Charles Mela
Charles Mela
Charles Méla w 2004 roku.
| Narodziny | 1942 |
|---|---|
| Narodowość | Francuski |
| Trening | École normale supérieure (od1961) |
| Czynność | Pisarz |
| Różnica | Stała Nagroda Daugueta (1985) |
|---|
Charles Méla , urodzony w 1942 r. , Jest profesorem literatury francuskiej i francuskim pisarzem .
Trasa
Były student Normale Supérieure École i lekarza stanu uczył literatury francuskiej średniowiecza i renesansu na Sorbonie , ENS oraz Yale University , zanim został profesorem na Uniwersytecie w Genewie od 1982 do 2007 roku .
W latach 1992–1999 był dziekanem Wydziału Literatury. Studiował legendy arturiańskie i dokonał nowych tłumaczeń i dzieł krytycznych powieści Chrétien de Troyes . Koronowany przez Akademię Francuską (Nagroda Constant-Dauguet) w 1985 r. Dla Królowej i Graala , w 2004 r. Opublikował w wydaniach Cercle d'Art w Paryżu książkę Légendes des century: Parcours d'une collection mythique, poprzedzoną przez Jean Starobińskiego. Przewodniczący Rady Nadzorczej Martin Bodmera Fundacji w Cologny od 1994 do 2003 roku był dyrektorem od 2004 do 2014 roku . Stał za stworzeniem przez Mario Bottę nowego muzeum Fundacji w Cologny ( Genewa ), które zostało zainaugurowane w listopadzie 2003 r. I którym kierował do 2014 r. Od 2003 r. Jest także prezesem Szwajcarskiego Stowarzyszenia Przyjaciół Fundacji Sainte-Catherine. , a od 2006 roku prezes Europejskiego Centrum Kultury , założonego przez Denisa de Rougemonta w 1950 roku.
Żonaty w 1983 z Pascale Drouillard, psychoanalitykiem, mają dwoje dzieci: Charles-Guillaume Méla (1986, pianista) i Marie-Charlotte Méla (1998). Wcześniej miał dwoje dzieci z pierwszego małżeństwa z Annie Moisan: Adrien Méla (1967-1995) i Jérôme Méla (1970, artysta dramatyczny).
Nagrody
- Kawaler Orderu Legii Honorowej (2010, do spraw europejskich (Ministerstwo Spraw Zagranicznych i Europejskich)
- Kawaler Orderu Zasługi (1994, w ramach spraw europejskich)
- Kawaler Orderu Palm Akademickich (2002, za zasługi dla Edukacji Narodowej)
Organy naukowe
- Przewodniczący Rady Fundacji Martina Bodmera od grudnia 1994 r. Do grudnia 2003 r. (Członek zarządu od 1987 r.)
- Prezes Europejskiego Centrum Kultury od czerwca 2008 r. (Członek Komitetu Sterującego, następnie wiceprzewodniczący od stycznia 2003 r., Kandydat na przewodniczącego w listopadzie 2006 r.)
- Przewodniczący Komisji Administracyjnej Maurice-Chalumeau University Fund od 1999 do 2007 (wiceprzewodniczący od 1993)
- Prezes Szwajcarskiego Stowarzyszenia Przyjaciół Fundacji Sainte-Catherine od maja 2003 (wiceprezes od 2001)
- Członek Rady Fundacji Barbiera-Muellera ds. Studiów nad Poezją Włoskiego Odrodzenia od 1997 roku
- Członek komitetu wykonawczego American International Club of Geneva (komitet wybrany w latach 2001-2004
- Członek Rady Dyrektorów Association cross-border universitaire (ATU) jako przedstawiciel Uniwersytetu Genewskiego w latach 1997-2003
- Honorowy członek Szkoły Spraw Freudowskich
- Honorowy członek Europejskiej Szkoły Psychoanalizy
- Członek-założyciel francuskojęzycznego koła freudowskiego studiów klinicznych i literaturoznawczych
- Członek Arthurian International Society
- Członek Międzynarodowego Towarzystwa Roncesvals
- Członek Towarzystwa Języka i Literatury Średniowiecznej Oc et d'Oïl
- Były członek średniowiecznej Akademii Ameryki .
- Członek Collegium Romanicum
- Członek Towarzystwa Akademickiego w Genewie
- Członek Rady Redakcyjnej Figurae, Reading Medieval Culture , Stanford University Press
- Członek Międzynarodowego Komitetu Naukowego czasopisma Le Moyen Age , University of Liège, DeBoeck University
- Członek Komitetu Patronatu i Publikacji zbioru przekładów francuskiej klasyki średniowiecza
Wybrana bibliografia
- Blanchefleur and the holy man , Paryż, Éditions du Seuil, Connexions du Champ Freudien, 1979, s. 124.
- Królowa i Graal. Małżonek w powieściach Graala Chrétien de Troyes au Livre de Lancelot , Paryż, Éditions du Seuil, 1984, 484 s. Constant-Dauguet nagroda z Akademii Francuskiej w 1985 roku
- Le Conte du Graal lub powieść Percevala Chrétiena de Troyesa , wydanie rękopisu 354 z Berna, Paryż, Le Livre de Poche, „Lettres gothiques”, 1990, 640 s.
- Le Chevalier de la Charrette lub powieść Lancelota Chrétiena de Troyesa , wydanie krytyczne na podstawie wszystkich istniejących rękopisów, Paryż, Le Livre de Poche, „Lettres Gothiques”, 1992, 536 s.
- The Beau Found. Studia teorii i krytyki literackiej na temat sztuki „znalazców” w średniowieczu , Caen, wydania Paradigme, zbiór Varia nr 7, 1993, 459 s.
- Cligès de Chrétien de Troyes , wydanie krytyczne rękopisu BN fr. 12560, Paryż, Le Livre de Poche, "Litery gotyckie", 1994, 475 s.
- Chrétien de Troyes, Romans, a następnie Chansons , Paryż, Le Livre de Poche, „Modern Classics”, La Pochothèque, 1994, 1280 s. (s. 285–704 i 937–1211)
- Chrétien de Troyes, Le Chevalier de la charrette , Paryż, Le Livre de Poche, „Medieval Classics”, 1996, 188 s.
- Chrétien de Troyes, Le Conte du Graal , Paryż, Le Livre de Poche, „Medieval Classics”, 1997, 221 str.
- Chrétien de Troyes, Romans de la Table Ronde , Paryż, The classic Pocket Book, 2002, 735 str. (s. 151–409, 553–734)
- Legendy stuleci. Podróż do mitycznej kolekcji . Fondation Martin Bodmer, przedmowa Jean Starobinski, Paryż, wydanie Cercle d'Art, 2004, 224 s.
- Pożegnalna lekcja , „Ze skrzydłami wielkiego pragnienia ”, post Michel Jeanneret, Zoé editions, Carouge-Geneva, 2008, Minizoé n ° 71, 45 s.
- Wariacje na temat miłości i Graala , Genewa, Droz, Publications romanes et française CCLVI, 2012, przedmowa Michel Zink, 205 s.
- Marcel Proust, Combray , Marcel Proust, Un amour de Swann ”, faksymile pierwszych poprawionych odbitek, z transkrypcją i wstępem, Editions Gallimard 2013 i 2016.
Linki zewnętrzne
-
Dokumentacja urzędowa :
- Plik wirtualnego organu międzynarodowego
- Międzynarodowy identyfikator nazwy normy
- Biblioteka Narodowa Francji ( dane )
- System dokumentacji uczelni
- Biblioteka Kongresu
- Gemeinsame Normdatei
- Królewska Biblioteka Holenderska
- Biblioteka Uniwersytecka w Polsce
- Czeska Biblioteka Narodowa
- WorldCat Id
- WorldCat
- Nota biograficzna