opierał się na szerokiej debacie wstępnej z bojownikami i określił zbiór podstawowych wartości. CSC chce przełożyć je na co dzień na działania związkowe w firmach i na poziomie międzybranżowym:
W 2003 r. Rada Generalna CSC, opierając się na pracach Kongresu w 1994 r., Na nowo zdefiniowała misje, które CSC podejmuje w celu obrony i promowania swoich wartości.
1. CSC broni interesów wszystkich pracowników, bez względu na ich status, czy są aktywni czy nie, w przedsiębiorstwach, usługach, instytucjach, a także w całym społeczeństwie.
2. CSC zrzesza pracowników w jednym ruchu związkowym w ich miejscach pracy i gdziekolwiek mieszkają. Pracownicy przystępują do niego swobodnie i płacą składkę członkowską.
3. CSC działa w duchu solidarności, aby:
4. CSC broni indywidualnych i zbiorowych interesów swoich członków w dziedzinie pracy, dochodów, ochrony socjalnej i jakości życia.
5. CSC jest wolnym i niezależnym związkiem zawodowym wobec organizacji pracodawców, instytucji gospodarczych i finansowych oraz świata politycznego. Jest konstruktywną kontrpotęgą, której celem jest zjednoczone i demokratyczne społeczeństwo, nie tylko na płaszczyźnie politycznej, ale także i tak samo na poziomie społecznym, gospodarczym i kulturowym.
6. CSC jest zjednoczeniem wartości, które koncentrują się przede wszystkim na ludziach i godności osoby, a nie na strukturach. CSC koncentruje się na wartościach pracy, dzielenia się, dobra publicznego, uczestnictwa, tolerancji, równości, międzynarodowej solidarności. CSC przyjmuje stanowiska odwołujące się do koncepcji chrześcijańskich, otwierając się na osoby o innych koncepcjach życia lub przekonaniach religijnych.
7. CSC jest związkiem akcji i walki opartym na:
8. CSC jest reprezentatywnym związkiem swoich członków, związkiem dla i przez swoich członków, rozwijającym swoje działania w miejscach pracy i wśród mieszkańców. CSC jest organizacją masową dzięki wysokiej jakości usługom i działaniu jako ruch.
9. CSC jest organizacją demokratyczną skupiającą się na:
10. CSC jest silnym związkiem z silnym gronem aktywistów i personelu.
CSC wyróżnia:
Organizacja CSC opiera się na dwóch filarach: filarze zawodowym (centralnym) i filarze międzybranżowym (federacje). Przynależność każdego członka opiera się na dwóch kryteriach: miejscu pracy i miejscu zamieszkania. Działania związków zawodowych w przedsiębiorstwie są objęte filarem zawodowym, a działania związków zawodowych na poziomie lokalnym - filarem międzybranżowym. Możesz być aktywistą w firmie i na poziomie lokalnym. W rezultacie CSC ma silniejszą federalną strukturę międzybranżową niż inne organizacje związkowe.
|
|
|