Christine beerli

Christine beerli Obraz w Infobox. Christine beerli Funkcjonować
Doradca w stanach szwajcarskich
10 grudnia 1991 -30 listopada 2003
Biografia
Narodziny 26 marca 1953
Biel
Narodowość szwajcarski
Czynność Polityczna kobieta
Inne informacje
Partia polityczna Radykalna Partia Demokratyczna

Christine Beerli to urodzona w Szwajcarii polityk26 marca 1953w Biel . Jest członkinią Radykalnej Partii Demokratycznej .

Biografia

Z wykształcenia prawnik i prawnik, karierę polityczną rozpoczęła od 1980 do 1983 r. W Radzie Miejskiej Biel . Od 1986 do 1991 była członkiem Rady Wielkiego z Berna. W 1991 roku została wybrana do Rady Stanu , w której zasiadała do 2003 roku . Christine Beerli przewodniczyła grupie PRD Zgromadzenia Federalnego w latach 1996-2003, a także komisji polityki zagranicznej Rady Stanów w latach 1998-1999 oraz komisji ds. Zdrowia i zabezpieczenia społecznego w latach 2000-2001. Była również członkiem komisji: polityki bezpieczeństwa , ekonomii i tantiem, spraw prawnych i ułaskawień.

Była delegowana do Unii Międzyparlamentarnej w latach 1997-1998.

Christine Beerli nie powiodła się podczas próby wyboru do Rady Federalnej 10 grudnia 2003 r., Kiedy ubiegała się o miejsce Kaspara Villigera . To Hans-Rudolf Merz , który został wybrany. Znajduje się w centrowym skrzydle PRD. Następnie opuściła życie polityczne. Została zapamiętana jako szczególnie błyskotliwa kobieta zarówno w parlamencie, jak i podczas debat telewizyjnych.

Christine Beerli była prezesem Pro Juventute i Federalnej Komisji ds. Alkoholu.

Zasiadała w Radzie Dyrektorów Towarzystwa Ubezpieczeniowego Rentenanstalt. Ona krzesła Swissmedic , instytut odpowiedzialny za monitorowanie rynku produktów leczniczych, od 1 st stycznia 2006 roku i do 2018 roku.

Od 1998 roku jest dyrektorem Wyższej Szkoły Technologii i Informatyki (HTI) w kantonie Berno.

Ona jest członkiem Zgromadzenia Międzynarodowy Komitet Czerwonego Krzyża od 2005 roku W dniu 26 kwietnia 2007 roku został wybrany na stałe MKCK wiceprezesem i objął urząd na 1 st stycznia 2008 r wymianą profesora Jacquesa Forster .

Uwagi i odniesienia

  1. Witryna HTI