Brytyjskie Towarzystwo Międzyplanetarne (BIS), założona w 1933 roku , jest najstarszym stowarzyszeniem, którego celem jest wyłącznie promowanie astronautyki i podbój przestrzeni . Jest to stowarzyszenie non-profit z siedzibą w Londynie i finansowane ze składek swoich członków. BIS wydaje publikację naukową Journal of the British Interplanetary Society ( JBIS ) oraz czasopismo Spaceflight .
BIS był poprzedzony przez Amerykańskie Towarzystwo Międzyplanetarne (założone w 1930 r. ), Niemiecki VfR i Radziecką Grupę Badań Astronautycznych, ale w przeciwieństwie do nich nigdy nie został wchłonięty przez przemysł.
Kiedy została założona w Styczeń 1933BIS chciał nie tylko promować i popularyzować astronautykę, ale także podejmować praktyczne eksperymenty w dziedzinie rakiet, jak wspomniane organizacje. Jednak już w 1936 roku firma zdała sobie sprawę, że projekty te były utrudnione przez ustawę o materiałach wybuchowych z 1875 roku, która uniemożliwiła w Wielkiej Brytanii jakiekolwiek prywatne eksperymenty z rakietami.
W 2005 roku, podczas pierwszej edycji Nagrody im. Arthura C. Clarke'a , BIS otrzymał nagrodę specjalną.
Pod koniec lat trzydziestych grupa poświęciła się projektowi wysłania trzech osób na Księżyc dzięki rakiecie ze stopniami , z których każdy składałby się z zespołów rakiet na paliwo stałe. Lądownik miałby jajowaty kształt i wyglądem podobny do amerykańskiego modułu księżycowego . Ponieważ planowano stworzyć sztuczną grawitację za pomocą siły odśrodkowej , BIS jest uważany za pierwszego wynalazcę przyrządu do nawigacji kosmicznej: mechanizmu, który anuluje wirującą wizję z zewnątrz.
W 1951 roku firma zorganizowała pierwszy międzynarodowy kongres na temat sztucznych satelitów i została współzałożycielem Międzynarodowej Federacji Astronautycznej (IAF).
W 1978 roku firma opublikowała badanie międzygwiezdnych statków kosmicznych o nazwie Projekt Daedalus, które szczegółowo opisywało wykonalność sondy międzygwiazdowej do gwiazdy Barnarda przy użyciu współczesnych lub racjonalnie nadchodzących technologii. Daedalus używał pulsacyjnego napędu jądrowego opartego na fuzji granulek deuteru / helu 3, co spowodowałoby jego rozpędzenie do 12% prędkości światła .
Niedawno firma rozpoczęła serię badań naukowych i technicznych dotyczących eksploracji marsjańskiej borealnej czapki polarnej przez człowieka .