P538 lub P538S był tylny silnikiem wyścigowa wydana pod koniec 1965 roku lub na początku 1966 roku przez Scuderia Bizzarrin I w Livorno , Włochy .
Zbudowano co najmniej dwa P538 o pojemności 327 cu.in Chevroleta Corvette. Silniki V8 i dwa kolejne z silnikami Lamborghini V12 4.0 i 3.5 litra. Zastosowano pięciobiegowe manualne skrzynie biegów, z biegami specyficznymi dla wyścigu, dla którego każdy samochód został zbudowany. Hamowanie zapewniały wewnętrzne hamulce tarczowe na cztery koła, z całkowicie niezależnym zawieszeniem. Korpus został wykonany z włókna szklanego na rurowej stalowej ramie.
Pierwszy samochód z silnikiem V8 zadebiutował w Le Mans w 1966 roku, ze szwajcarskimi kierowcami Edgarem Berneyem i Andre Wickym , ale dane wskazują, że obaj wypadli po trzech godzinach z powodu problemu z chłodzeniem. Drugi zespół w produkcyjnym Bizzarrini A3 / C, prowadzony przez Sama Poseya i Massimo Natiliego, został zdyskwalifikowany po naruszeniu alei serwisowej i prawdopodobnie wrócił z poważnymi uszkodzeniami ramy. [wymagany cytat]
Amerykański kierowca Ferrari, Mike Gammino, zamówił wtedy Lamborghini z silnikiem V12 o pojemności 4,0 litra, którym kiedyś jeździł. W budowę tego samochodu zaangażowane były warsztaty Neri i Bonacini oraz blacharnia BBM [2]. Bizzarrini próbował zbudować drugi 3,5-litrowy samochód V12 dla Le Mans, ale nie był w stanie go ukończyć aż do bankructwa.
Bizzarrini użył pierwszego P538 zbudowanego do prac rozwojowych na początku 1966 roku i prawdopodobnie rozbił się tej zimy. Być może samochód, który pojawił się w Le Mans cztery miesiące później, był właśnie tym samochodem; może to był drugi samochód; lub, co bardziej prawdopodobne, ponownie użył wszystkich możliwych do uratowania części z oryginalnego samochodu, czymkolwiek były.
W 1967 roku Bizzarrini przebudował co najmniej jedno coupe V8 i sprzedał je księciu Aosty (znane jest jako coupe Duca d'Aosta ). Niektóre źródła sugerują, że był to trzeci samochód V8, prawdopodobnie zbudowany jako drugi wpis w Le Mans 1967. Inny, prawdopodobnie samochód Le Mans z 1966, również został przemalowany; trafił w ręce Giugiaro z ItalDesign; przemalował go po raz trzeci (przynajmniej) jako samochód pokazowy Manta . Samochody Duca z Aosty i ItalDesign pozostały w tych konfiguracjach i są jedynymi silnikami V8, które można wiarygodnie potwierdzić jako Bizzarrinis zbudowane w latach 60. XX wieku.