Wassily Chair , znany również jako model B3 krześle , zaprojektowana przez Marcel Breuer w latach 1925-1926, kiedy był szefem Bauhaus metalowej warsztatu w Dessau. To krzesło nie zostało zaprojektowane dla malarza konstruktywisty Wassily'ego Kandinsky'ego , który był jednocześnie jego kolegą ze szkoły Bauhaus . Jednak Kandinsky tak podziwiał kształty, że Breuer uczynił go drugim do prywatnych apartamentów Kandinsky'ego. Krzesło zyskało sławę jako Wassily dekadę później, kiedy zostało ponownie wydane przez włoskiego producenta Dino Gavinę, który dowiedział się o tej anegdocie o Kandinsky'm, badając pochodzenie krzesła.
To krzesło było wówczas rewolucyjne w zastosowaniu materiałów (zakrzywionych stalowych rur i skóry) oraz metodach produkcji : lekkie, niedrogie, łatwe w montażu, łatwe do odtworzenia. Krzesło wykorzystuje tę samą stal, co kierownica roweru. Adler zainspirował go do wykonania krzesła ze stali rurowej, co dowiodło, że jest to odpowiedni materiał, ponieważ jest łatwo dostępny. Jeśli projekt (i wszystkie późniejsze meble z rur stalowych) był technicznie wykonalny, to tylko dlatego, że niemieckiej firmie produkującej stal Mannesmann właśnie udało się wyprodukować gładkie, gięte stalowe rury, bez szwu widoczne. Wcześniej rury stalowe miały linie spawania, które poważnie wpływały na zginanie rur. W ten sposób Breuer zainspirował się technikami stosowanymi w branży do stworzenia przedmiotu o eleganckim designie.
Krzesło Wassily, podobnie jak wiele innych obiektów designerskich z Ruchu Nowoczesnego , było produkowane seryjnie od lat 60. XX wieku i nadal jest dostępne jako obiekt, który stał się klasykiem. Jej prawa są w posiadaniu firmy Knoll w Nowym Jorku, chociaż na całym świecie istnieją fałszywe reprodukcje.