Chloremia

Chlorek surowicy odpowiada ilości jonów chlorku we krwi . Hypochloraemia charakteryzuje spadek stężenia we krwi chloru, a hyperchloraemia charakteryzuje jego wzrost.

Fizjologia

Chlorek jest głównym anionem w jonogramie krwi. Ze względu na równowagę elektrolitową (równe stężenie anionów i kationów) w zdecydowanej większości przypadków chloremia podąża za ewolucją stężenia sodu we krwi ( natremia ).

Jej wkład jest głównie zasługą soli spożywczej ( chlorek sodu ). Jest wydalany z moczem i potem .

Wartość normalna

Normalna wartość stężenia chlorków w osoczu wynosi od 95 do 105 mmol / l.

Hypo i Hyperchloremia

Hypochloremia

Niedobór jonów chlorkowych może wynikać z:

• niedobór sodu: straty z przewodu pokarmowego i nerek;
• zwiększenie ilości wody (przewodnienie): serce, nerki, niewydolność wątroby;
• hiponatremia rozcieńczenia.

Hyperchloremia

Nadmiar jonów chlorkowych (hiperchloremia) może mieć następujące konsekwencje:

• zmniejszenie ilości wody (odwodnienie): straty trawienne, zmniejszenie poboru wody, znaczna utrata wody, pocenie się;
• przeciążenie sodem.

Uwagi i odniesienia

1. Rada naukowa stażu w konkursach farmaceutycznych, „  Zwykłe wartości biologiczne  ” , na http://www.cnci.univ-paris5.fr/pharmacie/Constantes_biologiques_adultes_2009.pdf ,listopad 2009(dostęp 23 marca 2021 )
2. chloru (Cl): chloremia na stronie Sante-infirmiers.com, konsultowany w dniu 22 czerwca 2014 r