Mistrzostwa Europy w Go

Mistrzostwa Europy w Go
Pełne imię i nazwisko Mistrzostwa Europy w Go
Kraj Europa
1 st edition 1957
Posiadacz tytułu Pavol Lisy
Organizacja Europejska Federacja GO

Mistrzostwa Europy w Go lub Europejski Kongres Go (EGC dla Europejskiego Kongresu Go ) to coroczny turniej gier w Go i największy organizowany przez Europejską Federację Go (EGF). To 10-rundowe zawody otwarte , w których zwycięzcą jest gracz z największą liczbą zwycięstw. Trwa dwa tygodnie, w tempie jednej rundy dziennie.

Od pierwszej edycji, która odbyła się w 1938 roku, kongres odbywa się co roku w innym europejskim mieście.

O tytuł Mistrza Europy walczą najlepsi europejscy gracze go. Tytuł zdobył w trzech ostatnich konkursach (2013, 2014 i 2015) Francuz chińskiego pochodzenia Fan Hui .

Zamożność rośnie z roku na rok, z mniej niż 200 graczy w 1980 roku do około 800 graczy dzisiaj.

59 th  edycja odbyła się w Libercu w Czechachsierpień 2015. Następna edycja odbędzie się w Sankt Petersburgu w Rosji od godz22 lipca w 7 sierpnia 2016. Francja gospodarzem w Bordeaux ligę dla jego 55 -tego  wydania w 2011 roku.

Historia

Pierwszy Mistrzostwa Europy Go odbyło się w 1938. Niemniej jednak, pierwsza edycja w obecnym okresie jest datowany 1957 odbyła się w Cuxhaven , Niemcy . Niemcy były również dominującym narodem europejskim.

W 1961 roku w Baden odbyły się piąte mistrzostwa , w których obecni byli japońscy zawodowi gracze go ( Kensaku Segoe i Utaro Hashimoto ).

W 1976 roku, podczas kongresu w Cambridge , 150 europejskich graczy upiększyło swoje dążenie do tytułu wieloma różnorodnymi konkursami, takimi jak turniej błyskawiczny. Uroczystość została następnie opisana przez United Press International , opisując to wydarzenie jako „dwa tygodnie orgii go”

W 1977 roku 21 st  mistrzostwa odbyły się w Holandii w Rijswijk . Chociaż nie pozwolono im uczestniczyć w konkursie, dwóch japońskich profesjonalnych graczy zaoferowało jednoczesne gry. Odbyły się również seminaria na temat teorii gier w Go, Go wspomaganego komputerowo i gry błyskawicznej.

Dwóch zwycięzców mistrzostw Europy zasmakowało już zwycięstwa jako mistrz juniorów w różnych kategoriach wiekowych (poniżej 12 lat, poniżej 16 lat i poniżej 18 lat): Alexandre Dinerchtein (który został zawodowym graczem w Korei) i Ilya Shikshin.

Formuła zmieniła się nieznacznie w 2011 roku, kiedy to najlepsi Europejczycy pod koniec pierwszych 7 rund zakwalifikowali się do fazy finałowej, a przegrani stopniowo ponownie znaleźli się w „otwartych” mistrzostwach. Zwycięzcą finału jest aktualny mistrz Europy, a tytuł otwarty przyznawany jest zwycięzcy konkursu ogólnego.

Ostatnie ważne wydarzenia

Republika Czeska 2005

W Pradze , Aleksandr Dinersztejn pokonać Catalin Taranu w piątej rundzie.

Włochy 2006

We Frascati Alexandre Dinerchtein przegrał w szóstej rundzie z mistrzem 2001 Andriejem Kulkowem .

Tytuł przejmuje Svetlana Shikshina .

Austria 2007

W Villach , Ilya Shikshin zdobył tytuł mimo przegranej Dinerchtein 8 th  rundzie.

Szwecja 2008

W Leksand , czeski gracz Ondrej Silt pokonuje Catalina Taranu w czwartej rundzie. W 5 th  rundy, Aleksandr Dinersztejn bije swojego rodaka i 2006 mistrz Swietłana Shikshina. Catalin Taranu wygrał ważną zwycięstwo Ilya Shikshin w 8 th  rundzie. Profesjonalny gracz Go 5 th Dan Catalin Taranu staje się drugi gracz rumuński don tytuł mistrza Europejskiej.

Holandia 2009

W Groningen , młody francuski gracz 5 th  dan Thomas Debarre wygrywa z Catalin Taranu w czwartej rundzie. W następnej rundzie Holender Rob van Zeijst, potrójny mistrz Europy, przegrał z Dinerchteinem. 9 th  runda wygrana przez Catalin Taranu twarzy Aleksandr Dinersztejn; ten ostatni, który mimo tej porażki, pozostaje przednie i zdobył tytuł „Tiebreak”, jego 7 th  tytuł.

Finlandia 2010

W Tampere , jako pierwsze duże wydarzenie, Cornel Burzo z Rumunii pokonał obrońcy tytułu Alexandre Dinerchteina. Catalin Taranu pokonuje Roba Van Zeijsta w trzeciej rundzie. Czwarta runda to wyjątkowo długa gra pomiędzy Catalin Taranu i Ilyą Shikshinem. Ci dwaj gracze jako jedyni na tym poziomie rozgrywek są niepokonani. Shikshin zwycięstw i kontynuuje jego serię z 6 th  zwycięstwo.

Młody Artem Kachanovskyy z Ukrainy zatrzymuje zwycięską wejścia na Shikshin w 7 th  rundzie. Mistrzostwa zostaną rozegrane w następnych rundach między tymi dwoma graczami. Kachanovskyy zajmuje znaczącą przewagę pokonując węgierski Csaba Mero do 8 th  rundy, Młodzieżowy Champion i 2009 izraelski Ali Jabarin podczas 9 th  rundzie, ale nie twarz koreański odtwarzacz o nazwie Kim w JungHyeop jego ostatnia runda. Shikshin zdobył tytuł, wygrywając przed Cristian pop 8 th  runda Dinerchtein w ostatniej rundzie.

Podczas tego turnieju dwóm pretendentom do tytułu udało się pokonać koreańskich graczy, potwierdzając wzrost europejskiego poziomu. Jest to również druga koronacja Ilyi Shikshin.

Francja 2011

Mistrzostwa odbywają się w 2011 roku w Talence na kampusie Uniwersytetu Bordeaux I ,23 lipca w 6 sierpnia. Frekwencja zbliżona jest do rekordów pod względem rejestracji wstępnych, co świadczy o wzroście atrakcyjności gry w Go w Europie. Łączna liczba graczy wyniosła 766. Impreza jest organizowana przez Francuską Federację Go (FFG). Wstępne rejestracje już zapowiadają przybycie wielu mistrzów i pretendentów do tytułu, w szczególności:

Ta edycja zawiera wiele ważnych wydarzeń, w tym:

Yumi Hotta , autorka Hikaru no Go , zaszczyciła kongres swoją obecnością i wzięła udział w konferencji.

Już trzeci rok z rzędu głównym sponsorem kongresu jest Zhuyeqing Tea - oficjalny sponsor China National Go Team.

Kim Youngsam, koreański zawodnik (7D), wywołał sensację w pierwszej rundzie wygrywając z broniącym się wicemistrzem Ukraińcem Artemem Kaczanowskim.

Dwa godne uwagi wyniki w drugiej rundzie: mistrz Francji Thomas Debarre wygrywa z rumuńskim graczem Cristianem Popem , Czech Ondrej Silt wygrywa z broniącym tytułu Ilyą Shikshinem . Warto też wspomnieć: Kim Youngsam wygrywa również z węgierskim Pal Paloghem .

Trzecia runda to koreański pojedynek Kim Youngsam i Jeon Sang Youn, wygrany przez pierwszego. Ondrej Silt kontynuuje swoje występy, pokonując Alexandre'a Dinerchteina . To samo dotyczy Thomasa Debarre, który wygrał z Cornelem Burzo . Catalin Taranu pokonuje Csabę Mero .

Ondrej Silt nie udaje się zatrzymać Kim Youngsam w czwartej rundzie, a Thomas Debarre nie udaje się powtórzyć zwycięstwa nad zawodowym graczem, przegrywając z Catalinem Taranu . Młody Serb Dusan Mitic odnosi ważne zwycięstwo nad Artemem Kachanovskim.

Kim Youngsam odnosi zwycięstwa, pokonując Catalina Taranu w piątej rundzie. Ilya Shikshin pokonuje swojego rodaka Alexandre'a Dinerchteina . Dusan Mitic wygrywa z Thomasem Debarre, Cristian Pop z Csabą Mero .

Każde zwycięstwo jest ważne dla Europejczyków, aby dostać się do finału. Godne uwagi wyniki szóstej rundy to:

Ostatnią decydującą rundą kwalifikacyjną jest siódma runda, a niektóre z nich to:

Klasyfikacja Europejczyków przed końcową fazą jest następująca:

Dwóch ostatnich graczy, którzy na koniec siódmej rundy są idealnie zremisowani, odbywa się dogrywka, którą wygrywa gracz z Rumunii.

Finał europejski
  • Mieszkanie
    • Shikshin pokonuje Debarre
    • Taranu pokonuje Burzo
    • Kachanovsky pokonuje Silt
    • Dinerchtein pokonuje Mitica
  • Pół
    • Shikshin pokonuje Kachanovsky'ego
    • Taranu pokonuje Dinerchteina

W finale zmierzy się Catalin Taranu z Ilyą Shikshinem, który wygrywa mecz i zostaje mistrzem Europy.

„Mały finał” wygrywa Artem Kachanovsky przeciwko Alexandre Dinerchtein.

otwarty

Zakończenie otwartych mistrzostw pokazuje ostateczną wyższość Kim Youngsam na zawodach, nie oskarżając o porażkę. Jest koronowanym mistrzem Open.

Odnotowuje się następujące wyniki:

  • wygrana węgierskiego pojedynku Pal Balogh Csaba Mero twarzy podczas 9 th  rundzie
  • Zwycięstwo Ondreja Silta w classico przeciwko Pal Balogh w ostatniej rundzie.

Niemcy 2012

Edycja 2012 odbywa się wzdłuż Renu , na terenie gminy Bonn - Bad Godesberg ,21 lipca w 4 sierpnia 2012.

Godne uwagi wyniki to:

Runda 1 Runda 2 Runda 3 Runda 4 Runda 6 Runda 7 Graj

Pod koniec 7 th  rundzie rankingu europejskim daje:

Liczba miejsc w fazie finałowej ograniczona do 8, rozgrywany jest dogrywka:

Europejski finał Ćwierćfinały
  • Shikshin vs. Surma: Zwycięzca Shikshin
  • Debarre przeciwko Törmänen: zwycięzca Debarre
  • Silt against Lisy: Lisy zwycięzca
  • Burzo vs. Simara: zwycięzca Simary
Półfinały
  • Shikshin vs. Debarre: Zwycięzca Shikshin
  • Lisy vs. Simara: zwycięzca Simary
Finał
  • Shikshin vs. Simara: Jan Simara jest nowym mistrzem Europy!
„mały” finał
  • Debarre przeciwko Lisy
Koniec otwartego Runda 8

Polska 2013

Znajduje się w Olsztynie w Polsce .

Fan Hui , który został Francuzem w 2013 roku, pokonuje Lisy Pavol w finale. W ciągu dwóch tygodni nie stracił żadnej ze swoich części. Francuz Thomas Debarre przegrał w połowie z Lisy Pavol.

Rumunia 2014

Była europejska stolica kultury , Sybin , jest miastem organizującym kongres w 2014 roku.

Fan Hui pokonuje Alexandre Dinerchteina w finale, zostając po raz drugi mistrzem Europy, ale otwarty turniej wygrywa chiński zawodowiec Tong Yulin (4p), który przez dwa tygodnie nie przegrał ani jednego meczu.

Republika Czeska 2015

Liberec jest miastem organizującym kongres w 2015 roku.

Fan Hui wygrywa finał z Ali Jabarinem , zostając mistrzem Europy trzeci rok z rzędu.

Planowane mistrzostwa

Zwykle kongresy planowane są z 3-letnim wyprzedzeniem, tak aby w każdej edycji było obecnych blisko 800 graczy.

Edycja 2016 odbędzie się w godz 22 lipca w 7 sierpniaw Sankt Petersburgu w Rosji. Edycja 2017 odbędzie się w Turcji w miejscu, które jeszcze nie zostało określone, edycja 2018 w Pizie we Włoszech, a edycja 2019 w Brukseli w Belgii.

Lista Mistrzów Europy

Jak opublikowano na stronie internetowej Europejskiej Federacji Go:

Mistrzostwa są otwarte w 1984 i od 1989 (ale nie od 1985 do 1988).

Zobacz też

Bibliografia

  1. https://intergofed.org/history/gohistory.htm
  2. (w) Jack Botermans , The Book of Games: Strategy, Tactics & History , Nowy Jork, Sterling Publishing,2008, 736  str. ( ISBN  978-1-4027-4221-7 , LCCN  2007010173 , czytaj online ) , str.  325
  3. Historia kongresu EGF .
  4. egc2016.ru
  5. "  Herbata Zhuyeqing 55. Europejski Kongres Go 2011 23 lipca - 6 sierpnia w Bordeaux we Francji  " (dostęp: 21 lipca 2011 )
  6. (w) John Fairbair , Invitation to Go , Mineola, NY, Courier Dover Publications,2004, 96  str. , kieszeń ( ISBN  978-0-486-43356-1 , OCLC  53846792 , LCCN  2003068771 , czytaj online ) , s.  75
  7. „  Go Goes to Munich  ”, Pacific Stars and Stripes , Japonia,5 sierpnia 1961, s.  27 ( czytaj online [wymagana opłata])
  8. „  Japanese Game 'Go' Goes Well With Englishman  ”, Pacific Stars and Stripes , Japonia,21 sierpnia 1976, s.  29 ( czytaj online [opłata wymagana])
  9. „  Brockbank to Attend GO Congress in Europe  ”, Schenectady Gazette ,15 lipca 1977, s.  9 ( czytaj online )
  10. (w) „  Praga 2005, Wyniki  ”
  11. (in) "  Results - 50th European Go Congress - Rome 2006  " , Figg.it (dostęp: 5 sierpnia 2010 )
  12. (in) „  goverband.at/egc2007/results/main_wall.htm  ”
  13. (w) "  EuroGoTV present-Go-Baduk Weiqi 24/7 TV - News - Congress 2008 Champions  " , Eurogotv.com (dostęp: 5 sierpnia 2010 )
  14. (w) "  Lista końcowa na ścianie turnieju głównego | European Go Congress 2009  ” , Egc2009.nl (dostęp: 5 sierpnia 2010 )
  15. (w) "  EuroGoTV present-Go-Baduk Weiqi TV 24/7 - Wiadomości - Relacja z Europejskiego Kongresu Go 2010  " , Eurogotv.com (dostęp 5 sierpnia 2010 )
  16. (w) FFG , "  [FFG Calendar]  " , French Go Federation (dostęp 13 sierpnia 2010 )
  17. (w) „  2011 EGC Sponsorzy i partnerzy  ” (dostęp: 17 lipca 2011 )
  18. (w) „  EGC 2012 Bonn - Welcome  ” , EGC2012 (dostęp 17 lipca 2011 )
  19. http://www.egc2015.cz/game/1325
  20. Mistrzostwach EFG i Top Events
  21. (w) „  Europejski Kongres Go 2019  ”
  22. (w) „  European Go Congresses  ” , Eurogofed.org (dostęp 5 sierpnia 2010 )