Narodziny |
7 stycznia 1834 r Paryż |
---|---|
Śmierć |
19 stycznia 1887(53 lata) Paryż 15 tys |
Imię w języku ojczystym | Claude Ferdinand Gaillard |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | Malarz , grawer |
Miejsca pracy | Paryż (1849-1856) , Włochy (1856-1861) , Paryż (1861-1887) |
Nagrody |
Prix de Rome Oficer Legii Honorowej |
Claude-Ferdinand Gaillard urodzony w Paryżu dnia7 stycznia 1834 ri zmarł w Paryżu 15 th19 stycznia 1887jest pisarzem , malarzem , ilustratorem i pisarzem francuskim .
Laureat Prix de Rome w 1856 i prezesem Towarzystwa rytowników z Burin , współczesny krytyk Henri Beraldi opisał go jako „wielkie i nieporównywalne grawera” .
Syn ślusarza z Dzielnicy Łacińskiej , Ferdynanda Gaillarda – sygnował się tak lub „F. Gaillard” – studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Paryżu w latach 1849-1850, w pracowni Léona Cognieta , u którego uczy się sztuki grawerunku, któremu poświęci się przez całe życie - nawet jeśli jest kilka rzadkich malowanych portretów. W zbiorach szkoły przy rue Bonaparte przechowywana jest kolekcja jego prac studenckich.
W 1853 wstąpił do warsztatu grawerskiego Jamesa Hopwooda ( 1795-1855) i Lecouturiera z powodów żywieniowych: robił tylko odbitki reprodukcji i nie porzucał studiów, ponieważ dwukrotnie wygrał konkurs, a najpierw drugie Prix de Rome do grawerowania w intaglio w 1852 roku i pierwszą nagrodę w Rzymie do grawerowania wklęsłego w 1856. Ta nagroda otwiera drzwi tradycyjnego podróży do Włoch , który zabrał go do Neapolu i Pompei , gdzie zrealizował kilka rysunków i obrazów z natury (1859) .
W 1860 roku, zaczął wykazywać w Paryżu swoje oryginalne ryciny, głównie sucha igła , która przyniosła mu wiele opinii - zwłaszcza z Gazette des Beaux-Arts - ale artysta utrzymywał i skończyło się produkcją, w drobiazgowej burinist , swoistą fakturę. Odmówił podporządkowania się modom , a nawet dołączył do Salon des refusés w 1863 roku , gdzie został zauważony przez krytyka Philippe'a Burty'ego . W 1867 roku wyprodukował ryciny z kolekcji prowadzonych przez prowansalski poeta Frederic Mistral , w Calendau, pouèmo nouvelle .
Wykonuje bardzo realistyczne portrety osobowości: jego Dom Prosper Guéranger to jedna z jego najsłynniejszych rycin, nie wspominając o Człowieku z oczkiem według Jana van Eycka, który zabrał mu tylko osiem dni pracy i który „kupił 100 dolarów, wygodną sumę w tamtym czasie od amerykańskiego kolekcjonera. Beraldi mówi, że spędził nieskończoną ilość czasu - czasami dwa lata - medytując przed atakiem i przycinaniem deski.
W 1876 r. został kawalerem Legii Honorowej , a w 1886 r. awansowany na oficera. W tym samym roku objął przewodnictwo w Towarzystwie Grawerów Burin.
Był obecny na Wystawie Powszechnej w 1878 r. zarówno jako malarz, jak i grawer.
Był nauczycielem francuskiego grawera François-Eugène'a Burneya (1845-1907) i Tiburce'a de Mare, z którym się zaprzyjaźnił i uczył techniki akwaforty Vassili Mate . W 1885 wystawiał i był członkiem jury w sekcji grawerowania rytów pierwszej międzynarodowej wystawy bieli i czerni w Pavillon de Flore w Paryżu.
Po jego śmierci jego pracownia i kolekcje malarstwa zostały rozproszone w Paryżu w Hôtel Drouot , 8 i 89 kwietnia 1889. WKwiecień 1898, Léonce Bénédite prezentuje paryską retrospektywę jego prac w Musée du Luxembourg .
Pod pseudonimem Caroline de Beaulieu Gaillard napisał także kilka recenzji i esejów na temat rytowników, a także dwie krótkie powieści. Pokazuje, późno, hołd popierany Kościołowi katolickiemu.
Część jego produkcji została zakupiona przez dział grafiki i fotografii Biblioteki Narodowej Francji .