Brytyjska Izba Kontroli Boksu

Brytyjski Boxing Board of Control (BBBofC) jest organem zarządzającym dla profesjonalnego angielskiego boksu w Wielkiej Brytanii , założona w 1929 roku swoją siedzibę mają w Cardiff , Walia .

Plik 5 lutego 1920 r, kongres Międzynarodowej Unii Bokserskiej spotkał się w Paryżu. Na konferencji z udziałem przedstawicieli „  brytyjskiego boksu Rewizyjnej  ” Wielkiej Brytanii, tych federacji Belgii, Brazylii i Holandii, a także delegatów francuskiego Boxing Federation. Legendre i Léon Sée to delegaci Francuskiej Federacji Boksu . „  Brytyjski Boxing Board of Control  ” nie jest związany z IBU.

W kwietniu 1938 r. Na zaproszenie „  Federazione Pugilistica Italiana  ” odbył się w Rzymie międzynarodowy kongres bokserski, w którym udział wzięły autorytety sportowe z całego świata: „  International Boxing Union  ” , „  British Boxing Board of Control ”.  ” , „  Federacion Argentina de boxés  ” oraz, w przypadku Stanów Zjednoczonych; Komisja Bokserska Stanu Nowy Jork, Komisja Bokserska Illinois i „  National Boxing Association of United States  ” , federacje zrzeszające około dwudziestu amerykańskich komisji miejskich lub stanowych. Podczas kongresu proklamuje się mistrzów świata w boksie i tworzy się jedyny w swoim rodzaju organ zarządzający zwłaszcza mistrzostwami świata, organ mający swoją siedzibę w Londynie i utworzony pod inicjałami WPBBC ( „  Światowa Rada Kontroli Boksu Zawodowego  ” ). Odtąd to WPBBC, skupiające przedstawicieli IBU, władz sportowych Ameryki Północnej i Południowej oraz Wielkiej Brytanii, będzie czuwać nad regularnością światowych spotkań, które zadecydują o stawce tytułu. lub wybór buntownika. Kiedy protokół tej umowy zostanie przedstawiony do podpisu zainteresowanym stronom, generał John J. Phelan, przewodniczący „  New York State Athletic Commission  ” , odmawia jego parafowania i wraca do Stanów Zjednoczonych, nie będąc związanym bez zobowiązań. W 1939 roku „  British Boxing Board of Control  ” zrezygnował z tego ugrupowania WPBBC.

Mistrzowie

Bibliografia

1. The Press z 5 lutego 1920 rna Gallica
2. Le Temps z 3 sierpnia 1938 rna Gallica
3. Le Temps z 2 maja 1939 rna Gallica

Link zewnętrzny

• (en) Oficjalna strona