Społeczność Pacyfiku | ||||
Flaga Wspólnoty Pacyfiku. | ||||
![]() | ||||
WSE państw członkowskich Wspólnoty Pacyfiku (ciemnoniebieski). | ||||
Sytuacja | ||||
---|---|---|---|---|
Region | Oceania | |||
kreacja | 1947 | |||
Dawna nazwa | Komisja Południowego Pacyfiku | |||
Zmiana imienia | 1997 | |||
Rodzaj | Organizacja współpracy regionalnej | |||
Pole | Naukowe i techniczne | |||
Siedzenie | Numea ( Nowa Kaledonia ) | |||
Informacje kontaktowe | 22 ° 18 ′ 07 ″ S, 166 ° 26 ′ 34 ″ E | |||
Język |
francuski angielski |
|||
Organizacja | ||||
Członkowie |
26 stanów i terytoriów
Australia
Stany Zjednoczone
Francja
Guam
Wyspy Cooka
Mariany Północne
Wyspy Pitcairn
Wyspy Marshalla
Sfederowane Stany Mikronezji
Nauru
Niue
![]() |
|||
Główny menadżer | Colin Tukuitonga | |||
Stronie internetowej | http://www.spc.int/ | |||
Geolokalizacja na mapie: Numea
| ||||
Pacific Społeczność (SPC) to międzynarodowy , dwujęzyczne organizacja , która obejmuje między swoich członków mówiących stany i terytoria regionu angielskim i francuskim. Działająca w Oceanii SPC została założona w 1947 roku, krótko po drugiej wojnie światowej, przez Australię , Stany Zjednoczone , Francję , Nową Zelandię , Holandię i Wielką Brytanię . W tamtym czasie te sześć krajów zarządzało terytoriami na Pacyfiku i przewidywało korzyści, jakie mogą odnieść, udzielając im „skoordynowanej” pomocy. Pierwotnie nazywana „Komisją Południowego Pacyfiku”, w 1997 roku została przemianowana na „Sekretariat Wspólnoty Pacyfiku”, jej obszar działania rozciąga się obecnie od północy do południa Pacyfiku. Od listopada 2015 r. SPC zmieniło nazwę na „Pacific Community” i zachowuje akronim „SPC”, który jest używany w całym regionie Pacyfiku.
SPC przyczynia się do rozwoju umiejętności technicznych, zawodowych, naukowych, badawczych, planowania i zarządzania w 22 wyspiarskich państwach i terytoriach Pacyfiku. Z czterema członkami założycielami organizacji , Australią , Francją , Nową Zelandią i Stanami Zjednoczonymi , Wspólnota Pacyfiku składa się z 26 państw członkowskich.
SPC działa na wszystkich poziomach, lokalnym, krajowym, regionalnym i międzynarodowym. Jego programy techniczne są koordynowane przez pięć działów i 4 programy, które zapewniają pomoc techniczną, zapewniają szkolenia i prowadzą badania:
Podziały
Programy
CPS posiada również Dział Operacji i Zarządzania, w skład którego wchodzą:
A także biuro Dyrektora Generalnego z:
Siedziba SPC znajduje się w Noumea w Nowej Kaledonii, biuro regionalne w Suva na Fidżi oraz dwa biura regionalne: biuro regionalne Mikronezji w Pohnpei , Federalne Stany Mikronezji oraz biuro regionalne Melanezji w Port Vila , Vanuatu.
Do których należy dodać cztery z sześciu państw założycielskich, które nadal są członkami organizacji i wnoszą wkład finansowy w działanie różnych programów:
Holandia wycofała się w 1962 roku, a Wielka Brytania wycofała się w 1996 roku, a następnie powrócił do organizacji od 1998 roku do stycznia 2005 roku.
Z okazji jedenastej edycji członkowie SPC podjęli szereg przełomowych decyzji:
Wezwali również darczyńców i partnerów do większych inwestycji w badania naukowe w celu oceny wpływu zmian klimatycznych na nasze oceany.
Temat wybrany w tym roku to „Nauki o oceanach: zrównoważona przyszłość dla błękitnego Pacyfiku”.