| Sport | Jazda rowerem |
|---|---|
| Organizatorzy |
Panamerykańska Konfederacja Kolarska Meksykańska Federacja Kolarska |
| Wydania | XXXIV |
| Miejsca) | Pachuca |
| Przestarzały | 1 st do5 maja 2019 r |
| Trials | 4 (M) + 4 (F) |
The Pan American kolarstwie szosowym Mistrzostwa są roczne kontynentalne mistrzostwa kolarstwie szosowym dla państw członkowskich Pan American Cycling Konfederacji . Są organizowane wspólnie przez COPACI i Meksykańską Federację Kolarską.
Początkowo planowane na Zacatecas , mistrzostwa odbywają się od 1 st do5 maja 2019 r, w stanie Hidalgo w Meksyku .
| Trials | Złoto | Srebro | Brązowy |
|---|---|---|---|
| Elitarne zawody mężczyzn | |||
| Wyścig online | Jefferson Cepeda | Alexis Camacho | Segundo Navarrete |
| Wbrew zegarkowi | Brandon Rivera | José Luis Rodríguez | Ignacio Prado |
| Mężczyźni do 23 lat | |||
| Wyścig online | Santiago Czarnogóra | Julian Molano | Jefferson Cepeda |
| Wbrew zegarkowi | Diego Ferreyra | Benjamín Quinteros | Luis López Nolasco |
| Elitarne zawody kobiet | |||
| Wyścig online | Ariadna Gutierrez | Denisse Ahumada | Teniel Campbell |
| Wbrew zegarkowi | Leah Thomas | Amber Neben | Constanza Paredes |
| Kobiety do 23 lat | |||
| Wyścig online | Teniel Campbell | Paula Patiño | Daniela Atehortúa |
| Wbrew zegarkowi | Teniel Campbell | Jeniffer Morales | Jeydy Pradera |
15 pm, pluton z 49 zawodników rywalizować na 25 th edycji wyścigu w linii żeńskiej. Tor znajduje się w sektorze Ciudad del Conocimiento w gminie Pachuca . 14,8 km długości i rozłożony na tej samej alei z pierwszą częścią pod górę, a drugą na fałszywej równinie zjazdowej, ma być ukończona sześć razy, łącznie 88,2 km .
Meksykańska selekcja, prowadzona przez Davida Plaza , objęła prowadzenie na pierwszym okrążeniu, wyznaczając szalone tempo rozpadu peletonu. Ponadto siedemnastu zawodników nie ukończy imprezy. Nawet jeśli lokalna ekipa ma w swoich szeregach doświadczonych kolarzy, takich jak Yareli Salazar i Brenda Santoyo , to były kolarz górski Ariadna Gutiérrez (zawodowa ekipa Swapit Agolico ) odjeżdża dwa okrążenia przed przybyciem. Początkowo różnica w grupie faworytów, liczącej około dwudziestu jednostek, nie przekracza minuty. Jednak opóźnienie pozostałych obecnych delegacji pozwoliło Gutiérrezowi zwiększyć swoją przewagę, a nawet uwieńczyć swoją ucieczkę sukcesem. Zostaje drugą Meksykanką, która wygrała ten konkurs (po Belem Guerrero w 2002 roku ). Chilijski kolarz klubu kolarskiego Chacabuco i niedawny mistrz kraju Denisse Ahumada zdobywa srebrny medal. Pozostawiony samemu pięć kilometrów od bramki, przekroczył go z opóźnieniem 1 min 37 s . W 2 min 38 s , siedem uczestnicy walczyli o ostatnie medale w grze, zarówno dla elity i U21. 21-letni Trinidadian Teniel Campbell (członek World Cycling Center) wygrywa sprint. W ten sposób zdobyła elitarny brązowy medal i tytuł do lat 23. Arlenis Sierra ( Astana Women's ) przegrywa na czwartym miejscu. Po Kubańczyku natychmiast następuje trzech z czterech wybranych Kolumbijczyków. Paula Patiño ( Movistar ) i Daniela Atehortúa (Avinal - Carmen de Viboral ) zdobywają srebrne i brązowe medale w swojej kategorii, a bogotańska profesjonalistka Liliana Moreno ( Astana Women's ) zajmuje siódme miejsce.
Obrońca tytułu i trzykrotny zwycięzca zawodów Arlenis Sierra wini za to wysokość (tor odbywa się na wysokości 2400 m n.p.m.), uciążliwość trasy i meksykańską taktykę., Porażka kubańskiej delegacji. W dwudziestoosobowej grupie Sierrze towarzyszył tylko sam Yumari González , ale ten ostatni, niewygodny na tak trudnym torze, opuścił jej dwa okrążenia z mety w porównaniu z innymi selekcjami. Arlenis nie był w stanie przeciwstawić się wszystkim atakom gospodarzy, a następnie Chilijczyków i podczas finałowego pakowania zaskoczył go Teniel Campbell.
Pięćdziesięciu zawodniczek, reprezentujących osiemnaście delegacji, walczy o tytuł na tym samym torze, co kobiety poprzedniego dnia. Wciąż rozwijając 14,8 km , muszą to zrobić dziewięć razy, łącznie 132,3 km .
Rywalizacja toczyła się w szalonym tempie z nieustającymi atakami od samego początku. Pięć delegacji bierze udział w wyścigu: Chile, Kolumbia, Kostaryka, Ekwador i Meksyk. Może do nich dołączyć tylko obywatel Hondurasu Luis López Nolasco . W połowie wyścigu Ticos i Catracho muszą pozwolić pozostałym czterem selekcjom rywalizować o tytuł. Stopniowo dominują Ekwadorczycy, prowadzeni w tym wyścigu przez Santiago Rosero, dyrektora sportowego kontynentalnej drużyny Movistar Team Ecuador . Pokazują się jako najsilniejsi zbiorowo, dzięki udziałowi w różnych zawodach poza Ekwadorem od stycznia, a zwłaszcza w Tour de l'Espoir , imprezie rozgrywanej w Kamerunie i będącej częścią Pucharu Narodów UCI U23 2019 . Ekwadorczycy i Kolumbijczycy pozostać w czołówce, Chilijczycy są reprezentowane przez José Autran (od kontynentalnej start zespołu Gusto ) i Meksyku przez dwa hidalguenses jeźdźców Leonel Palma (od Canel w zespole ) i Fernando Islas (z zespołem amerykański Continental Aevolo Cycling ), którzy grać w domu. Na ostatnich dziesięciu kilometrach formuje się grupa dziesięciu mężczyzn. Długi sprint decyduje o podium. Już trzeci w Tour de l'Espoir , Ekwadorski Santiago Montenegro zdobywa tytuł. Wyprzedza Kolumbijczyka Juliána Molano , srebrnego medalistę i swojego rodaka Jeffersona Cepedę , zostawiając miejscowego Fernando Islas u stóp podium.
| Ranga | Naród | Złoto | Srebro | Brązowy | Całkowity |
|---|---|---|---|---|---|
| 1 | Ekwador | 2 | 1 | 2 | 5 |
| 2 | Trynidad i Tobago | 2 | 0 | 1 | 3 |
| 3 | Kolumbia | 1 | 3 | 1 | 5 |
| 4 | Chile | 1 | 2 | 1 | 4 |
| 5 | Stany Zjednoczone | 1 | 1 | 0 | 2 |
| 6 | Meksyk | 1 | 0 | 1 | 2 |
| 7 | Kostaryka | 0 | 1 | 0 | 1 |
| 8 | Kuba | 0 | 0 | 1 | 1 |
| 9 | Honduras | 0 | 0 | 1 | 1 |
| Całkowity | 8 | 8 | 8 | 14 | |