| Christian Ferrazino | |
| Funkcje | |
|---|---|
| Radny Administracyjny Genewy | |
| 1 st czerwiec 1.999 - 31 maja 2007 r. ( 7 lat, 11 miesięcy i 30 dni ) |
|
| Wybór | 2 maja 1999 r. |
| Ponowny wybór | 4 maja 2003 r. |
| Poprzednik | Michela Rossettiego |
| Następca | Remy Pagani |
| Burmistrz Genewy | |
| 1 st czerwiec 2003 - 31 maja 2004 r. ( 11 miesięcy i 30 dni ) |
|
| Poprzednik | André Hediger |
| Następca | Pierre Muller |
| Członek Wielkiej Rady Kantonu Genewa | |
| 5 kwietnia 2001 - 24 listopada 2002 r. ( 1 rok, 7 miesięcy i 19 dni ) |
|
| Legislatura | 54 th i 55 th |
| Następca | Nicole lavanchy |
| 4 listopada 1993 - 6 listopada 1997 r. ( 4 lata i 2 dni ) |
|
| Legislatura | 53 tys |
| Biografia | |
| Data urodzenia | 1954 |
| Miejsce urodzenia | Genewa, Szwajcaria) |
| Narodowość | szwajcarski |
| Partia polityczna |
SolidaritéS (1993-1999) AdG (1999-2006) Pozostało! (2006-2011) |
| Ukończyć | Uniwersytet Genewski |
| Zawód | Prawnik |
|
Radni Administracyjni Genewy Burmistrzowie Genewy |
|
Christian Ferrazino , urodzony w Genewie w 1954 roku , jest szwajcarskim politykiem , członkiem SolidaritéS .
Urodzony w Genewie w 1954 roku, Christian Ferrazino, studiował prawo i ukończył Uniwersytet Genewski. Licencję adwokata uzyskał w 1984 r., stał się znany dzięki obronie lokatorów. W szczególności broniąc lokatorów w ASLOCA Kontynuował swoją działalność jako prawnik do 1999 r., kiedy to został wybrany do rządu miasta Genewy.
Został sekretarzem Rassemblement pour une politique sociale du logement w 1991 roku, działalności, którą prowadził aż do wyboru do Wielkiej Rady Kantonu Genewa w 1993 roku.
Twierdząc, że jest „zdecydowanie na rzecz bardziej sprawiedliwego i bardziej zjednoczonego społeczeństwa informacyjnego”, w 2003 roku brał udział w tworzeniu Funduszu Solidarności Cyfrowej, którego był rzecznikiem.
Członek Solidarności , został wybrany do Wielkiej Rady Genewskiej , a następnie w 1999 r. został radnym administracyjnym (wykonawczym) miasta Genewy z listy Sojuszu Lewicy .
Odpowiada za Wydział Planowania, Budownictwa i Dróg. Na czele swojego działu pracował priorytetowo na rzecz miękkiej mobilności i jakości życia w dzielnicach. Zamknął także kilka ulic dla ruchu samochodowego, tworząc strefy dla pieszych i miejsca spotkań, co zaprzyjaźniło się nie tylko z branżą motoryzacyjną.
Jego wybór ogranicza obecność prawicy we władzy wykonawczej do 1 mandatu. Funkcję tę zachował w 2003 roku, aw latach 2003-2004 został burmistrzem miasta . W kręgach politycznych Genewy nazywany jest „Małym markizem” ze względu na elegancki sposób wyrażania siebie.
Jego drugi mandat został w szczególności zniszczony przez aferę rue du Stand (2005), zakup przez miasto budynku dla jego administracji był w centrum kontrowersji. Rzeczywiście, Christian Ferrazino i niektórzy jego koledzy z zarządu miasta zostali przypisani niejasnym warunkom zakupu i zaskakującym kosztom budynku (zapłacony 30 milionów franków, podczas gdy kilka miesięcy wcześniej szacowano go na 16 milionów), co przyniosło mu, wraz ze swoim kolegą Pierre'em Mullerem, ostrzeżenie Rady Stanu . Przeszukano także ich biura.
Akta zostaną wznowione od zera w 2010 r., zanim zostaną w pełni utajnione w 2011 r. Dochodzenie wykazało, że nie można ich obwiniać na poziomie kryminalnym. Nie miałby w ręku wszystkich kart, aby ocenić zasadność zakupu budynku.
Nie ubiegał się o reelekcję w 2007 roku, a następnie wznowił działalność jako prawnik .
W grudniu 2010 roku bronił swojego byłego kolegę Pierre'a Mullera w sprawie dotyczącej umowy o mieszkanie.