Bianca
| Produkcja | Nanni Moretti |
|---|---|
| Muzyka | Franco Piersanti |
| Główni aktorzy |
Nanni Moretti |
| Firmy produkcyjne | Achille Manzotti |
| Ojczyźnie | Włochy |
| Uprzejmy | Dramat , komedia |
| Trwanie | 96 minut |
| Wyjście | 1984 |
Aby uzyskać więcej informacji, zobacz Arkusz techniczny i dystrybucja
Bianca to włoski film wyreżyserowany przez Nanni Moretti wydany w 1983 roku . Historia łączy w sobie sentymentalny dramat i komedię.
W postać psychologa gra Luigi Moretti, ojciec reżysera.
Michele Apicella, profesor matematyki, ma osobliwy zwyczaj: szpiegować z tarasu wszystkich swoich sąsiadów i zgłaszać ich. Szczególnie interesuje go Bianca, urocza nauczycielka francuskiego. Kiedy wokół niego dochodzi do serii morderstw, Michele staje się idealnym podejrzanym.
Młody nauczyciel matematyki osiada w swoim nowym domu w Rzymie i poznaje swoich sąsiadów: Massimiliano i Aurorę, młodą parę borykającą się z codziennymi problemami oraz Siro, starca kochającego kobiety i piękno.
Michele żyje sam ze swoimi maniami i fobiami: przesadnie higienista, perfekcjonista, niemal obsesyjny obserwator rzeczywistości i otaczających go ludzi, badający życie innych, których ocenia aż do par butów. Szkoła, w której będzie nauczał, nazywa się Marilyn Monroe School , surrealistyczny eksperymentalny zakład złożony z bardzo pilnych uczniów o nienagannym zachowaniu, wyposażonych w bar, flipery i automaty dla nauczycieli. Zdjęcie Prezydenta Republiki zostało zastąpione zdjęciem włoskiego piłkarza Dino Zoffa, na którym nauczyciele udzielają lekcji o komunistycznym piosenkarzu Gino Paoli i mają do dyspozycji psychologa.
W wolnym czasie Michele oddaje się swojej pasji: obserwowaniu zachowań swoich przyjaciół, zwłaszcza par i prowadzeniu swego rodzaju obsesyjnego śledztwa, którego wyniki relacjonuje na temat teczek przechowywanych w skrzynkach archiwalnych.
W międzyczasie dochodzi do dziwacznych morderstw z udziałem niektórych jego przyjaciół i sąsiadów, a komisarz śledczy zaczyna interesować się profesorem, który staje się coraz bardziej neurotyczny i obsesyjny. Michele nawiązuje romantyczny związek z Biancą, nową nauczycielką francuskiego w szkole, ale, jak mówi, „nie jest przyzwyczajony do szczęścia” i z obawy przed kłopotami, które mogą zdenerwować jego życie, postanawia zakończyć ten związek.