Carlo Scarpa

Carlo Scarpa Obraz w Infobox. Carlo Scarpa w 1954 roku. Biografia
Narodziny 2 czerwca 1906
Wenecja
Śmierć 28 listopada 1978 lub 29 listopada 1978
Sendai
Narodowości Włoski
Zajęcia Architekt , projektant , nauczyciel
Dziecko Tobia Scarpa ( d )
Inne informacje
Obszary Architektura , projektowanie
Ruch Modernizm
Mistrzowie Vincenzo Rinaldo ( d ) , Guido Cirilli ( d )
Nagrody Włoski Order Zasługi dla Kultury i Sztuki
Królewscy Projektanci Przemysłu honorowy ( d ) (1969)
Podstawowe prace
Muzeum Castelvecchio w Weronie

Carlo Scarpa , urodzony dnia2 czerwca 1906w Wenecji i zmarł dalej28 listopada 1978w Sendai , jest włoskim architektem i projektantem .

Biografia

Jego rodzina przeniosła się do Vicenzy w 1908 r., A kiedy w 1919 r. Zmarła matka, Carlo, jego ojciec, nauczyciel i brat wrócili do Wenecji .

Carlo Scarpa został przyjęty do Accademia di Belle Arti w Wenecji w 1920 roku, po 1 st  próbie nieudanego i jednocześnie studiach pracował w agencji weneckiego architekta Vincenzo Rinaldo; w 1926 r. uzyskał dyplom rysownika architektonicznego, następnie był asystentem prof. Guido Cirilli na Wydziale Architektury w Wenecji, gdzie w 1933 r. był wykładowcą.

Po raz pierwszy zetknął się z producentami szkła z Murano, a zwłaszcza z hutą szkła Cappellin, której został doradcą artystycznym, oraz z Venini, w 1933 r., Dla którego tworzył szklane przedmioty przez ponad 14 lat. Plastyczne możliwości szkła pobudzają go do ciągłych poszukiwań i eksperymentów nad detalami.

Ta sama troska jest widoczna w kolejnych latach w jego renowacjach i inscenizacjach jego prac, które wyróżniają się wyrafinowaniem, wyrazistością różnych materiałów, naprzemiennymi niuansami chromatycznymi i zestawieniem właściwości dotykowych (gładkie i szorstkie powierzchnie). lub szorstki), konceptualna przejrzystość między elementami poziomymi i pionowymi.

W 1942 roku, jest projektant Biennale w Wenecji , na 1 st o współpracy, która trwała 30 lat.

W latach pięćdziesiątych celował w renowacji i przebudowie muzeów; na przykład renowacja Palazzo Abatellis w Palermo w 1953 r., Museo civico di Castelvecchio w Weronie w 1956 r., a rok później Quadreria w Museo Correr w Wenecji; w 1955 r. przedłużenie Gipsoteca Canoviana do Possagno .

Zrestrukturyzował również sklepy Olivettiego zlokalizowane na Placu Świętego Marka w Wenecji, Gavina w Bolonii i siedziba firmy Banca Populare di Verona w Weronie.

Umarł przypadkowo 28 listopada 1978, podczas podróży do Japonii, gdzie został powitany jak mistrz. Zgodnie z jego ostatnim życzeniem został pochowany w mauzoleum rodziny Brion w San Vito d ' Altivole pod Treviso , którego jest autorem.

W 1984 roku kompozytor Luigi Nono zadedykował mu kompozycję na orkiestrę mikrointerwalową A Carlo Scarpa, Architetto, Ai suoi infiniti possibili .

Podstawowe prace

Różnica

Cena £

Opublikowanie

Źródło bibliograficzne

Uwagi i odniesienia

  1. Według źródeł na klatce schodowej lub na placu budowy

Linki zewnętrzne