Bianca e Fernando (dosłownie Bianca i Fernando ) to opera w dwóch aktach Vincenzo Belliniego , z premierą30 maja 1826w Teatro San Carlo w Neapolu.
Istnieją dwie wersje tej opery. Pierwsza wersja pochodzi z 1826 roku , według libretta Domenico Gilardoniego , po sztuce Bianca e Fernando alla tomba di Carlo IV, duca di Agrigento (dosłownie Bianca i Fernando na grobie Karola IV, księcia Agrigento ) Carlo Roasta . Pierwszy spektakl miał być wystawiony pod nazwą „Bianco e Fernando”, ale cenzura Burbonów, aby uniknąć ewentualnych aluzji do nazwiska księcia Ferdynanda Obojga Sycylii , zmieniła go na „ Bianca e Gernando ”. Przyjęcie było dobre, a impresario Barbaja podpisał kontrakt z Bellinim na La Scala. Donizetti po odejściu z dress code'u napisałby: „Jest piękna, piękna, piękna, zwłaszcza dla autora, który pisze po raz pierwszy”.
Następnie utwór musiał zostać zmodyfikowany, zarówno tekst, z pomocą librecisty Felice Romani , jak i muzykę samego kompozytora, a nową wersję przekazano Teatro Carlo Felice w Genui na inaugurację tego utworu.7 kwietnia 1828. Praca Bellini młodzież - to jego druga operacyjny to melodramat nigdy nie był częścią „wielkiej książce” kompozytora, a oprócz kilku razy w ciągu XIX th wieku, otrzymał tylko Barcelona w 1830 roku.