Brutalny death metal
Brutalny death metal (lub po prostu „brutal death”) jest pod-gatunek death metalu pojawiły się w Stanach Zjednoczonych na początku lat 1990 z takimi zespołami jak Cannibal Corpse , Suffocation czy Mortician .
Geneza
Początki tego ruchu pojawiły się pod koniec lat 80., kiedy zespoły produkujące muzykę łączą melodyjną strukturę death metalu z brutalnością grindcore'u. Rezultatem jest więc rodzaj death metalu o „ostrym” wymiarze (szorstki, szorstki) dla wokali i jeszcze bardziej zradykalizowanym na poziomie stricte muzycznym. Miało to miejsce zwłaszcza w przypadku takich grup jak Napalm Death w drugim okresie czy Possessed, których album Seven Ch church jest pierwszym, w którym wokale naprawdę przypominają death chrząknięcia . Jednak brutalna śmierć ma również wymiar wizualny, który jest integralną częścią jej cech charakterystycznych, ekstremalna przemoc, filmy z serii Z , a zwłaszcza aspekt gore, który silnie wpłynął na niektóre grupy. Pierwszym prawdziwym dziełem brutalnej śmierci jest Human Waste by Suffocation , wydany w 1991 roku.
Charakterystyka
Muzyka
- Cechą wyróżniającą przy pierwszym przesłuchaniu jest death chrząknięty wokal, który często szokuje niedoinformowanego słuchacza. Ten rodzaj piosenki rzeczywiście został spopularyzowany przez Jeffa Becarrę z Possessed , ale tak naprawdę z Chuckiem Schuldinerem of Death zostanie zradykalizowany do skrajności (Chuck Schuldiner mówi, że zainspirowały go głosy obecne w filmach gore, takich jak Evil Dead ) . W niektórych grupach ( Benighted lub Aborted ) ta głęboka, chrząknięta piosenka jest czasami dodawana do bardziej nasyconych piosenek .
- Gitary często pracują w parach: główny gitarzysta wytwarza główne riffy, a gitara rytmiczna wydaje rodzaj szalonego ryku. Często jedna z gitar jest podawana do dwóch i pół tony poniżej normy, albo przez If . To strojenie jest zwykle osiągane za pomocą gitary 7-strunowej.
- Gitara basowa pełni głównie rolę rytmiczną. Niektóre zespoły używają bardzo szybkich i wirtuozowskich solówek basowych, jak w utworze Only Ash Remains grupy Necrophagist . Podobnie jak gitary, są one zwykle niedostrojone lub mają pięć strun. Prawie wszystkie basistów grać pick (z chlubnym wyjątkiem Alex Webster z Cannibal Corpse , Steve DiGorgio Śmierci, często gra na 3-strunowej fretless lub Jeroen Paul Thesseling , byłego Pestilence i gra w Obscura , również na fretless bas ). Aby wyróżnić się podczas miksowania, oprócz kostki, która zapewnia atak i ostrość dźwięku, basiści tacy jak Chris Richards (Suffocation) znacznie zwiększają wysokie średnie w swoim korektorze i używają basu typu Warwicka, aby uzyskać mocne ziarno, aby uzyskać charakterystyczny Growl (lub warczenie).
- Bateria odgrywa ważną rolę. Perkusja waha się od wolnych temp do szalonych rytmów. To w death metalu - i a fortiori w brutalnej śmierci - widzimy rozkwit słynnych uderzeń blastowych, często wykonywanych za pomocą kontrabasu lub podwójnego pedału. Większość perkusistów często osiąga 200 uderzeń na minutę .
Obrazowanie
Obrazy są integralną częścią brutalnej śmierci. Głównymi źródłami inspiracji są:
- Kino grozy .
- Gore : śmierć i przemoc są wyraźnie pokazane.
Ten obraz miał od pewnego czasu tendencję do radykalizacji i znajdujemy obrazy krwawe w wielu albumach, takich jak Butchered at Birth autorstwa Cannibal Corpse , Gorespattered Suicide by Avulsed (gdzie widzimy dwie osoby naśladujące samobójstwo).
Główne grupy
Trening
Etykiety
- Wyjątkowy lider
- Niezrównana brutalność
- Neurotic Records
Uwagi i odniesienia
-
Fabien Hein , Hard rock, heavy metal, metal, historia, kultura i praktycy, Mélanie Séteun / Irma, 2003, s. 92
-
Fabien Hein , Hard rock, heavy metal, metal, historia, kultura i praktycy, Mélanie Séteun / Irma, 2003, s. 91
Bibliografia
- Fabien Hein, hard rock, heavy metal, metal, historia, kultura i praktycy, Mélanie Séteun / Irma, 2003.
- Albert Mudrian, Historia death metalu i grindcore'u, White Truck, 2006.
Zobacz też
Powiązane artykuły