Bone (komiks)

Kość
Redaktor	Publikowanie własne
Format	Seria limitowana
Data (y) publikacji	1991-2004
Liczby	55
Scenarzyści	Jeff Smith
Projektant (y)	Jeff Smith
Twórcy	Jeff Smith

Bone toamerykańska seria czarno-białych komiksów stworzona przez Jeffa Smitha .

Seria została przetłumaczona na język francuski przez Anne Capuron i opublikowana przez Éditions Delcourt .

Streszczenie

Fone Bone i jego kuzyni, Phoney Bone i Smiley Bone, uciekają z Boneville po kilku wykroczeniach Phoneya. Znajdują się w dziwnej dolinie zamieszkanej przez ludzi, szczurołaki i smoki. Ich przybycie rozpocznie wojnę między siłami Zła i Dobra.

Postacie

The Bones są trochę duży nos postacie narysowane w typowym stylu komiksów. Jest ich trzech:

• Fone Bone  : Główny bohater serii. Odważny, sprytny i uczciwy, jest jedynym z Kości, który nie nosi żadnego ubrania ani innego znaku rozpoznawczego. Często czyta Moby Dicka i potajemnie zakochuje się w Thorn.
• Phoncible P. Bone alias Phoney Bone  : Były polityk Boneville, nieczytelny oszust, jest jednak uznawany za doskonałego kucharza. Pożera go bezgraniczna chciwość, która zawsze popycha go do wyobrażenia sobie najbardziej pokręconych planów uzyskania korzyści materialnych w każdej zaistniałej sytuacji. Poza tym często mu się to udaje, ponieważ jest tak przebiegły, pozbawiony skrupułów i obdarzony makiawelicznym talentem do manipulowania słabymi umysłami. Ale jest równie dobry w przyciąganiu wrogów, a jego plany często zagrażają bezpieczeństwu otaczających go osób. Nosi gwiazdę na piersi, co pozwala Were Rats odróżnić go od innych. Jest najstarszym z trzech kuzynów, a pozostałych dwoje wychował, gdy byli biednymi sierotami. Z jakiegoś niejasnego powodu jest poszukiwany przez Szczury Bez Twarzy i Wilkołaki. Pomimo swojego egoizmu, Phoney jest bardzo opiekuńczy wobec swoich kuzynów, nie wahając się brutalnie stawić czoła Bezimiennemu, gdy ten grozi zabiciem Fone Bone.
• Smiley Bone  : Zawsze szczęśliwy, gra muzykę, pali cygara i ślepo podąża za kuzynami. Jest najwyższym z kuzynów Kości (pod względem wielkości) i prawdopodobnie najmniej poważnym. Spędza czas „pomagając” ludziom, chociaż Lucjusz w większości stwierdza, że ​​ich „torturuje”.

Ludzie są przedstawiani w konwencjonalny sposób. Głównymi postaciami ludzkimi są:

• Thorn Harvestar , młoda dziewczyna z tajemniczą przeszłością (po angielsku jej imię oznacza cierń).
• Babka Thorn, Rose Harvestar , hoduje krowy na farmie. Jest niesamowicie silna i szybka pomimo swojego wieku, potrafi wyprzedzać krowy w biegu i samodzielnie walczyć z armią szczurów wilkołaków.
• Lucjusz Down , karczmarz z wioski niedaleko farmy Rose. Raczej zły i prawdopodobnie tak silny jak ten ostatni, zatrzymał Phoneya i Smileya jako pracowników w swojej tawernie, aby spłacić swoje długi. Niemniej jednak ma niezłe dno. Miałby słabość do Rose.

Inne postaci:

• Wielki Czerwony Smok , który pojawia się, gdy Fone Bone potrzebuje pomocy. Spokojny przez większość czasu i paląc cygaro, wywołuje spore przerażenie u Szczurów-wilkołaków, które zwykle uciekają na jego widok, nawet nie walcząc z nimi.
• Szczury , chciwy i głupie potwory. Pomimo tego, że jest w milionach, seria zazwyczaj koncentruje się wokół dwóch z nich, jednego zjadacza quiche, a drugiego gulaszu, którzy uparcie chcą pożreć Fone Bone. Ich przywódca, Kingdok, szuka Phoney Bone, aby dostarczyć go Bezimiennemu.
• Bartleby , dziecko Wererat przyjęty przez Smiley Bone (nazwany na cześć bohatera z Herman Melville )
• Briar  : siostra Rose Harvestar, tajemnicza postać w kapturze, kontrolująca Kingdoka i Were Rats. Próbuje schwytać Phoney Bone, z którą, jak twierdzi, zawarł kiedyś pakt.

Opublikowanie

W Stanach Zjednoczonych „Bone” został po raz pierwszy opublikowany przez samego Smitha jako 30-stronicowy komiks w 55 tomach w latach 1991–2004. Następnie został wydany ponownie w 9 tomach w latach 1995–2004. W latach 2004–2009 każdy album został ponownie wydany. w kolorowanej wersji autorstwa Steve'a Hamakera.

We Francji pierwsze wydanie czarno-białe ukazuje się w 11 tomach wydawnictwa Delcourt:

• Tom 1: Las bez powrotu (1995)
• Tom 2: Wielki wyścig (1996)
• Tom 3: Sny i koszmary (1996)
• Tom 4: Noc szczurów wilkołaków (1997)
• Tom 5: The Dragonslayer (USA: 1997, Francja: 1998)
• Tom 6: Ogień Saint-Jean (1998)
• Tom 7: Władca Wschodnich Marchii (USA: 1998, Francja: 1999)
• Tom 8: The Old Man's Cave (USA: 1999, Francja: 2000)
• Tom 9: The Phantom Circles (USA: 2000-2001, Francja: 2002)
• Tom 10: Poszukiwacze skarbów (USA: 2001-2002, Francja: 2003)
• Tom 11: The Needle Crown (2005)

Następnie w nowej kolorowej edycji w 9 tomach, bardziej zgodnej z oryginalnym wydaniem, wciąż w Delcourt:

• Tom 1: Las bez powrotu
• Tom 2: Wielki wyścig
• Tom 3: Sny i koszmary
• Tom 4: Zabójca smoków
• Tom 5: Władca Wschodnich Marchii
• Tom 6: Jaskinia Starego Człowieka
• Tom 7: Kręgi widm
• Tom 8: Poszukiwacze skarbów
• Tom 9: Korona igły

Poza serią

Do tych tomów dodano dwa wydania specjalne:

• Big Johnson Bone vs. Were Rats (scenariusz: Tom Sniegoski , 2000): opowiada o przygodach Big Johnson Bone , słynnego przodka Bones, który walczył ze szczurołakami.
• Rose (rysunki Charlesa Vessa , 2000-2001-2002 w USA, 2003 do francuskiego tłumaczenia): opowiada o młodości Rose Harvestar, babci Thorn. Ta historia (która wydaje się po części inspirowana Robakiem Lambton ) jest mniej remake'iem niż spin-offem , oferując pierwszą rolę Babci Ben z czasów jej młodości. Historia jest więc tym razempełnoprawnym prequelem do głównej serii, z którą dzieli się głównymi bohaterami i problemami ze scenariuszem.

Redaktorzy

• Delcourt ( Contrebande Collection ): Tomy 1 do 11 (pierwsze wydanie tomów 1 do 11).

• Presses Aventure (Montreal, Quebec) - Tom 1 do 9

Nagrody i wyróżnienia

• 1993: Nagroda Eisnera za najlepszą humorystyczną publikację
• 1994: Nagroda Eisnera za najlepszy serial i najlepszą publikację komediową
• 1995: Nagroda Eisnera za najlepszy serial i najlepszą humorystyczną publikację
• 1996: Nagroda za najlepszy album zagraniczny na Międzynarodowym Festiwalu Komiksu w Angoulême
• 1997: Nagroda Urhundena za najlepszy album zagraniczny dla La Grande Course
• 2005: Nagroda Eisnera za najlepszą kolekcję dla Bone One Volume Edition
• 2006: Nagroda Micheluzzi dla najlepszego serialu zagranicznego
• 2007: Nagroda Micheluzzi dla najlepszego serialu zagranicznego

Gry wideo

Pierwsze dwa tomy były przedmiotem adaptacji gry wideo opracowanej przez Telltale Games  : Bone: The Forest of No Return i Bone: The Great Course .

Uwagi i odniesienia

1. Nicolas Pothier, „  She's Bone!”  ", BoDoï , n o  6,Marzec 1998, s.  36.
2. Olivier Maltret "  pod auspicjami kości  " BoDoï , n O  17Marzec 1999, s.  11.
3. Xavier Glaizes "  zawsze także kości  " BoDoï , n O  36,grudzień 2000, s.  20.
4. „  Kiedy wyobraźnia zaprasza się do komiksów i powieści graficznych  ”, Kolekcje, t. 7 nr 2 ,sierpień 2020, s.  36-39 ( czytaj online )
5. Mattéo Sallaud, „  BD: na festiwalu w Angoulême nagroda za najlepszy album przybiera na wadze każdego roku  ”, Sud Ouest ,25 stycznia 2019 roku( czytaj online )

Załączniki

Bibliografia

• (en) Anthony Strand, „Bone” , w: M. Keith Booker (red.), Encyklopedia komiksów i powieści graficznych , Santa Barbara , Grenwood ,2010, xxii-xix-763  s. ( ISBN  9780313357466 ) , str.  70-71.
• Paul Gravett (reż.), „Od 1990 do 1999: Bone  ” , w The 1001 BD, który musiałeś przeczytać w swoim życiu , Flammarion ,2012( ISBN  2081277735 ) , s.  564.

Linki zewnętrzne

• Zasób komiksu  :
  • (en)  Baza danych Grand Comics
• (en) Boneville.com - oficjalna strona internetowa