Chata z bali („ chata z bali ” w Quebecu ) to mieszkanie zbudowane z bali , o szczególnie niedokończonej konstrukcji lub o nieskomplikowanej architekturze. Domki z bali mają długą historię w Europie i są często kojarzone w Ameryce z pierwszą generacją budowania domów przez osadników.
Konstrukcję zrębową opisał rzymski architekt Witruwiusz Pollio w swoim traktacie architektonicznym De Architectura . Powiedział, że na moście (obecnie północno-wschodnia Turcja) budowano mieszkania, układając belki poziomo jeden na drugim i wypełniając szczeliny „wiórami i drewnem. Mułem”.
Historycznie rzecz biorąc, budowa domków z bali ma swoje korzenie w Skandynawii i Europie Wschodniej . Mimo, że ich pochodzenie jest niepewne konstrukcje pierwszego logowania były prawdopodobnie zbudowany w północnej Europie w epoce brązu (ok XXXV th century BC. ).
Niemniej jednak w średniowieczu dom z bali był uważany za majątek ruchomy, o czym świadczy przeniesienie wioski Espåby w 1557 roku: budynki zostały po prostu rozebrane, przewiezione w nowe miejsce i ponownie złożone. Powszechne było również indywidualne wymienianie kłód uszkodzonych przez brązową zgniliznę, gdy było to konieczne.
Drewno Muzeum w Trondheim , Norwegia wyposażony czternaście różnych tradycyjnych profili, ale podstawową formą dziennika budowy użyto całej północnej Europie i Azji, a później przywiezione do Ameryki.
Konstrukcja z bali jest szczególnie odpowiednia w Skandynawii, gdzie duże, proste pnie drzew ( sosna i świerk ) są łatwo dostępne. Dzięki odpowiednim narzędziom dom z bali może zostać wzniesiony od podstaw w ciągu kilku dni przez rodzinę. Ponieważ nie jest wymagana żadna reakcja chemiczna, taka jak utwardzanie zaprawy, chatę z bali można budować w każdą pogodę i porę roku. Wiele starożytnych miast w północnej Skandynawii zostało zbudowanych wyłącznie z domów z bali, które ozdobiono boazerią i wycięciami. Obecnie budowa nowoczesnych chat jako domów wypoczynkowych jest w pełni rozwiniętą branżą w Finlandii i Szwecji. Nowoczesne domki z bali często mają izolację z włókna szklanego i są sprzedawane w prefabrykowanych zestawach obrabianych maszynowo, a nie ręcznie robione w terenie, jak starsze domki z bali.
Domki z bali są w większości budowane bez użycia gwoździ, dzięki czemu ich stabilność jest wynikiem prostego układania w stosy, przy zaledwie kilku połączeniach za pomocą kołków wzmacniających. Dzieje się tak, ponieważ chata z bali ma tendencję do lekkiego ściskania podczas instalacji, przez kilka miesięcy lub lat. Gwoździe szybko przestałyby się układać i zostałyby zerwane.
Typowa rosyjska chata: isba we wsi Kulashino w obwodzie twerskim
Ozdobna rzeźba w drewnie w kształcie głowy orła na wystającym grzbiecie w ścianie strychu Ose w Norsk Folkemuseum.
W dzisiejszych Stanów Zjednoczonych, osadnicy podobno zbudowany kabiny dziennika od roku 1638. Historycy uważają, że pierwsze domki z bali budowane w Ameryce Północnej były w szwedzkim kolonii Nya Sverige ( Nowa Szwecja ) w dolinach Ameryce Północnej. Delaware rzeki i Brandywine River . Wielu z tych osadników było w rzeczywistości Skogfinnami („Leśni Finowie”), ponieważ Finlandia była wówczas integralną częścią Szwecji. Nowa Szwecja istniała tylko krótko, zanim stała się holenderską kolonią Nowej Holandii , która później stała się angielską kolonią Nowego Jorku. Szybkie i łatwe techniki budowlane osadników szwedzko-fińskich nie tylko pozostały, ale rozprzestrzeniły się.
Później imigranci z Niemiec i Ukrainy również używali tej techniki. W Szkoci i szkocko-irlandzki nie miał tradycję konstrukcji zrębowej, ale szybko przyjęła metodę. Pierwsi osadnicy angielscy nie używali wielu chat z bali, budując bardziej tradycyjne kształty. Małe domki z bali pochodzący z XVIII -tego wieku nadal istnieją, ale nie są one często przeznaczone do stałego mieszkania. Najstarszym domem z bali w Stanach Zjednoczonych jest prawdopodobnie CA Nothnagle Log House (około 1640 r.) W New Jersey. Osadnicy często budowali chaty z bali jako tymczasowe domy do zamieszkania podczas budowania większych, stałych domów; potem używali chat z bali jako budynków gospodarczych, stodół lub kurników.
Chaty z bali były czasami przycinane na zewnątrz, aby można było nałożyć powłokę; Można je również przyciąć wewnątrz i pokryć różnymi materiałami, od tynku przez listwę po tapetę.
Domki z bali zostały zbudowane z bali ułożonych poziomo i zagnieżdżonych na końcach z nacięciami ( połączenia zębate w języku angielskim). Niektóre domki z bali zostały zbudowane bez nacięć i po prostu zbijane razem gwoździami, ale nie były tak solidne konstrukcyjnie. Nowoczesne metody konstrukcyjne pozwalają na ten skrót.
Najważniejszym aspektem budowy kabiny jest miejsce, na którym jest budowana. Wybór lokalizacji polegał na zapewnieniu mieszkańcom chaty odprowadzania słońca i wody deszczowej, aby mogli lepiej radzić sobie z trudami życia na granicy. Właściwy wybór miejsca umieszcza dom w miejscu najlepiej nadającym się do zarządzania farmą lub ranczo. Kiedy pierwsi pionierzy budowali chaty, byli w stanie wybrać najlepsze kłody. Były to stare drzewa z kilkoma gałęziami (a więc sękami), proste i niezbyt zwężające się. Takich pni nie trzeba przycinać, aby dobrze do siebie pasowały. Staranne nacinanie minimalizuje rozmiar szczeliny między koralikami i zmniejsza ilość zatykania (patyków lub kamieni) lub zacierania (błoto) potrzebnych do zamknięcia szczeliny. Do uszczelniania używano szerokiej gamy zapraw lub innych wypełniaczy stosowanych między kłodami przy budowie domków z bali i innych konstrukcji z bali. Tradycyjnie suszone mchy, takie jak Pleurozium schreberi lub Hylocomium splendens , były używane w krajach skandynawskich jako izolator między koralikami. W Stanach Zjednoczonych używano małych kamieni lub kłosów z drewna lub kukurydzy upychanych między kłodami. Długość kłody była zwykle długością ściany, chociaż nie stanowiło to ograniczenia dla większości dobrych budowniczych chat.
Trzeba było podjąć decyzje co do rodzaju kabiny. Style różnią się znacznie w poszczególnych częściach Stanów Zjednoczonych: przy projektowaniu kabiny należy wziąć pod uwagę wielkość kabiny, liczbę pięter, rodzaj dachu, orientację drzwi i okien. Ponadto należało wziąć pod uwagę źródło kłód, kamieni i dostępną siłę roboczą, ludzką lub zwierzęcą. Gdyby źródła drewna znajdowały się dalej od miejsca, wielkość chaty mogłaby być ograniczona.
Narożniki kabiny często ustawiano na dużych kamieniach. Jeśli chata była duża, w innych punktach wzdłuż progu używano innych kamieni (bala podstawowa). Ponieważ zwykle były wyryte w progu, progi były również wsparte na kamieniach. Uważamy te kamienie w narożnikach wielu chat z XVIII -tego wieku podczas renowacji. Chaty zakładano na fundamentach, aby nie dopuścić do zawilgocenia gleby, ale także po to, by pod chatą wybudować magazyn lub piwnicę. Chaty z podłogami ziemnymi nie wymagały fundamentów.
Domki zostały zbudowane przy użyciu różnych nacięć. Nacięcia mogą się różnić w obrębie grup etnicznych, a także między nimi. Nacięcia często różniły się w jednym budynku, więc ich style nie były jednoznaczne. Powszechną metodą w dolinie rzeki Ohio w południowo-zachodnim Ohio i południowo-wschodniej Indianie jest metoda Block House End, przykład tej metody można znaleźć w David Brown House .
Niektóre starsze budynki w środkowo-zachodnich Stanach Zjednoczonych i kanadyjskich preriach to konstrukcje z bali pokryte deskami lub innymi materiałami. Chaty z XIX -tego wieku, używane jako mieszkań były czasem otynkowany wewnątrz. W chacie O'Farrella (około 1865 roku) w Boise w stanie Idaho przyklejono tapetę do gazety. Chata CCA Christenson w Ephraim w stanie Utah (około 1880 r.) Została otynkowana na listwach wierzbowych.
Kabiny dziennika osiągnęły szczyt złożoność i rozwoju z kabin Adirondack-style z połowy XIX -go wieku. Ten styl był inspiracją dla wielu domków z States Park Service Stanach zbudowanych w końcu XIX th wieku i początku XX th wieku. Budynek chaty nigdy nie wymarł ani nie popadł w niełaskę. Został przekroczony przez potrzeby rozwoju miast w Stanach Zjednoczonych. W latach trzydziestych XX wieku i podczas Wielkiego Kryzysu administracja Roosevelta nakazała Cywilnemu Korpusowi Ochrony Przyrody zbudować na całym Zachodzie domki z bali do użytku przez Służbę Leśną i Służbę Parku Narodowego . Timberline Lodge na Mount Hood w Oregonie była jedną z takich konstrukcji z bali i została poświęcona przez prezydenta Franklina D. Roosevelta .
W 1930 roku największy na świecie chatce został zbudowany w prywatnym ośrodku w Montebello , Quebec . Często określany jako „zamek z bali”, obecnie jest to hotel Chateau Montebello .
Nowoczesną wersją domku z bali jest dom z bali , który jest domem zwykle budowanym z bali frezowanych. Kłody są widoczne na zewnątrz, a czasem wewnątrz domu. Kabiny te są produkowane masowo, tradycyjnie w krajach skandynawskich i coraz częściej w Europie Wschodniej. Kwadratowe kłody są wstępnie przycięte, co ułatwia montaż. Domy z bali są popularne na obszarach wiejskich, a nawet w niektórych lokalizacjach podmiejskich. W wielu zachodnich kurortach w Stanach Zjednoczonych domy z bali i kamienia o powierzchni ponad 280 m 2 nie są rzadkością. Te domy z bali typu „kit” są jednym z największych konsumentów bali w zachodnich Stanach Zjednoczonych.
W Stanach Zjednoczonych domy z bali ucieleśniają tradycyjne podejście do budownictwa mieszkaniowego; taki, który przetrwał w historii Ameryki. Dlatego szczególnie interesujące jest odkrycie, że w dzisiejszym świecie bale reprezentują technologię, która pozwala zbudować dom o wysokim stopniu zrównoważonego rozwoju. W rzeczywistości domy z bali są często uważane za czołowe miejsce w zrównoważonym budownictwie .
Stodoła szopka były popularnym rodzajem stodole znajduje się w południowej i południowo-amerykańskich. Były szczególnie wszechobecne w Appalachach i Ozarkach w stanach Karoliny Północnej, Wirginii, Kentucky, Tennessee i Arkansas.
W Europie nowoczesne domki z bali są często budowane w ogrodach i wykorzystywane jako domki letniskowe, biura domowe lub jako dodatkowe pomieszczenie w ogrodzie. Domy letniskowe i chaty są często budowane z bali w północnej Europie.
Domek z bali w New Sweden Park, Swedesboro , New Jersey
Edwin Carter Log Cabin Przyrodnik Museum (circa 1875) w Breckenridge , Kolorado
Dom Patsy Cline w Winchester w stanie Wirginia to przykład domu z bali z balami pokrytymi bocznicą.
Wnętrze kabiny dziennika zrekonstruowanym w Conner Prairie Muzeum Historii Living w Fishers , Indiana
Chata z bali zbudowana przez Civilian Conservation Corps w latach 1933-1937 w Black Moshannon State Park w Pensylwanii
Kabina dziennika zbudowany przez Richarda Proenneke w Lake Clark National Park , Alaska
Domki z bali budowano z konstrukcją dachową z płatwiami lub konstrukcją dachową w jodełkę . Dach płatwiowy składa się z poziomych bali, które są wcięte w bale ściany szczytowej. Są one stopniowo skracane, aby utworzyć charakterystyczny trójkątny koniec zębnika. Nachylenie dachu zostało określone przez zmniejszenie wymiarów każdego gontu w ścianie szczytowej oraz całkowitą liczbę bali tworzących ścianę szczytową. Kabiny z płaskim dachem mogły mieć tylko 2-3 belki dwuspadowe, podczas gdy dachy strome mogą mieć tyle samo bali, co cała podłoga. Problemy z zwisającym okapem i werandą również wpłynęły na układ kabiny.
Decyzję o rodzaju dachu często podejmowano na podstawie materiału, z którego wykonano dach, takiego jak kora. Drewno konstrukcyjne było na ogół najpopularniejszym wyborem na dachy krokwiowe w obszarach, w których była dostępna. Dachy te są typowe dla wielu domach z bali budowane w XX th wieku, z jodełkę 2 x 4 pokryty gontem sosnowego i cedru . Dachy z płatwiami zlokalizowane na terenach wiejskich oraz na obszarach, na których nie było dostępnej tarcicy technicznej, często były pokrywane długimi, ręcznie ciętymi gontami.
Log cabin był symbolem skromnych początków w amerykańskiej polityce od czasu początku XIX -go wieku. Siedmiu prezydentów Stanów Zjednoczonych urodziło się w chatach z bali, w tym Abraham Lincoln , Andrew Jackson i James Buchanan . Chociaż William Henry Harrison nie był jednym z nich, on i wigowie w wyborach prezydenckich w 1840 r. Jako pierwsi wykorzystali chatę z bali jako symbol, aby pokazać Amerykanom, że jest człowiekiem ludu. Inni kandydaci poszli w ślady Harrisona, czyniąc z pomysłu chatę z bali - i bardziej ogólnie, skromnego pochodzenia - powracający temat w biografiach kampanii.
