Chrononim

Chrononim (koncepcja wprowadzona przez szwajcarską lingwistkę Evę Büchi  (de) w 1996 r.) To wycinek czasu, któremu społeczność przypisuje spójność, czemu towarzyszy potrzeba jej nazwania.

Tak jest na przykład w przypadku wyrażenia „  Ryczące lata dwudzieste  ” na określenie lat dwudziestych XX wieku we Francji lub wyrażenia „  Trente Glorieuses  ” na określenie lat 1946–1975, wciąż w tym samym kraju, podrobionym retrospektywnie przez Jeana Fourastié. w 1979 roku i od tego czasu szeroko stosowany.

Terminy te są przedmiotem badań językoznawstwa i odtąd stanowią podstawę historii i historiografii.

W przypadku dat stanowiących nazwy wydarzeń (takich jak 11 września czy 21 kwietnia ) badacze czasami używają specyficznego terminu hemeronimów.

Uwagi i odniesienia

  1. Eva Büchi, Struktury „Französiches Etymologisches Wöterbuch”. Badania metaleoksykograficzne i metaleksykologiczne , Niemeyer,1996, s.  271
  2. Paul Bacot , Laurent Douzou i Jean-Paul Honoré , „  Chrononimy. Upolitycznienie czasu  ”, Words. Język polityki , n O  8721 lipca 2008, s.  5–12 ( ISSN  0243-6450 , DOI  10.4000 / words.11552 , czytaj online , dostęp 9 stycznia 2020 )
  3. Rémy Pawin , „  Zakorzenienie mitu„ Trzydziestu wspaniałych lat ”przez podręczniki szkolne (1979-2011)  ”, Le Temps des Médias , vol.  27 N O  22016, s.  47 ( ISSN  1764-2507 i 2104-3671 , DOI  10.3917 / tdm.027.0047 , przeczytane online , sprawdzono 9 stycznia 2020 r. )
  4. Dominique Kalifa , „  Wprowadzenie. Naming stulecie "chrononyms" w 19 wieku  ” Revue d'histoire du Xixe siècle , n o  52,1 st czerwiec 2016, s.  9–17 ( ISSN  1265-1354 , czyt. Online , dostęp 9 stycznia 2020 r. )
  5. Laura Calabrese Steimberg , „  The Heméronyms. Te ważne wydarzenia, te daty, które stają się wydarzeniami  ”, Words. Język polityki , n O  881 st listopad 2008, s.  115-128 ( ISSN  0243-6450 , DOI  10.4000 / words.14443 , czytaj online , dostęp 9 stycznia 2020 )

Zobacz też

Powiązane artykuły

Bibliografia