Charles Rousseau (prawnik)

Charles Rousseau Funkcje
Prezes Instytutu Prawa Międzynarodowego
od Dziewiętnaście osiemdziesiąt jeden
Prezes Instytutu Prawa Międzynarodowego
od 1979
Biografia
Narodziny 18 lutego 1902
Tęsknić
Śmierć 14 lutego 1993(w wieku 90 lat)
Férolles-Attilly
Narodowość Francuski
Trening Agrégation de droit we Francji Paris
School of Business Studies
Zajęcia Prawnik , radca prawny, profesor uniwersytecki
Inne informacje
Pracował dla Paryski Instytut Studiów Politycznych , Uniwersytet w Bordeaux
Członkiem Instytut Prawa Międzynarodowego
Instytut Prawa Międzynarodowego (1948)

Charles Rousseau , urodzony dnia18 lutego 1902do miss i zmarł14 lutego 1993w Paryżu jest francuskim prawnikiem specjalizującym się w prawie międzynarodowym publicznym .

Biografia

Po ukończeniu szkoły średniej w Saint-Maixent, a następnie w Poitiers , wstąpił w 1920 r. Na wydział prawa w Paryżu i, ku zadowoleniu ojca, w HEC , którą ukończył w 1921 r. Kontynuował studia prawnicze, pasjonat prawa międzynarodowego i obsługuje2 marca 1927rozprawę doktorską zatytułowaną Kompetencje Ligi Narodów w rozstrzyganiu konfliktów międzynarodowych pod kierunkiem Julesa Basdevanta .

Był wykładowcą na Wydziale Prawa w Bordeaux w latach 1929–1932, po czym został przyjęty na studia prawnicze w 1932 r.

Uczył od 1933 roku na Wydziale Prawa Rennes , gdzie piastował katedrę prawa międzynarodowego publicznego w okresie od listopada 1937 do 1944. Oprócz kursów dał w Rennes, był także wykładowcą w Wolnej Szkole Nauk Politycznych w Paryż, między 1934 a 1945 rokiem.

Po II wojnie światowej , aż do przejścia na emeryturę w 1972 r., Wykładał oba na Wydziale Prawa w Paryżu w latachMarzec 1945, a także w Instytucie Nauk Politycznych w Paryżu (który w 1945 r. zastąpił Wolną Szkołę Nauk Politycznych, gdzie był wykładowcą), którego został profesorem w 1946 r.

Publikacje

Wśród jego publikacji znajduje się „Kronika faktów międzynarodowych” w każdym wydaniu międzynarodowej publiczności Revue générale de droit , przegląd redagowany przez niego od 1958 roku aż do śmierci.

Źródła

Bibliografia

  1. Charpentier 1992 , str.  7.

Linki zewnętrzne