Ojczyźnie | Francja |
---|---|
Gatunek muzyczny | Rock psychodeliczny , rock progresywny |
aktywne lata | 1969 - 1977 |
Wpływy | Pink Floyd |
Byli członkowie |
Roland Bocquet Yves de Roubaix Patrick Moulia Charlie Eddi Charlotte Alain Geoffroy Niles Brown |
---|
Katharsis jest grupa od psychodelicznego rocka progresywnego francuski , pochodzący z Nicei w Alpes-Maritimes . Założony w 1969 roku , ma trzy albumy 45 i sześć albumów studyjnych, w tym wiele okładek z jednego albumu do drugiego we wczesnych latach. Carthasis oddzieliła się w 1977 roku .
Catharsis powstał w 1969 roku z Rolandem Bocquetem (organy, fortepian, dzwonki , wokal), Yves de Roubaix (gitara, wokal, grzechotka), Patrickiem Moulią (gitara, tamburyn, piła muzyczna , harfa szczękowa , grzechotka, harmonijka ustna, wokal) i Charlie Eddi (perkusja). Pierwsza faza grupy obejmuje lata 1971 do 1974 , co w przybliżeniu odpowiada publikacji pierwszych trzech albumów. Na muzykę Catharsis duży wpływ ma muzyka z postpsychedelicznego okresu Pink Floyd , którego album Ummagumma jest charakterystyczny.
Ten wpływ jest szczególnie widoczny na albumie Les Chevrons, na którym długie utwory muzyczne następują po sobie, zaczynając w crescendo, a następnie nagle opadając. Styl jest jednak bardziej zabawny i bardziej akustyczny, z przewagą instrumentów klawiszowych, perkusji i wokali, w tym Charlotte, szczególnie niezwykłej w tytule Masq . Jest to w istocie muzyka instrumentalna. Na podstawie klawiatury do głosów dodawane są perkusje, a także wiele różnych instrumentów wszelkiego pochodzenia, czasem dość zaskakujących, takich jak grzechotka lub muzyczna piła. Głos potraktowany jest tam instrumentalnie, w ogólnie chóralnej formie. Najczęściej utwory nie zawierają żadnego tekstu, gdy nie jest on zredukowany do jednego słowa, jak w tytułowym Chelum z albumu Les Chevrons .
Podobnie jak w przypadku Pink Floyd, styl muzyczny Catharsis często, w tych samych latach, służył jako podstawa francuskich programów telewizyjnych i radiowych lub reportaży; w szczególności tytuł Masq jest znakiem wywoławczym programu C'est ma planet on Europe 1 .
W latach 1975 i 1977 roku , grupa wydała swoje ostatnie trzy albumy. Formacja została zredukowana do czterech głównych członków, a wpływy jazzu przeważają nad postpsychedelicznymi tendencjami pierwszego okresu. Grupa rozpadła się w 1977 roku .
1971 : Masq
|
1972 : Szewrony
|
1973 : 32 marca
|
1975 : Iluminacje
|
1976 : Bolero damskie na łydkę
|
1977 : I kochaj siebie ... i umrzyj ...
|
1971 : To moja planeta
|
1971 : Catharsis (specjalna wersja radiowa)
|
1971 : 32 marca
|