| Strażnik Pieczęci Francji | |
|---|---|
| 25 listopada 1616 -24 kwietnia 1617 | |
| Guillaume du Vair Guillaume du Vair | |
| Ministerstwo Spraw Zagranicznych | |
| 9 sierpnia -30 listopada 1616 |
| Narodziny | 1556 |
|---|---|
| Śmierć | 1624 |
| Czynność | Polityk |
Mangot Claude , urodzony w 1556 roku i zmarł w 1624 roku, lord Villeran , z Orgères i Villarceaux w Voves, jest parlamentarzystą i francuskim mężem stanu .
Pochodzi z szanowanej rodziny parlamentarzystów z Loudunois , jest synem Claude'a Mangota (1520-1593), męża Geneviève Sevin, pani z Villeran, Dreville, Orgères i du Moulin (na podstawie umowy z 30 kwietnia 1545 r.) Parlament Paryża, nobilitowany listami szlacheckimi z Vauluant, wrzesień 1555 i zarejestrowany w Izbie Obrachunkowej 10 stycznia 1556, ambasador księżnej Longueville w Neuchâtel od 1592 do 1593.
Claude Mangot rozpoczął karierę w parlamencie, gdzie 20 maja 1588 roku został przyjęty jako doradca świecki i przydzielony do Pałacu Prośby. Został zaprzysiężony w Sainte-Union jako członek parlamentu ustawodawczego 26 stycznia 1589 r. 4 grudnia 1589 r. Został przyjęty w parlamencie królewskim w Tours. Stał się mistrzem wniosków o 1 st lutego 1600. W dniu 9 kwietnia 1607 jest zaangażowana prokurator generalny komory sprawiedliwości wszczął spróbować malwersacje finansowe. W dniu 17 kwietnia 1614 r. Został wyznaczony do zbadania procesu Philippe de Gondi, rolnika podatku od soli. W tym samym roku uzyskał patentowe listy polecające mu zbadanie zamieszek w Poitou i pacyfikację tej prowincji. Również w 1614 r. Został radnym stanu. 25 stycznia 1616 roku został mianowany pierwszym przewodniczącym parlamentu Bordeaux, którego nie sprawował i sprzedał od stycznia 1617 roku.
Chroniony przez marszałka d'Ancre ( Concini ), został mianowany przez komisję 9 sierpnia 1616 r. Sekretarzem Stanu ds. Wojny i Spraw Zagranicznych . Negocjował oddzielenie księcia Nevers od książąt leasingu i redukcję miasta Péronne, które przejął książę Longueville. Podczas rekonstrukcji soboru 25 listopada 1616 r., Wierny Concini , został mianowany listownie opiekunem pieczęci w miejsce Guillaume du Vair, który złożył rezygnację, podczas gdy Richelieu powrócił na stanowisko radnego stanu. Podczas upadku marszałka d'Ancre zaaranżowanego przez Ludwika XIII w dniu 24 kwietnia 1617 r. Został zwolniony z obowiązków przez króla, który przywrócił Vaira. „Mając na względzie kilka wielkich i ważnych względów, odebrano Sieurowi Mangotowi pieczęcie Francji, nad którymi przez jakiś czas powierzyliśmy mu opiekę, uznaliśmy obowiązek powrotu w ręce naszego drogiego i sprawiedliwego Sieur du Vair, pieczęcie strażnicze Francji […], z których rąk zostały wyrwane wbrew naszej woli przez złe i złowrogie sztuczki nielicznych, którzy nadużywając naszego imienia i autorytetu, knuli złe plany przeciwko nam i naszemu państwu ”. Zhańbiony, Mangot, według niektórych źródeł, zostaje uwięziony i umiera wkrótce po uwięzieniu lub, według innych, przechodzi na emeryturę, aby żyć „jako osoba prywatna w swoim domu”.
W 1594 poślubił Margueritte Le Beau Dame de Villarceaux. Jego syn Anne Mangot (ochrzczony 3 września 1594, zmarł 10 czerwca 1655) był doradcą Wielkiej Rady (27 września 1619), doradcą parlamentu Bretanii, potem Paryża (23 lutego 1623) i wreszcie mistrzem wniosków (18 marca 1627).