Charlotte de Rohan-Rochefort

Charlotte de Rohan-Rochefort Obraz w Infoboksie. Biografia
Narodziny 25 października 1767
Paryż
Śmierć 1 st May 1841(w wieku 73 lat)
Paryż
Narodowość Francuski
Rodzina Dom Rohanu
Ojciec Charles Jules de Rohan, książę Rochefort
Rodzeństwo Charles Louis Gaspard de Rohan ( d )
Wspólny Louis Antoine de Bourbon-Condé (od1804)

Charlotte-Louise-Dorothée de Rohan to francuska arystokratka urodzona w dniu25 października 1767 i zmarł dnia 1 st May 1841. Była kochanką księcia d'Enghien , ostatniego męskiego potomka rodziny Condé .

Biografia

Charlotte de Rohan-Rochefort urodziła się w Paryżu . Jego ojciec Charles-Jules-Armand de Rohan-Rochefort , należy do domu Rohan , jego matka, Marie-Henriette d'Orléans, do domu Orlean-Rothelin .

Siostrzenica kardynała de Rohan , księżniczka, pochodzi z rodziny szlacheckiej. Jednak nigdy nie było mowy o małżeństwie między księciem a Charlotte, ponieważ ich związek bardzo nie spodobałby się księciu de Condé , dziadkowi księcia d'Enghien.

Charlotte mieszka z księciem w Ettenheim , w okręgu wyborczym Baden , niedaleko granicy z Francją.

Uczestniczy w porwaniu księcia przez tajną policję Napoleona Bonaparte i dowiaduje się o egzekucji jego towarzysza w fosie zamku Vincennes na21 marca 1804 r po próbnym procesie

Charlotte de Rohan-Rochefort kupiła w 1816 r. zamek Val-sous-Meudon (zburzony w 1911 r.), w którym mieszkała do 1841 r.

Charlotte nigdy nie wyszła za mąż i żyła ku pamięci księcia. Zmarła w wieku 74 lat, przeżywszy swojego kochanka przez 37 lat.

Potomstwo

Według Charlesa Lefeuve'a (1818-1882), historyka miasta Paryża, urodziłaby dwie córki bliźniaczki w dawnym hotelu Rohan-Rochefort przy rue Bonaparte 19 przez doktora Moulina po romansie z księciem d' Enghien w 1794 roku.

W kinie

Uwagi i referencje

  1. Potomkowie książąt Bretanii , członkowie rodu Rohanów, mają rangę zagranicznych książąt , co sprawia, że ​​mają tytuł „  Wysokości  ”.
  2. Christiane Foucher, Du Petit Val au Val, deptak , w: Komitet Ochrony Witryn Meudon, biuletyn n o  137-138, listopada 2014 r.
  3. Charles Lefeuve, Historia Paryża, ulica po ulicy, dom po domu , Paryż, 1875