Narodziny |
2 czerwca 1906 Wenecja |
---|---|
Śmierć |
28 listopada 1978 lub 29 listopada 1978 Sendai |
Narodowości | Włoski |
Zajęcia | Architekt , projektant , nauczyciel |
Dziecko | Tobia Scarpa ( d ) |
Obszary | Architektura , projektowanie |
---|---|
Ruch | Modernizm |
Mistrzowie | Vincenzo Rinaldo ( d ) , Guido Cirilli ( d ) |
Nagrody |
Włoski Order Zasługi dla Kultury i Sztuki Królewscy Projektanci Przemysłu honorowy ( d ) (1969) |
Muzeum Castelvecchio w Weronie |
Carlo Scarpa , urodzony dnia2 czerwca 1906w Wenecji i zmarł dalej28 listopada 1978w Sendai , jest włoskim architektem i projektantem .
Jego rodzina przeniosła się do Vicenzy w 1908 r., A kiedy w 1919 r. Zmarła matka, Carlo, jego ojciec, nauczyciel i brat wrócili do Wenecji .
Carlo Scarpa został przyjęty do Accademia di Belle Arti w Wenecji w 1920 roku, po 1 st próbie nieudanego i jednocześnie studiach pracował w agencji weneckiego architekta Vincenzo Rinaldo; w 1926 r. uzyskał dyplom rysownika architektonicznego, następnie był asystentem prof. Guido Cirilli na Wydziale Architektury w Wenecji, gdzie w 1933 r. był wykładowcą.
Po raz pierwszy zetknął się z producentami szkła z Murano, a zwłaszcza z hutą szkła Cappellin, której został doradcą artystycznym, oraz z Venini, w 1933 r., Dla którego tworzył szklane przedmioty przez ponad 14 lat. Plastyczne możliwości szkła pobudzają go do ciągłych poszukiwań i eksperymentów nad detalami.
Ta sama troska jest widoczna w kolejnych latach w jego renowacjach i inscenizacjach jego prac, które wyróżniają się wyrafinowaniem, wyrazistością różnych materiałów, naprzemiennymi niuansami chromatycznymi i zestawieniem właściwości dotykowych (gładkie i szorstkie powierzchnie). lub szorstki), konceptualna przejrzystość między elementami poziomymi i pionowymi.
W 1942 roku, jest projektant Biennale w Wenecji , na 1 st o współpracy, która trwała 30 lat.
W latach pięćdziesiątych celował w renowacji i przebudowie muzeów; na przykład renowacja Palazzo Abatellis w Palermo w 1953 r., Museo civico di Castelvecchio w Weronie w 1956 r., a rok później Quadreria w Museo Correr w Wenecji; w 1955 r. przedłużenie Gipsoteca Canoviana do Possagno .
Zrestrukturyzował również sklepy Olivettiego zlokalizowane na Placu Świętego Marka w Wenecji, Gavina w Bolonii i siedziba firmy Banca Populare di Verona w Weronie.
Umarł przypadkowo 28 listopada 1978, podczas podróży do Japonii, gdzie został powitany jak mistrz. Zgodnie z jego ostatnim życzeniem został pochowany w mauzoleum rodziny Brion w San Vito d ' Altivole pod Treviso , którego jest autorem.
W 1984 roku kompozytor Luigi Nono zadedykował mu kompozycję na orkiestrę mikrointerwalową A Carlo Scarpa, Architetto, Ai suoi infiniti possibili .