Walka Antivari
Walka Antivari
SMS Zenta , zatopiony podczas walki.
| Przestarzały | 16 sierpnia 1914 |
|---|---|
| Lokalizacja | Antivari |
| Wynik | Zwycięstwo francusko-brytyjskie |
|
Francja Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii |
Austro-Węgry |
|
Auguste Boué de Lapeyrère Ernest Troubridge |
| 2 pancerniki dreadnought , 10 pancerników pre-dreadnought , 4 krążowniki pancerników , 1 krążownik chroniony , ok. 20 niszczycieli |
1 lekki krążownik 1 niszczyciel 2 łodzie torpedowe |
| każdy | 1 lekki krążownik |
Pierwsza wojna światowa
Współrzędne 42 ° 06 ′ 00 ″ północ, 19 ° 05 ′ 00 ″ wschódBojowa Antivari (dzisiaj Bar ) to pierwsza bitwa morska z I wojny światowej (1914-1918) odpierał wybrzeżu Królestwo Czarnogóry w Morzu Adriatyckim pomiędzy francuskim Narodowym Navy i austro-węgierskiej marynarki .
Kontekst
Od początku konfliktu Austro-Węgrzy poddali blokadę czarnogórskie wybrzeże i zbombardowali jej porty. Mogą działać, ponieważ ani Serbia, ani Czarnogóra nie mają marynarki wojennej. Plik13 sierpnia 1914, Francja wypowiada wojnę Austro-Węgry odwrócenie równowagę sił w Adriatyku.
Admirał Auguste Boué de Lapeyrère , który dowodzi Armią Morską , chce wykorzystać swoją przewagę liczebną: stara się zmierzyć z Austro-Węgrami w decydującej bitwie. Armada z 15 pancerników linii, 6 dużych krążowników towarzyszy około trzydziestu lekkich statków, a także brytyjskiego podziału Admiral Troubridge wszedł Adriatyk. Flota austro-węgierska nie mogła liczyć na wygraną, zniosła blokadę i pospiesznie schroniła się w swoich bazach zbyt dobrze bronionych, by obawiać się ataku.
Jednak rano 16 sierpnia 1914, lekki krążownik Zenta (dowodzony przez Paula Pachnera (en) - 2300 ton, 8 dział 120 i 8 dział 47) jest zaskoczony podczas bombardowania Antivari (Czarnogóra). Towarzyszy mu niszczyciel Uhlan i dwie łodzie torpedowe .
Proces
Francuska flota na łączną kwotę 64 sztuk 305 mm nie przegap tej okazji i walka rozpoczyna się 8 godz 50 . Zenta , uderzył kilkakrotnie o tym wybuchy Dreadnought Courbeta jest obsada na 9 h 35 . Pozostałym trzem statkom udało się uciec, a 150 z 324 ludzi na statku zostało uratowanych; 54% załogi zostaje zabitych, ocalałym udaje się odzyskać wybrzeże, na łodziach ratunkowych i są internowani przez Królestwo Czarnogóry do czasu jego kapitulacji15 stycznia 1916.
Raymond Poincaré opowiada:
"O 23:30 otrzymałem telegram wysłany z Malty o 21:50 i podpisany przez admirała Boué de Lapeyrère:" Zaskoczyłem dziś rano przed Antivari, krążownik typu Zenta, lecący zarówno z północnego jak i południowego zachodu i łódź torpedowa, która blokowała. Cruiser został zatopiony. Wygląda na to, że torpedowiec zdołał uciec. Zajmę stanowisko obserwacyjne przy wejściu do Morza Adriatyckiego, zaopatrując budynki na miejscu. "
Kolejność bitwy
Francuska marynarka wojenna- Courbet , pancernik typu dreadnought ;
- Jean Bart , pancernik typu dreadnought;
- 1 ponownie Wing
- Prawda , pancernik sprzed drednota;
- Sprawiedliwość , pancernik sprzed drednota;
- Demokracja , pancernik sprzed powstania drednota;
- Ojczyzna , pancernik sprzed drednota;
- République , pancernik sprzed drednota;
- Opancerzony krążownik Victor Hugo
- Jules Ferry , krążownik pancerny
- Jurien de la Gravière , krążownik chroniony
- 5 eskadr niszczycieli
- HMS Warrior , krążownik pancerny
- Krążownik pancerny HMS Defense
- 3 dywizje niszczycieli
- Zenta , lekki krążownik
- Ułan , niszczyciel
Konsekwencje
To jedyny sukces tej wyprawy. Poszukiwana przez Francuzów bitwa nie dochodzi z powodu braku walczących.
Sytuacja austro-węgierskiej marynarki było jeszcze pogorszyć wraz z wejściem w wojnie z Włoch w 1915 roku . Wielkie kwalifikacje marynarzy i agresywność oficerów pozwoliły mu jednak znakomicie przeciwstawić się sojusznikom i zadać im znaczne straty, przy czym ci ostatni nie byli w stanie uzyskać nad nim naprawdę decydującej przewagi.
Bibliografia
- (w) „ Zenta ” ( Archiwum • Wikiwix • Archive.is • Google • Co robić? ) , On Naval History (dostęp: 22 września 2014 )
- (w) Olaf, „ Historia krążownika Zenta ” ,27 lutego 2005(dostęp na 1 st lutego 2011 )
- Raymond Poincaré, W służbie Francji, dziewięć lat wspomnień , tom 5, Plon, 1930.
Link wewnętrzny
Link zewnętrzny
Bibliografia
- Guy Le Moing , 600 największych bitew morskich w historii , Rennes, Éditions Marines,2011, 619 s. ( ISBN 978-2-35743-077-8 )
- Jean Moulin , „ L'Armée navale en 1914 ”, Marines & Forces navales , n o 150, 2014.
- François Cochet i Rémy Porte , Słownik Wielkiej Wojny 1914-1918 , Paryż, Robert Laffont , wyd. „Książki”, 2008.