Chrześcijanin Franciszek I st Lamoignon

Christian-François I z Lamoignon Funkcjonować

Moździerz Prezydent Parlamentu Paryża

Biografia

Narodziny	26 czerwca 1644 r
Śmierć	7 sierpnia 1709 (w wieku 65 lat)
Czynność	Prawnik
Tata	Wilhelm I z Lamoignon
Rodzeństwo	Nicolas de Lamoignon de Basville Marie de Lamoignon ( d )
Dzieci	Guillaume de Lamoignon de Blancmesnil Chrétien II de Lamoignon de Basville

Inne informacje

Właściciel	Zamek Baville
Członkiem	Akademia napisów i literatury pięknej and

Christian Franciszek św. Lamoignon urodził się26 czerwca 1644 r i zmarł dnia 7 sierpnia 1709, rzecznik generalny i sędzia pokoju w parlamencie.

Biografia

Najstarszy syn Wilhelma I st. Lamoignona i Madeleine Potier, obdarzony naturalną elokwencją, bardzo wcześnie rozpoczął karierę adwokacką i przez ćwierć wieku pełnił funkcję rzecznika generalnego od 1673 r., po swoim mistrzu Jérôme Bignonie . W tym samym czasie prowadził karierę sędziego i został doradcą sejmowym w 1666 roku.

Kroniki tamtych czasów opowiadają o jego niestrudzonej i pracowitej działalności oraz jego zorganizowaniu podczas epidemii dżumy w Soissons.

Został mianowany prezydentem zaprawą z dnia Parlamentu Paryża w 1690 roku i nie chce ustąpić z tego stanowiska, na rzecz swojego najstarszego syna, aż dwa lata przed jego śmiercią.

Będzie kontynuował rodzinną tradycję, zapoczątkowaną przez ojca, przyjmowania sławnych literatów i duchownych: Moliera , Racine'a , Regnarda, a przede wszystkim Boileau, który zadedykuje mu swój szósty List; Ojcowie René Rapin , Dominique Bouhours, a zwłaszcza Louis Bourdaloue, dla którego napisał List o jego śmierci (która miała miejsce w 1704 r.), który został wydrukowany.

Był członkiem Académie des Inscriptions et des Belles-lettres, której przewodniczył w 1705 r. Mówi się, że ze skromności odmówił zwolnionej przewodniczącego Akademii, aby dać szansę swojemu przyjacielowi, Abbe Chaulieu . Poczyniono inne przypuszczenia, ale ze wszystkich zeznań wynika, że ​​nigdy nie podał przyczyny, ani swoim przyjaciołom, ani krewnym.

Pozostawił po sobie Życie swojego ojca, mnóstwo pism procesowych i rękopisów, niezwykłą bibliotekę liczącą nie mniej niż 1550 tomów i 800 pudeł. Całość była rozproszona, głównie w Anglii .

Potomstwo

Z jego małżeństwa 7 stycznia 1674 r, z Marie-Jeanne Voisin, córką Daniela Voisina, władcy Plessis-aux-Bois i Cerisay oraz Marie Talon, urodziły się:

• Marie-Madeleine, ur. 6 lutego 1675 r, żonaty dnia 13 kwietnia 1693 rz Claude de Longueil , Marquis de Maisons, przewodniczący parlamentu Paryża, zmarł dnia5 września 1694 r ;
• Chrétien II de Lamoignon , urodzony dnia14 marca 1676 r, markiz de Basville i de Milhars, pobrali się dnia 5 września 1706 r z Marie Louise Gon, zmarł dnia 28 października 1729 ;
• Guillaume, urodzony dnia 17 czerwca 1677 r, martwy 20 lipca 1679 r ;
• Françoise-Elisabeth, ur 15 listopada 1678 r, żonaty dnia 6 listopada 1705Jean-Aymar Nicolaï, markiz de Goussainville, pierwszy prezes Izby Obrachunkowej , zmarł27 kwietnia 1733 ;
• Guillaume de Lamoignon de Blancmesnil , urodzony dnia6 marca 1683 r, pan Blanc-Mesnil, Malesherbes, Cerisay;
• Jeanne-Christine, urodzona w dniu 9 czerwca 1686 r, żonaty dnia 4 lipca 1707z Josephem-Gaspardem de Maniban , pierwszym przewodniczącym parlamentu Tuluzy;
• Suzanne-Léonine, ur 24 lipca 1688 r, zakonnica w klasztorze Nawiedzenia przy rue Saint-Jacques  ;
• Charles-François, ur 25 września 1689 r, zmarł następnego dnia;
• Armand, urodzony dnia 8 grudnia 1690 r, martwy 28 kwietnia 1691 r.

Bibliografia

• Marie-Nicolas Bouillet i Alexis Chassang (reż.), „Chrétien-François Ier de Lamoignon” w Universal Dictionary of History and Geography ,1878( przeczytaj na Wikiźródłach )
• Biuletyn Nivernaise Society of Letters, Sciences and Arts , 1896.