| Narodziny |
26 marca 1823 Turyn |
|---|---|
| Śmierć |
31 lipca 1894(71 lat) Turyn |
| Narodowość | Włoski (17 marca 1861 -31 lipca 1894) |
| Czynność | Malarz |
| Trening | Accademia Albertina |
Charles-Félix Biscarra , po włosku Carlo Felice Biscarra , to włoski malarz i krytyk sztuki, urodzony w Turynie dnia26 marca 1823, zmarł w Turynie dnia31 lipca 1894.
Jest synem piemonckiego malarza z Nicei Jean-Baptiste Biscarra i ojcem włoskiego rzeźbiarza Césara Biscarra .
Charles-Félix był najpierw szkolony przez swojego ojca, Jean-Baptiste Biscarra , który był dyrektorem Accademia Albertina des Beaux-Arts w Turynie i pierwszym malarzem króla Karola-Félixa z Sardynii, a następnie uczęszczał do Accademia na kursy w Boucher w Paravii. , Viani i jego ojciec. Otrzymał emeryturę od królowej Marii Cristiny, która umożliwiła mu podróż szkoleniową do Florencji i Rzymu do 1848 roku.
W 1843 roku zaczął wystawiać prace w Società promotrice di belle arti di Torino, a pierwszy sukces odniósł dzięki obrazowi Cola di Rienzo che arringa il popolo romano ( Cola di Rienzo harangue the people of Rome), który został zakupiony przez króla Victora Emmanuela II. . W tym samym roku przebywał w Belgii, w Londynie, a następnie w Paryżu, gdzie przez rok uczył się u Ary'ego Scheffera .
W 1853 roku rozpoczął swój udział jako krytyk w Albumy w Società promotrice di Belle Arti di Torino , które kontynuował aż do końca jego życia. W 1854 roku założył wraz z Kręgiem Artystów Luigi Rocca.
W 1860 r. Na wniosek Roberta d'Azeglio, brata Massimo d'Azeglio , został sekretarzem Accademia Albertina des Beaux-Arts . Zreformował jego nauczanie.
W 1866 r. Został powołany do podkomisji Sztuk Pięknych za udział Włoch w Wystawie Powszechnej w 1867 r. W Paryżu. W latach 1869 - 1873 stworzył wraz z Luigim Roccą bogato ilustrowane pismo L'Arte in Italia. W tym samym roku brał udział w tworzeniu firmy L'Acquaforte i sprzeciwiał się wykorzystaniu fotografii do reprodukcji dzieł sztuki. W 1870 r. Brał udział w Kongresie Artystycznym w Parmie jako sekretarz, a następnie w 1872 r. W Mediolanie.
W 1872 r. Przetłumaczył Corso prato di disegno lineare per artisti ed industriali G. Schreibera. W 1873 roku opublikował w Turynie Relazione Storica Intorno Alla Reale Accademia Albertina Di Belle Arti . W latach 1875-1878 wydał publikację I capolavori della Reale Pinacoteca di Torino (Arcydzieła Królewskiej Pinakoteki w Turynie), obecnie Galleria Saubada . W 1883 r. Został powołany do rządowej komisji ds. Konserwacji zabytków, gdzie kierował kampanią fotograficzną starożytności prowincji Turyn. Od 1876 był dożywotnim członkiem Società archeologica di belle arti. . Interesował się także restauracją zabytków, broniąc metod przywracania zabytkom pierwotnego wyglądu oraz restauracją, która naprawia i konserwuje.
W 1884 był członkiem Komisji Sztuki Współczesnej ds. Wystawy Krajowej.
Jeśli krytykował neoklasycyzm i propagował romantyzm , był przede wszystkim malarzem historii .
Był także malarzem pejzażowym:
Gmina Turyn nadała ulicy nazwę Via Giovanni Battista e Carlo Felice Biscarra .