Chronologia obszarze górniczym Nord-Pas-de-Calais, w XVIII -tego  wieku

Chronologia w obszarze górniczym Nord-Pas-de-Calais , w XVIII -tego  wieku został oznaczony przez pogoni gleaning w Boulogne , ale przede wszystkim przez odkrycie węgla na3 lutego 1720przez Société Desaubois w kopalni Jeanne Colard we Fresnes-sur-Escaut . Czternaście lat później węgiel wydobył się z kopalni Pavé w Anzinie . W konsekwencji mnożą się próby i otwieranie studni, awarie pozostają liczne, a potem konkurencyjne firmy.

W obliczu mnóstwa procesów sądowych konkurencyjne firmy łączą 19 listopada 1757, Co prowadzi do powstania z Compagnie des Mines d'Anzin . Ten ostatni znacznie się rozwinął w następnych dziesięcioleciach i prosperował coraz bardziej. Inne firmy również próbują się rozwijać, jak Compagnie des mines d'Aniche pod koniec wieku, ale tak naprawdę prosperowały dopiero wtedy, gdy kopalnia La Renaissance została uruchomiona w Somain na początku lat czterdziestych XIX wieku .

1700

1704

• Umiera książę Louis-Marie-Victor d'Aumont .
• 27 listopada : Pierre Mathieu urodził się w Lodelinsart.

1710s

1710

• Pierre Desandrouin-Desnoëlles urodził się w Lodelinsart.
• 4 maja : Rodzi się Augustin-Marie Duńczyk .

1712

• 20 stycznia : Christophe Mathieu urodził się w Lodelinsart.
• 29 listopada : Philippe du Cavrel de Tagny, lord Réty and Austruy, dzierżawi swoje gospodarstwa na dziewięć lat Jean Bocquet z Guînes za czterysta funtów rocznie i pod warunkiem zakupu zapasów wydobytych z dwóch tysięcy baryłek za 4187  funtów.

1713

• 12 grudnia : Pierre-Joseph Laurent urodził się w Auberchicourt.

1716

• 1 st lipca: praca Daybreak pit początku w Fresnes-sur-Escaut , dzięki specjalnej zgody, Jacques Mathieu przyszedł oznaczyć miejsce. W Moulin i Ponchelet doły zostały otwarte wkrótce potem, w tym samym roku.
• 18 lipca : Jacques Mathieu opuszcza Lodelinsart niedaleko Charleroi, aby udać się do Fresnes-sur-Escaut z rodziną i dwudziestoma pracownikami, których zatrudnił na rok.

1717

• 17 lutego : Jean-Pierre-Joseph Mathieu urodził się w Fresnes-sur-Escaut.
• 8 maja : na mocy dekretu Królewskiej Rady Stanu Société Desaubois przyznaje się koncesję . Ten sam wyrok, wydany na korzyść Nicolasa Desaubois, przydziela spółce kwotę 6.250  funtów, która w przypadku sukcesu będzie podlegać zwrotowi w ciągu jednego roku, a nie w przypadku niepowodzenia, jeśli wydatek jest podwójny.
• 4 sierpnia : pismo patentowe dotyczące udzielonej koncesji8 maja są realizowane.
• Firma Desaubois zostaje rozwiązana i zreformowana pod tą samą nazwą. Pierwsza firma wydała wówczas 47 000 florenów, czyli 58 750  funtów na dowody. Dokładna data nie jest znana, nic nie wskazuje na to, czy ta nowa spółka powstała przed czy po udzieleniu koncesji.
• Do punktu du Jour , Moulin i Ponchelet wyrobiska , w sumie sześciu zagłębień zostały opuszczone w wyniku napływu.

1718

• 23 czerwca : Emmanuel de Croÿ-Solre urodził się w Condé-sur-l'Escaut .
• Prace pit Jeanne Collard n o  1 rozpocząć od końca do Fresnes-sur-Escaut roku. Édouard Grar twierdzi, że posiada dwie studnie, natomiast nowsze źródła wskazują, że tylko jeden dobrze wykopano w 1718 roku, ale że dwa inne, nr .  2 i 3, były wykopane w 1723 roku.

1720s

1720

• Jean-Antoine i François-Joseph Desandrouin przybywają do Boulonnais .
• 3 lutego : węgiel zostaje odkryty w kopalni Jeanne Colard po osiemnastu miesiącach pracy. Kosztowało to 111750 florenów przed znalezieniem węgla.
• 9 lipca : rada królewska przyznaje  spółce dekretem 35 000 funtów gratyfikacji i przedłużenie przywileju o pięć lat.
• Pierre Mathieu wymyśla kwadratową osłonkę z dziobaniem.
• 14 listopada : prace w kopalni Jeanne Colard trwają i odkryto drobny pokład węgla.
• Charles Cordier, odpowiedzialny za zarządzanie gospodarstwami ogólnymi, bezskutecznie próbuje nałożyć podatek na węgiel wydobywany z kopalni.
• 24 grudnia : część obudowy wykopu Jeanne Colard, wykonana z drewna bukowego, gdy powinna być wykonana z dębu , pęka, powodując zalanie podziemnych robót. Wyciągnięto z niego dwa tysiące funtów, czyli około trzystu wagonów. Utracono 20 tysięcy funtów, a niedobór 35 000  funtów należy również zgłosić, jako gratyfikację9 lipcazapłacono banknotami , które w międzyczasie straciły na wartości.

1721

• 23 maja : rząd przyznaje dekretem dwieście dębów z lasu Mormal na rzecz Desaubois Company w celu naprawy studni.
• 15 lipca : z powodu braku możliwości naprawy studni i wznowienia działalności partnerzy porzucają Société Désaubois. Następnie dół zostaje wypełniony, a maszyny, pompy i konie sprzedane.
• 1 st września: Jean-Jacques Desandrouin założył z Peterem Taffin Desandrouin-Taffin Spółki . Podczas gdy niektórzy partnerzy, w tym Nicolas Desaubois, wycofali się, do firmy dołączył Pierre Desandrouin-Desnoëlles, dostarczając sprzęt, który kupił za 2100 florenów.

1722

• 22 lutego : decyzja rady subroguje prawo pierwszego koncesjonariusza Pierre'a Desandrouin-Desnoëllesa i zabrania tym pierwszym, aby mu przeszkadzali. Jacques Richard i Jacques Mathieu nadal są obecni w tym trzecim stowarzyszeniu.
• 18 listopada : Jean-Antoine Desandrouin umiera.

1723

• Umiera książę Aumont, markiz de Villequier, syn księcia Louis-Marie-Victor d'Aumont, który zmarł w 1704 roku.
• François-Joseph Desandrouin nabywa od księcia Aumont, również markiza de Villequier, a następnie, po jego śmierci, od swojego brata, księcia Humières, użytkowanie kopalni Hardinghen i nadal je eksploatuje.
• Desandrouin-Taffin Spółka otworzyła dwa nowe odwierty w pobliżu pit Jeanne Collarda n o  1. Chociaż pokazy Edouard Grar jako stanowiące pit skóry Wilk , badania wskazują, że ostatni jest rzeczywiście dobrze n kości  2 i 3 od dołu Jeanne Colard, dokładnie na południe od pierwszy dół.

1724

• Od tego roku węgiel jest regularnie eksploatowany w Fresnes-sur-Escaut i to nieprzerwanie.
• 8 czerwca : François-Joseph Desandrouin zawiera z operatorem na Réty umowę handlową regulującą warunki sprzedaży węgla zarówno w miejscach wydobycia, jak iw składzie zlokalizowanym w Guînes.
• Kierownictwo firmy promuje węgiel drzewny, demonstrując jego przydatność do wypalania cegieł.

1725

• Próba połknięcia Sarsa odbywa się na Seigneury w Aubry , obecnie Petite-Forêt , ale została porzucona z powodu napływu wody. Kosztują 12500 florenów.
• 8 sierpnia : Traktuje społeczeństwie Desandrouin-Taffin potrzeby pomiędzy procent z Panem Estreux za sumę sześćdziesiąt koron, czyli 180  funtów rocznie. Rzeczywiście, wyrok z 1717 r. Przyznaje koncesję pod warunkiem, że spółka zapłaci panom najwyższy wymiar sprawiedliwości te same prawa, które przysługują w zależności od terytorium Mons .
• Wrzesień: firma handluje z lordami Oisy i Aubry za sto ecu, czyli trzysta funtów rocznie, za prawa stojące.

1726

• Dwie studnie, składające się na studnię Peau de Loup , zostały wywiercone na terenie Odomez , na północ od wyrobiska Jeanne Colard.
• Estreux pit jest podejmowane w Estreux , do głębokości czterdziestu toises, ale jest opuszczony z powodu złej terenu, mimo kopania dwóch galeriach. Kosztował 23 400 florenów.
• 27 sierpnia : następujące otwarte doły na terenie seignerie Aubry, jaskółki Sars, kilka lat po 8 maja 1717, nowy przystanek przedłuża koncesję.

1727

• Jaskółki Peau de Loup rozpoczęte w poprzednim roku zostały porzucone, podobnie jak dół Estreux.

1728

• Uruchomiono dwie studnie kopalni Joseph Routard , w pobliżu wyrobiska Jeanne Colard.
• Te jaskółki Bosquiaux podjęto w bruay-sur-l'escaut , ale opuszczony z powodu napływu wody. Kosztują 1000 guldenów.

1729

• Te jaskółki z Quarouble są podejmowane w Quarouble , ale opuszczony z powodu napływu wody i osuwisk. Kosztują 29800 florenów.

1730s

1730

• François-Joseph Desandrouin gromadzi tych z Réty w swoich gospodarstwach na mocy umowy zawartej z Sieur de Contes d'Esgranges, Lordem Bucamps, spadkobiercą Philippe du Cavrel de Tagny przez jego żonę, Henriette-Gertrude de Harchys, kuzynkę Germaine ten ostatni. Zdobył te różne przywileje za jednorazową opłatę licencyjną w wysokości dwóch tysięcy gratis za każdy wykopany dół.
• Gaspard Moïse Augustin de Fontanieu , lord i markiz Fiennes, nabywa ziemię Fiennes od hrabiny Valençay.
• Crespin jaskółka są podejmowane na terytorium Crespin , ale opuszczony z powodu napływu wody, gdy drewno okrągłej obudowie ze starej studni została usunięta. Kosztował 45 000 guldenów.
• W Fresnes-sur-Escaut rozpoczęły się kopalnie Toussaint Carlier i Longfarva .

1731

• Rozpoczęto wydobycie i studnie wydobywcze w kopalni Petites Fosses w Fresnes-sur-Escaut, inne źródła wskazują na rok 1730.
• Cytadela pit jest podejmowane w Valenciennes poza fortyfikacjami, nie daleko od Porte de Notre-Dame zwanej Porte de Paris. W galerii długiej na sto sążni odkryto trzy małe, bezużyteczne żyły węgla kamiennego. Kosztował 51700 florenów.
• 7 maja : François-Joseph Desandrouin umiera, jego brat Jean-Pierre Desandrouin-Desnoëlles zostaje zastąpiony przez niego.

1732

• Studnie n kości  2 i 3 jamę Jeanne Colard opisano jako wypełnione w wyniku wystąpienia źródła.
• Doły w kopalni Petites Fosses, rozpoczętej w zeszłym roku, zostały ukończone i tam zamontowano pierwszą znaną maszynę parową we Francji, która kosztowała 75 000  funtów.
• W Fresnes-sur-Escaut uruchomiono doły Crève-Coeur i Saint-Pierre .

1733

• Jama Cytadeli, rozpoczęta dwa lata wcześniej, jest opuszczona.
• Firma ma do czynienia z opatem Hasnona, władcą ziemi Anzin po prawej stronie między procentami , w wysokości stu koron rocznie.
• 26 sierpnia : kopalnia Pavé rozpoczęła się na terytorium Anzin , na obszarze, na którym prowadzono podziemne wydobycie kredy.

1734

• 24 czerwca : węgiel jest odkrywany w kopalni Pavé po miesiącach pracy, w dzień iw nocy. Oceniono, że nadaje się do wszystkich zastosowań i jest bardziej jakościowy niż ten pochodzący z zagranicy. Édouard Grar wskazuje, że dół Pavé jest dwunastym dołem wykopanym pożytecznie. Węgiel wydobywano z żyły zwanej „Grande Droiteuse”.

1735

• Na początku roku w Fresnes-sur-Escaut Édouard Grar poinformował, że istnieje siedem aktywnych odwiertów, z których pięć było przeznaczonych do wydobycia: Petites Fosses , Longfarva , Routard , Toussaint Carlier i Saint-Pierre . Nowsze źródła są ze sobą sprzeczne, ponieważ wskazują, że kopalnia Routard została zamknięta w 1736 lub w 1733 roku.
• Jamy Longfarva i Petites Fosses są opuszczone.
• W Boulonnais Gaspard Moïse Augustin de Fontanieu przedstawił królowi prośbę i na mocy prawa do posiadania ziemi podjął się kilku dołów na terytorium Fiennes, a nawet na terytorium Hardinghen, konkurując w ten sposób z Jeanem -Pierre. Desandrouin-Desnoëlles .
• Drugi odwiert, znany jako Pavé Sud, w przeciwieństwie do Pavé Nord, jest dodawany do szybu Pavé w celu rozwinięcia działalności.
• 11 marca : Jean-Jacques Desandrouin i Pierre Taffin podpisują umowę z miastem Valenciennes, na mocy której sędziowie reprezentujący miasto wyrażają zgodę na wydobywanie węgla na przedmieściach od Anzinu do Skaldy i nie dalej, za roczną opłatą 480 funtów Hainaut lub 300 funtów francuskich.
• 29 marca : Jean-Jacques Desandrouin i Pierre Taffin uzyskują wyrokiem przedłużenie ich dwudziestoletniego przywileju na dokończenie 1 st lipca 1760. W przeciwnym razie przywilej skończyłby się w 1740 roku.
• 23 maja : Emmanuel de Croÿ-Solre rości sobie prawo do wysokiego wymiaru sprawiedliwości za jego seigneury w Fresnes, na żądanie przed intendentem.

1736

• Doły Joseph Routard i Crève-Coeur są opuszczone.
• Drugi szyb w kopalni Pavé został ukończony, a szyb pracuje z pełną wydajnością. Jacques Mathieu wskazuje następnie, że „dzieło zostało doprowadzone do perfekcji”.
• Mitant pit został uruchomiony w Anzin.
• 16 grudnia : Jean-Jacques Desandrouin i Pierre Taffin uzyskują dekretem, że ziemie położone między Scarpe i Lys zostaną dodane do ich przywileju, ponieważ obawiali się, że powstanie konkurencyjna firma i pozbawiają ich rynków zbytu na Lille, Douai, jako jak również prowincje Artois i Pikardia.

1737

• 25 stycznia : Jean-Jacques Desandrouin i Pierre Taffin dokonują transakcji z Emmanuelem de Croÿ-Solre w celu zakończenia procesu: zobowiązują się do płacenia temu drugiemu rocznej opłaty licencyjnej w wysokości dwóch tysięcy funtów, za pomocą której ten ostatni wyraża zgodę na pełne wykonanie przywileju tych pierwszych na obszarze jego ziemi. Umowa ta pozostała poufna ze względu na wysoką kwotę, jakiej żądał książę Croÿ, aby inni lordowie nie prosili o więcej, kiedy zaoferowała im najwyżej trzysta funtów.
• Na terytorium Anzina rozpoczęła się budowa Cierpliwości .
• Édouard Grar wskazuje, nie wymieniając ich, że trzy jaskółki zostały podjęte na Anzinie i Valenciennes przez Desandrouin-Taffin Company.

1738

• W Fresnes-sur-Escaut rozpoczęły się kopalnie Durfin i Clausin .
• Gardins pit rozpoczęła w Anzin. Édouard Grar wskazuje na rok 1736.
• Aby rozpoznać ziemię na terytoriach Douai i Lille , Société Desandrouin-Taffin wydaje 2350 florenów.
• 7 maja : Jean-Marie Stanislas Desandrouin urodził się w Charleroi.

1739

• Toussaint Carlier pit jest opuszczony.
• Firma Desandouin-Taffin podjęła próbę wykonania wykopu w Faches-Thumesnil niedaleko Lille, którą porzuciła na głębokości 28 stóp. Kosztował 12500 florenów.
• 15 maja : w Boulonnais Gaspard Moïse Augustin de Fontanieu i Jean-Pierre Desandrouin-Desnoëlles doszli do porozumienia w wyniku licznych sporów dotyczących granic koncesji.
• 26 maja : w Boulonnais decyzja Rady Królewskiej zatwierdza transakcję z 15 majai ustala jako linię rozgraniczającą drogę łączącą Marquise z Hardinghen, Gaspard Moïse Augustin de Fontanieu może eksploatować region położony na północ od tej drogi, w kierunku Fiennes, do granic terytorium Réty, podczas gdy Jean-Pierre Desandrouin- Desnoëlles chroni region na południu, który obejmuje wszystkie doły Hardinghen.

1740s

1740

• Saint-Nicolas pit w Fresnes-sur-Escaut i pit Barričre w Anzin rozpoczęto przez Société Desandrouin-Taffin. W przypadku tego drugiego dołu Édouard Grar wskazuje na rok 1746.
• Węgiel zostałby odkryty w Beaurain , niedaleko Noyon, ale tak się nie stało, Kartuzi uzyskali wówczas wyłączny przywilej jego eksploatacji.
• 9 lutego : François-Joseph-Théodore Desandrouin urodził się w Lodelinsart.

1741

• 6 czerwca : decyzja Rady Stanu zezwala księciu Aumont i Humières na kontynuowanie przez trzydzieści lat eksploatacji kopalń węgla w Boulonnais i hrabstwie Ardres, z wyjątkiem miejscowości Fiennes i jej terytorium na korzyść Sieur de Fontanieu i ziemie Réty w Austruy na korzyść Sieur de Bucamp, przy czym właścicielom tych gruntów przysługuje również możliwość wyzysku na bardzo szczególnych warunkach. Operację zapewniają wtedy głównie dwie grupy.
• 29 sierpnia : firma Desandrouin-Cordier została utworzona przez braci Desandrouin i komornika Condé, zwanego Cordier, w celu poszukiwania i eksploatacji węgla w Vieux-Condé .

1744

• 14 stycznia : eksploatacja min we Francji jest regulowana decyzją Rady, która wyraźnie uzależnia ich otwarcie od reżimu uprzedniego zezwolenia.
• Élisabeth Dahié połyka rozpoczął w Fresnes-sur-Escaut, a cztery lata później porzucone na głębokości 64 metrów w zagłębiu, ze względu na wodzie. Kosztują 150 000  funtów w rzeczywistej stracie. Umieszczono tam maszynę pompową o mocy 97 koni mechanicznych i maszynę strażacką. To właśnie w tym dole miało miejsce pierwsze znane zastosowanie silnika parowego do próby przejścia poziomów w dołach.

1745

• Clausin pit w Fresnes-sur-Escaut jest opuszczony
• 22 września : Jean-Pierre-Joseph Mathieu umiera we Fresnes-sur-Escaut.
• 12 grudnia : Pierre Taffin umiera w Valenciennes.

1746

• Sainte-Anne pit rozpoczęto w Fresnes-sur-Escaut przez Société Desandrouin-Taffin po niepowodzenie jaskółki Rougette, który rozpoczął się i zrezygnował z tego samego roku nie daleko na głębokości jedenastu metrów.
• Luty: w Valenciennes rodzi się Jean-Léonard-Joseph Mathieu .
• 5 marca : Jean-Pierre Mathieu urodził się w Fresnes-sur-Escaut.

1747

• Jacques Mathieu zmarł we Fresnes-sur-Escaut.

1750s

1750

• Północna studnia kopalni Pavé w Anzinie została opuszczona, a południowa studnia dziesięć lat później.

1751

• Moitié pit rozpoczęto w Anzin przez Société Desandrouin-Taffin.
• Desandrouin-Taffin Company rozpoczyna odwiert w Seigneury w Mortagne, w Notre-Dame-au-Bois, ale otrzymuje rozkaz zamknięcia studni, obawiając się, że wysuszy wody termalne Saint-Amand-the-Waters .

1752

• Pierre-Benoît Desandrouin urodził się w Lodelinsart.
• Firma Wuillaume-Turner bezskutecznie otworzyła dół w Marchiennes , który został pozostawiony w stanie lawiny.
• Saint-Mathias pit w Fresnes-sur-Escaut i Petite machine à feu d'en haut pit w Anzin rozpoczęto przez spółkę Desandrouin-Taffin, natomiast pit Durfin został opuszczony.
• Firma Desandrouin-Taffin rozpoczęła budowę dwóch studni na terytorium Saint-Waast, wioski Valenciennes, Bois i Petite machine à feu pits , ale prace zostały wstrzymane w 1756 r. Przez sąd w związku z procesem sądowym złożonym przez firmę Raismes. .
• Firma Desandrouin-Taffin zatrudnia siedmiuset pracowników do wydobycia węgla, w tym ci zatrudnieni w warsztatach produkujących maszyny, sprzęt i przybory.

1753

• Pâture pit rozpoczęto w Fresnes-sur-Escaut przez Desandrouin-Taffin Spółki.

1754

• Saint-Lambert pit rozpoczęto w Fresnes-sur-Escaut przez Société Desandrouin-Taffin Édouard Grar wskazuje 1752.
• Firma Desandrouin-Taffin podjęła się połknięcia w 1754 roku w Petite-Forêt , ale prace zostały porzucone.

1755

• Le Comble pit rozpoczęto w Anzin przez Société Desandrouin-Taffin. Édouard Grar wskazuje na rok 1751.

1756

• Saint-Anne pit, rozpoczął dziesięć lat wcześniej przez Société Desandrouin-Taffin w Fresnes-sur-Escaut, został opuszczony.
• W zakładzie Fresnes trzy doły wydobywają i zapewniają jednocześnie wentylację i drenaż: Saint-Mathias , Pâture i Saint-Lambert . Rozpoczęły się prace przy kopalni Saint-Germain . W zakładzie Anzin, wyciąg z sześciu pestek i trzy wydechy : Pavé , des Gardins , Patience , Barrière , Le Comble , Moitié i Machine à feu d'en haut .
• Firma Desandrouin-Taffin zatrudnia tysiąc pracowników przy wydobyciu węgla, w tym zatrudnieni w warsztatach produkcji maszyn, aparatów i sprzętów. Firma zatrudnia również 180 koni mechanicznych, z czego 150 jest zatrudnionych w górnictwie węgla. Cztery wozy strażackie i maszyna kołowa zapewniają pompowanie , a piąty silnik parowy służy do napędzania jaskółek.

1757

• Gaspard Moïse Augustin de Fontanieu umiera, jego syn Pierre-Élisabeth zostaje jego następcą.
• 19 listopada : Compagnie des mines d'Anzin została założona pod kierownictwem Emmanuela de Croÿ-Solre , w jego zamku Ermitaż w Condé-sur-l'Escaut , przez zjednoczenie konkurencyjnych firm.

1759

• Kopalnia Saint-Mathias w Fresnes-sur-Escaut zostaje opuszczona.

1760s

1760

• Południowy szyb kopalni Pavé w Compagnie des mines d'Anzin w Anzinie jest opuszczony, a północny szyb został opuszczony dziesięć lat wcześniej.

1761

• 16 listopada : Jean-Jacques Desandrouin umiera w Lodelinsart.

1762

• Compagnie des mines d'Anzin podjęło się zatopienia szybu Chauffour w Anzinie.

1764

• Compagnie des mines d'Anzin podjęło się zatopienia wykopu Dutemple w Valenciennes, ale prace przerwano z powodu powodzi i wznowiono je dopiero w 1826 r.
• Gardins pit Compagnie des Mines d'Anzin w Anzin jest opuszczony.
• 29 maja : Pierre Desandrouin-Desnoëlles umiera w Hardinghem, bez potomstwa.

1770

1771

• 9 czerwca : Rada Stanu wydaje dekret potwierdzający przywilej przyznany wcześniej księciu Aumont i Humières na kolejny okres trzydziestu lat na korzyść księcia Louisa-Marie d'Aumont, jego wnuczka i następcy tronu, a następnie on, jego syn, książę de Viilequier.

1773

• 12 października : Pierre-Joseph Laurent umiera w Paryżu.

1778

• Pierre Mathieu umiera w Anzinie.

1779

• Pit maszynie feu d'en haut Compagnie des Mines d'Anzin w Anzin jest opuszczony.

1780s

1780

• Pit Le Comble Compagnie des Mines d'Anzin w Anzin jest opuszczony.

1781

• Pit połówki Spółki z kopalń Anzin w Anzin jest opuszczony.
• 23 grudnia : w Boulonnais François-Joseph-Théodore Desandrouin łączy siły z Carin-Cléry d'Honincthun.

1782

• Pierre-Élisabeth de Fontanieu otwiera szyb Riez-Marquin .

1783

• Głębienie szybu szybu Bleuse Borne zostało rozpoczęte w Anzinie przez Compagnie des mines d'Anzin.
• Pierre-Élisabeth de Fontanieu kazał otworzyć szyb Noirbernes .

1784

• Pierre-Elżbieta Fontanieu umiera, jego spadkobierców, Antoine-Louis, markiza de Belsunce i Michela dublet, markiza Bandeville tymczasowo scedować korzystania z ich kopalń do M mi wdowa François Brunet i jego syna za roczną opłatę w wysokości dwudziestu tysiąc franków .
• 14 marca i 31 lipca : Dekrety Rady Stanu określają granice i warunki, na jakich można korzystać z przywileju ostatnio potwierdzonego wyrokiem z 1771 r., A dokładniej określają prawa zastrzeżone dla właścicieli własnych. Wyroki te są wydawane w związku ze sporami między Société Desandrouin-Cazin , Pierre-Élisabeth de Fontanieu , synem Gasparda-Moïse , a Sieur Desbarreaux.
• 18 lipca : Augustin-Marie Duńczyk umiera.
• 30 sierpnia : Emmanuel de Croÿ-Solre umiera w Paryżu.

1788

• Dobrze n o  2 pit Rivierette Spółki Górniczego Anzin w Anzin, ale Valenciennes od 1834 roku, został opuszczony.

1790s

1791

• 1 st lipca: markiz de Belsunce i spadkobiercy markiza Bandeville sprzedawać swoje Fiennes gruntu oraz prawo do węgla ekstraktu Jean-Baptiste André Gallini Loscan Knight, który przyjmuje jako reżysera Mathieu. Postanawia się, że z kwoty siedmiuset tysięcy franków kwota tej sprzedaży, sto tysięcy franków dotyczy kopalni w Fiennes.
• 28 lipca : nowe prawo stanowi, że „jakakolwiek eksploatacja obecnie i regularnie istniejąca miałaby trwać pięćdziesiąt lat od 1791 r., ale byłaby ograniczona do sześciu lig kwadratowych”.

1792

• Kierując się brakiem paliwa wynikającym z wstrzymania importu zagranicznego węgla do Francji, rząd polecił przedstawicielowi ludu Le Bon, aby za opłatą eksploatował kopalnie Hardinghen na jego potrzeby. Nazwany Delaplace, komisarz rządowy, kierował i kierował tą operacją, która służyła zaopatrzeniu przygranicznych miast. Operacja jest kontynuowana w tym samym reżimie również w następnym roku.

1793

• 23 czerwca : Société Desandrouin-Cazin zostaje rozwiązana.
• 29 czerwca : kilka dni po rozwiązaniu swojej firmy François-Joseph-Théodore Desandrouin podpisał nowy kontrakt z Pierre-Élisabeth i Joseph-Alexis-Félix-Martin Cazin-Cléry .

Uwagi i odniesienia

Uwagi

1. W 1834 roku miasto Anzin przekazało Valenciennes wioskę Écorchoir. Otwarte tam doły przechodzą więc do Valenciennes.

Bibliografia

1. Jérémy Jännick, "  Photograph of the identification plate umieszczed by Charbonnages de France on the present terminal of the lawanche peau de Loup n o  1  " , na Wikimedia Commons
2. Jérémy Jännick, "  Zdjęcie tabliczki identyfikacyjnej umieszczonej przez Charbonnages de France na terminalu obecności cytadeli  " , na Wikimedia Commons
3. Jérémy Jännick, „  Fotografia tabliczki identyfikacyjnej umieszczonej przez Charbonnages de France na zmaterializowanej głowicy studni szybu Josepha Routarda  ” , źródło Wikimedia Commons
4. Jérémy Jännick, „  Fotografia tabliczki identyfikacyjnej umieszczonej przez Charbonnages de France na terminalu obecności szybu Gardins  ” , na Wikimedia Commons
5. Jérémy Jännick, "  Zdjęcie tabliczki identyfikacyjnej umieszczonej przez Charbonnages de France na terminalu obecności głowicy odwiertu wydobywczego zmaterializowanej z dołu Sainte-Anne  " , na Wikimedia Commons
6. Jérémy Jännick, "  Zdjęcie tabliczki identyfikacyjnej umieszczonej przez Charbonnages de France na końcówce obecności głowicy odwiertu wydobywczego zmaterializowanej z dołu Saint-Lambert  " , źródło Wikimedia Commons
7. Jérémy Jännick, „  Fotografia tabliczki identyfikacyjnej umieszczonej przez Charbonnages de France na terminalu obecności szybu Le Comble  ” , na Wikimedia Commons

Odniesienia do Guy Dubois i Jean Marie Minot , Historia kopalni na północy i Pas-de-Calais. Tom I ,1991

1. Dubois i Minot 1991 , str.  9
2. Dubois i Minot 1991 , s.  12
3. Dubois i Minot 1991 , s.  10
4. Dubois i Minot 1991 , s.  15
5. Dubois i Minot 1991 , s.  16
6. Dubois i Minot 1991 , str.  17

Odniesienia do Émile Vuillemin , Le Bassin Houiller du Pas-de-Calais. Tom II , Druk L. Danel,1880

1. Vuillemin 1880 , str.  327

Odniesienia do Émile Vuillemin , Le Bassin Houiller du Pas-de-Calais. Tom III , Druk L. Danel,1883

1. Vuillemin 1883 , str.  28

Odniesienia do Édouarda Grara , Historia badań, odkrycia i eksploatacji węgla we francuskim Hainaut, we francuskiej Flandrii i w Artois, 1716-1791 , t.  II ,1848

1. Grar 1848 , str.  25
2. Grar 1848 , str.  27
3. Grar 1848 , str.  24
4. Grar 1848 , str.  26
5. Grar 1848 , str.  28
6. Grar 1848 , str.  30
7. Grar 1848 , str.  31
8. Grar 1848 , str.  32
9. Grar 1848 , str.  33
10. Grar 1848 , str.  34
11. Grar 1848 , str.  35
12. Grar 1848 , str.  37
13. Grar 1848 , str.  42
14. Grar 1848 , str.  44
15. Grar 1848 , str.  58
16. Grar 1848 , str.  59
17. Grar 1848 , str.  43
18. Grar 1848 , str.  36
19. Grar 1848 , str.  45
20. Grar 1848 , str.  46
21. Grar 1848 , str.  47
22. Grar 1848 , str.  61
23. Grar 1848 , str.  60
24. Grar 1848 , str.  48
25. Grar 1848 , s.  62
26. Grar 1848 , str.  65
27. Grar 1848 , str.  63
28. Grar 1848 , str.  64
29. Grar 1848 , str.  66
30. Grar 1848 , str.  67

Odniesienia do Édouarda Grara , Historia badań, odkrycia i eksploatacji węgla we francuskim Hainaut, we francuskiej Flandrii i w Artois, 1716-1791 , t.  III ,1850

1. Grar 1850 , str.  27
2. Grar 1850 , str.  9
3. Grar 1850 , str.  38
4. Grar 1850 , str.  30
5. Grar 1850 , str.  47
6. Grar 1850 , str.  31
7. Grar 1850 , str.  64
8. Grar 1850 , str.  7
9. Grar 1850 , str.  10
10. Grar 1850 , str.  17
11. Grar 1850 , str.  28
12. Grar 1850 , str.  26
13. Grar 1850 , str.  12
14. Grar 1850 , str.  6
15. Grar 1850 , str.  52
16. Grar 1850 , str.  41
17. Grar 1850 , str.  67

Odniesienia do Albert Olry , Podziemna topografia basenu węglowego Boulonnais lub basenu Hardinghen , Imprimerie Nationale. Paryż,1904

1. Olry 1904 , s.  92
2. Olry 1904 , s.  91
3. Olry 1904 , s.  93
4. Olry 1904 , s.  94
5. Olry 1904 , s.  96
6. Olry 1904 , s.  97
7. Olry 1904 , str.  95

Zobacz też

Powiązane artykuły

• Chronologii w dziedzinie górnictwa Nord-Pas-de Calais  : XVII p  wieku , XIX p  wieku , XX p  wieku i XXI p  wieku

Bibliografia

 : dokument używany jako źródło tego artykułu.

• Guy Dubois i Jean-Marie Minot , History of Mines in the Nord and Pas-de-Calais: From the origins to 1939-45 , t.  JA,1991, 176  str. , s.  9-10, 12, 15-17. 
• Émile Vuillemin , Dorzecze Houiller w Pas-de-Calais. Tom II  : Historia badań, odkrycia i eksploatacji węgla w tym nowym basenie , Imprimerie L. Danel, Lille,1880, 410  s. ( czytaj online ) , s.  327. 
• Émile Vuillemin , Dorzecze Houiller w Pas-de-Calais. Tom III  : Historia badań, odkrycia i eksploatacji węgla w tym nowym basenie , Imprimerie L. Danel, Lille,1883, 358  str. ( czytaj online ) , s.  28. 
• Édouard Grar , Historia badań, odkrycia i eksploatacji węgla we francuskim Hainaut, we francuskiej Flandrii i w Artois, 1716-1791 , t.  II , wyśw. przez A. Prigneta, Valenciennes,1848, 371,  str. ( czytaj online ) , s.  24–28, 30–37, 42–48, 58–67. 
• Édouard Grar , Historia badań, odkrycia i eksploatacji węgla we francuskim Hainaut, we francuskiej Flandrii i w Artois, 1716-1791 , t.  III , wyśw. przez A. Prigneta, Valenciennes,1850, 311  str. ( czytaj online ) , s.  6–7, 11, 12, 17, 27–28, 30–31, 38, 41, 47, 52, 64, 67. 
• Albert Olry , Podziemna topografia basenu węglowego Boulonnais lub basenu Hardinghen: Badania złóż mineralnych we Francji , Imprimerie Nationale. Paryż,1904, 240  pkt. ( czytaj online ) , s.  91-97.