Kino boliwijskie

Boliwia film clapperboard.svg

Historia kina boliwijskiego zaczyna się w La Paz on 21 czerwca 1897 r.z pierwszą publiczną projekcją kinematograficzną w Boliwii . Pierwsze znane lokalne strzały strzelono około 1904 roku . Pierwsze boliwijskie dokumenty pochodzą z 1912 roku i są dziełem Luisa Castillo i J. Goytisolo. Corazón Aymara , zaginiony film wyreżyserowany przez Pedro Sambarino w 1926 roku i uważany za pierwszy film fabularny nakręcony w Boliwii, oznacza narodziny kina zwróconego w stronę spraw społecznych i inspirowanego rdzenną literaturą i silną obecnością Indii w tym kraju. Kilka utworów jest również cenzurowanych .

Wojna Chaco (1933-1936) położyła kres temu okresowi. Produkcja dokumentów o bieżących wydarzeniach, wspierana przez rządzących, pozostaje bardzo ważna: wojna jest źródłem pierwszego boliwijskiego filmu dźwiękowego La guerra del Chaco (Luis Bazoberry, 1936).

W latach 1930-1940 praktycznie nie nakręcono żadnego filmu.

Kino boliwijskie odrodziło się po rewolucji 1952 r. wraz z utworzeniem Instituto cinematografico boliviano (ICB, marzec 1953). W 1956 roku film dokumentalny Jorge Ruiza Vuelve Sebastiana , opowiadający o Indianach Chipaya , otrzymał międzynarodową nagrodę.

Najbardziej znanym jest niewątpliwie Boliwijski reżyser Jorge Sanjinés , autor zaangażowanego kina wypowiadającego eksploatacji rdzennych społeczności: Ukamau (wygrywając Tygodnia Krytyków w 1967 roku na festiwalu w Cannes ), jego arcydzieło Kondor krwi ( Yawar mallku , nagrodzony na 1969 Festiwal Filmowy w Wenecji ), „Odwaga ludu” (nagrodzona na Berlinale w 1972 roku ), „Clandestine Nation” ( złota muszla festiwalu San Sebastian w 1989 roku ). Sanjinés i jego grupa Ukamau wspierają rozwój kina boliwijskiego, tworzą pierwszą szkołę i pierwszy narodowy klub filmowy.

Ostatnio, dwa filmy wyprodukowane w Boliwii przez hiszpańskich filmowców otrzymały krytyków: Nawet deszcz przez Icíar Bollaín w 2010 i Blackthorn przez Mateo Gil w 2011 roku.

Eksploatacja kinematograficzna

W 2009 roku Boliwia miała 16 kin, w tym 7 w La Paz , 3 w Cochabamba , 2 w Santa Cruz , 2 w Potosí , 1 w Sucre i 1 w Tariji .

Załączniki

Powiązane artykuły

Kategorie

Uwagi i referencje

  1. Jean-Loup Passek , Słownik kina , Paryż, Editions Larousse ,2001, 1609  s. ( ISBN  978-2-03-505031-1 , prezentacja online , czytaj online ) , Boliwia, s.  173
  2. „  BOLIWIA, przewodnik turystyczny Petit Futé: Sztuka i kultura  ” , na www.petitfute.com (dostęp 9 grudnia 2017 r. )
  3. "  Kina Boliwii i Peru  " , na cinexplorer.net ,25 czerwca 2009(dostęp 17 listopada 2014 )

Bibliografia