Kolegiata św. Wincentego w Bernie
| Kolegiata św. Wincentego w Bernie | ||
 Kolegiata św. Wincentego w Bernie. | ||
| Prezentacja | ||
|---|---|---|
| Rodzaj | Katedra | |
| Rozpoczęcie budowy | 1421 | |
| Koniec prac | 1893 | |
| Dominujący styl |
Gothic neo gotyckie |
|
| Ochrona |
Dobra kultury o znaczeniu narodowym,  światowe dziedzictwo ( 1983 ) (pod „ Starym Miastem Berno ”) |
|
| Stronie internetowej | www.bernermuenster.ch | |
| Geografia | ||
| Kraj | szwajcarski | |
| Miasto | Berno | |
| Kwadrat | Münsterplatz | |
| Informacje kontaktowe | 46 ° 56 ′ 50 ″ na północ, 7 ° 27 ′ 05 ″ na wschód | |
Geolokalizacja na mapie: Szwajcaria
| ||
Kolegiata św Wincentego Berna ( Berner Münster ) w Bernie jest największym późno średniowieczna budowla religijna w Szwajcarii , z wieżą 100,6 metrów, który jest również najwyższy w Szwajcarii, od zakończenia budowy i L jego koronacji w 1889- 1893. W stylu gotyckim został zbudowany od 1421 roku, a ukończono go dopiero w 1893 roku . W średniowieczu było to pod patronatem Wincenty z Saragossy , męczennik z IV -go wieku . Było to protestanckie miejsce kultu od czasu wprowadzenia reformacji w 1528 roku.
Budowa
Praca zaczyna się 11 marca 1421pod opieką św. Wincentego z Saragossy . W miejscu budowy istniał już kościół Leutkirche , którego dwa kolejne budynki sięgają założenia Berna przez Zähringen (ok. 1191 ).
Budowę zainicjowało Państwo Berno i Zakon Krzyżacki . Część środków pochodzi od zamożnych rodzin i składek od korporacji zawodowych Berneńskich.
Pierwszym właścicielem jest Szwabski Mathieu Ensinger . Zainspirowany częściowo głównym kościołem Ulm , katedrą Matki Bożej z Fryburga w Niemczech i katedrą św.Mikołaja we Fryburgu w Szwajcarii, Ensinger wprowadza innowację dzięki zewnętrznej podstawie wieży z trzema sklepieniami. Z bogato zdobionymi portalami zamiast tylko jednego. W latach 1460 i 1480 , kamień rzeźbiarz Erhart Küng (de) wykonany z portalem i dekoracje dużej przedsionka. Z miejscem tym ściśle związany jest również słynny malarz Niklaus Manuel : w 1517 roku współpracuje przy realizacji lektorium (zniknął) i sklepienia chóru, aw 1522 roku pojawia się jako ekspert w wykonywaniu stalli.
W 1521 roku budowa wieży została przerwana na około 60 metrach nad ziemią z powodu osłabienia fundamentów. Liczne wydarzenia polityczne i gospodarcze spowalniają lub blokują dalsze prace. Wieżę ukończono dopiero w 1893 r. , Z drugą połową w stylu neogotyckim i końcową wysokością 100,6 metra.
Sklepienie chóru (1517)
Niezwykłe sklepienie żebrowe chóru, z lierami i kondygnacjami, zostało ukończone w 1517 roku pod kierunkiem mistrza budowniczego Petera Pfistera. Pośrodku, w rozetowym oknie, widnieje herb Berna, a 86 wyrzeźbionych zworników ilustruje głównych przedstawicieli Królestwa Niebieskiego. Jeśli nie wiemy, który artysta zaprojektował i wyreżyserował to ważne dzieło (którego realizację powierzyło pół tuzina rzeźbiarzy-wykonawców), to wiemy, że malarzowi Niklausowi Manuelowi i jego warsztatowi powierzono polichromię kluczy i zdobienie sklepienia za pomocą groteski.
Niezwykłe elementy
- Wielki narząd został zbudowany na początku XVIII -go wieku. Po wielu modyfikacjach i interwencjach został ostatecznie odbudowany przez Szwajcarską Manufakturę Organów Kuhn Orgelbau Kuhn (de) w 1999 roku, jednak z wykorzystaniem starych części barokowego kredensu, w szczególności rzeźb wirtuozowskich Michaela Langhansa i Johanna Augusta Nahla .
- Organy chóru produkowane są przez szwajcarską firmę Metzler w Dietikon. Został on skierowany przez Jaskółcze Gniazdo, w duchu instrumentów samym końcu XV -go wieku.
- Ołtarz z czarnego wapienia Saint-Triphon z katedry Notre-Dame w Lozannie .
- Główny portal elewacji zachodniej jest wybitnym osiągnięciem rzeźby z końca XV th wieku i początku XVI -go wieku w Europie. Reprezentuje Sąd Ostateczny i ma 294 znaków. To także polichromia.
- Okna chór kolegium Berno ma pewne witraże absolutnie wyjątkową, pochodzący z XV -go wieku. Te okna (patrz zdjęcia poniżej w galerii) to wyjątkowy skarb koniec barwionego szkła artystycznego od średniowiecza w Szwajcarii, ale również z XIX th century.
- Dzwonnica kolegiaty w Bernie słynie z najcięższego dzwonienia dzwonów w Szwajcarii (masa całkowita: 31 300 kg ). Duży burdon, zatopiony w 1611 roku przez Abrahama Zendera z Berna i Petera Füssli z Zurychu, daje banknot mi 2 i waży 9940 kg .
Antyfonarze
Trzytomowe Antyfonarz (każde w dwóch egzemplarzach) został wyprodukowany z okazji liturgii kolegiaty rozdziale Saint-Vincent, założony w 1484-1485. Te iluminowane rękopisy, które odnoszą się do obrzędu diecezji lozańskiej , pochodzą z lat 1489-1490 i przypisywane są kopistowi Conradowi Blochingerowi. Po wprowadzeniu reformacji w 1528 r. Zostali rozproszeni w 1530 r.: Cztery zostały sprzedane miastu Estavayer-le-Lac , które wykorzystywało je do liturgii własnej kolegiaty Saint-Laurent, podczas gdy dwaj inni przybyli do 1897, wciąż niewyjaśnionymi objazdami, w Vevey , gdzie są przechowywane w muzeum historycznym tego miasta.
Galeria zdjęć
-
Kolegiata w Bernie, widok z zewnątrz
-
Kolegiata: widok od wewnątrz na zachód
-
Wielki Organowej w formie bufetu XVIII -tego wieku, przebudowany w 1999 roku
-
Chór narząd Metzler (1982), zaprojektowany w duchu XV -go wieku
-
Wielki Portal malowane (koniec XV th / na początku XVI th century)
-
Zadaszenie chór znakomitym przykładem europejskiej witraż XV th wieku
-
Szklany dach chóru: Męka Pańska z 1441 roku
-
Szklany dach chóru: życie Chrystusa (1868, L.Stantz)
Bibliografia
- Christoph Schläppi, Bernhard Furrer, Machs na. Ein Führer zum Berner Münster , Gesellschaft für schweizerische Kunstgeschichte, Bern 1993, 2 vol., 277 s.
- Katedra w Bernie , autor: Christoph Schläppi, Bernhard Furrer, Brigitte Kurmann-Schwarz, Luc Mojon (przewodnicy po szwajcarskich zabytkach SHAS), Société d'Histoire de l'Art en Suisse, Berno 1994.
- Kolegiaty Berno, 500 th anniversary sklepienia chóru (A + A Sztuka i architektura w Szwajcarii, 2017/2), Société d'histoire de l'Art en Suisse, 2017, 96 s.
Bibliografia
- (de) Baugeschichte des Münster im Band IV der Reihe „Kunstdenkmäler des Kantons Bern” , str. 17
- Hans Christof von Tavel „Niklaus Manuel und das Berner Münster”, w La Kolegiata de Berne, 500 th rocznicę sklepieniu prezbiterium (A + A Sztuki i Architektury w Szwajcarii, 2017/2), Société d'histoire de l sztuka w Szwajcarii, 2017, s. 74-81 .
- Stefan Gasser, „Die Gewölbeschlusssteine des Berner Münsterchors”, w La Kolegiata de Berne, 500 th anniversary sklepienia chóru (A + A Sztuki i Architektury w Szwajcarii, 2017/2), Société d'histoire de l' `` art en Szwajcaria, 2017, s. 16-24
- Kunstführer durch die Schweiz: Basel-Landschaft, Basel-Stadt, Bern, Solothurn , vol. 3, Berne, Gesellschaft für schweizerische Kunstgeschichte,2006, 916 s. ( ISBN 3-906131-97-1 ) , str. 159.
- Szwajcarski producent organów Metzler w Dietikon
- najcięższy dzwonek w Szwajcarii
- e-Codices , Wirtualna Biblioteka Rękopisów w Szwajcarii.
- Kathrin Utz-Tremp, Fanny Abbott, „Kapituła St. Vincent (1484-1528) i jego antiphonaries”, kolegiaty Berno, 500 th anniversary sklepienia chóru (A + A Sztuki i Architektury w Szwajcarii, 2017 / 2), Swiss Art History Society, 2017, s. 46-54 .