Charles-Xavier Rochet d'Héricourt

Charles-Xavier Rochet d'Héricourt Biografia
Narodziny 11 maja 1801
Hericourt
Śmierć 19 marca 1854(52 lata)
Jeddah
Narodowość Francuski
Czynność poszukiwacz

Charles François Xavier Rochet dit Rochet d'Héricourt , urodzony w Héricourt (Haute-Saône) dnia11 maja 1801i zmarł w Jeddah (Arabia Saudyjska) dnia19 marca 1854, jest francuskim kupcem i odkrywcą, krótko wicekonsulem Francji w Massawie w 1850 roku.

Biografia

Rochet d'Héricourt szybko studiował na uczelniach w Montbéliard, a następnie w Belfort i pasjonował się geografią, czytając relacje z podróży François Levaillanta . Zostając handlarzem galanterią skórzaną, w 1829 r. Wyjechał do Neapolu, a następnie do Kairu , aby założyć tam fabrykę indygo .

W 1838 roku Rochet d'Héricourt zaplanował przejście Afryki ze wschodu na zachód, z Tadjoura do Gabonu . Opuszczając Kair w lutym 1839 roku, dotarł aż do Moki i zebrał tam wiele informacji na temat handlu i żeglugi na Morzu Czerwonym . W czerwcu przybył Tadżura, to pozostawia 1 st sierpień 1839. Dotarł Ankober w ciągu dwóch miesięcy. Został powitany w Angolali przez Sahle Selassié , któremu towarzyszył następnie podczas zwiedzania jego dopływów Oromo (zwanych wówczas „Gallas” przez mieszkańców północnej Etiopii).

W lutym 1840 roku odwiedził Gurage , jezioro Ziway i źródła Aouache, a następnie postanowił zaprzestać przekraczania Afryki i powrócić do Francji, aby podzielić się swoimi odkryciami. Załadowany prezentami dla króla Ludwika Filipa , opuścił Angolalę w marcu 1840 r. I przybył do Paryża w październiku.

Przekazuje informacje rządowi francuskiemu oraz Towarzystwu Geograficznemu i Akademii Nauk . Otrzymał Legię Honorową , publikację swojej przygody i sfinansowanie drugiej wyprawy. Opuścił Francję w styczniu 1842 r. Z prezentami dla Sahlé-Sélassié tak różnorodnymi jak broń, tkaniny, portret króla Ludwika Filipa i organy beczkowe, ale opóźniony przez Brytyjczyków dotarł do Angolali dopiero 30 października. Podpisał traktat o przyjaźni z Sahle-Selase 7 czerwca 1843 roku, ale według Svena Rubensona traktat ten nie został podpisany przez Sahle Selase i byłby fałszerstwem. Ze swojej strony Ministerstwo Spraw Zagranicznych otrzymało traktat, ale zwróciło uwagę Ministrowi Handlu, że Rochet nie ma oficjalnych uprawnień i dlatego dokument nie może zostać ratyfikowany. Ta próba traktatu pozostaje bez przyszłości.

W latach 1842–1845 Rochet d'Héricourt podróżował z Théophile'em Lefebvrem i Antoine Petitem do „Gallas” i kraju Soldo i mimo woli został mianowany gubernatorem prowincji. Wrócił do Francji wiosną 1845 roku.

Wyjechał w 1847 roku na trzecią wyprawę. Od lipca 1847 do czerwca 1849, aby dotrzeć do jeziora Tana , szedł drogą z Massaoua do Tigray, ale został źle przyjęty przez Téwodros II w Gondar . Odwiedza Debre Tabor i dociera do jeziora Tana.

11 maja 1850 r. Rochet d'Héricourt został wicekonsulem Francji w Massawie , na stanowisku nieprofesjonalnym, ale opuścił to stanowisko przed końcem roku.

Publikacje

Uwagi i odniesienia

  1. Simon Imbert-Vier, Rysowanie granic w Dżibuti. Terytoriów i mężczyzn w XIX TH i XX th stulecia , Paryżu, Kathala, 2011, s. 56-57.
  2. Georges Malécot, [1971 (1)].
  3. Tekst traktatu z 1843 r . W Internecie .
  4. Sven Rubenson, Acta Æthiopica , t. 1, str. 83: „To doprowadziło mnie do wniosku, że Sahle Sillasse odmówił podpisania i że Rochet popełnił oszustwo”.
  5. Georges Malécot, „Francuscy podróżnicy i stosunki między Francją a Abisynią od 1835 do 1870 roku” (kontynuacja i zakończenie), Revue française d'histoire d'Outre-mer , 1971, nr 212, s. 299.
  6. Antoine Petit, lekarz i botanik w Muzeum, zmarł 3 czerwca 1843 r., Pożarty przez krokodyla podczas próby przekroczenia Nilu, Bibliothèque Universelle de Genève , t.  57 , 1845, s.  166 .

Załączniki

Bibliografia

Linki zewnętrzne