Narodziny |
1939 Bad Arolsen |
---|---|
Narodowość | Niemiecki |
Trening | Magadh University ( w ) |
Zajęcia | Indianista , profesor uniwersytetu |
Pracował dla | Uniwersytet w Marburgu , Uniwersytet w Cassel , Uniwersytet w Bergen |
---|---|
Religia | Theravāda |
Członkiem | Norweska Akademia Nauk i Literatury |
Bhikkhu Pāsādika (imię świeckie: Eckhard Bangert ), urodzony dnia17 sierpnia 1939w Bad Arolsen w Hesji jest uczonym nauczycielem i buddyjskim mistrzem niemieckiego pochodzenia . Jego dharmiczne lub religijne imię, Pāsādika , jest słowem palijskim oznaczającym „kochany”.
Wstąpił do buddyjskiego zakonu tradycji Theravāda (Szkoły Starszych) w Tajlandii w 1960 r. Od 1978 r. Jest członkiem Instytutu Badań Buddyjskich z siedzibą w świątyni buddyjskiej Linh Son w Joinville-le-Pont we Francji .
Został powołany w październik 2016Prezes Linh Son Buddhist Academy pod adresem 92-94, rue Pasteur, 94400 Vitry-sur-Seine, Francja. Wpaździernik 2019 opuścił Niemcy i od tamtej pory mieszka na stałe w tej Akademii Buddyjskiej.
Polyglot, biegle włada językiem niemieckim, angielskim, francuskim i tajskim, posługuje się sanskrytem, pali, hindi, chińskim, tybetańskim i japońskim, prowadząc pogłębione badania naukowe.
Wykształcenie akademickie zdobył w Indiach, w Instytucie Pāli w Nālandā na początku lat 60., w 1964 r. Uzyskał tytuł magistra w Pali na Uniwersytecie Magadh w Bodh Gaya , aw 1974 r. Doktorat z buddyjskich studiów na Vimalakīrtinirdeśa na Uniwersytecie. z Pendżabu w Patiala , Indie .
Od 1970 do 1975 był profesorem na Punjabi University of Patiala, gdzie nauczał języka pali i języka niemieckiego.
W latach 1978–1982 kierował kwartalnikiem „Linh-Son” - publikacją studiów buddyjskich w świątyni buddyjskiej Linh Son w Joinville-le-Pont .
W latach 1983–1993 brał udział w projekcie Sanskrit Dictionary of Buddhist Texts found in Turfan , zorganizowanym przez Komisję Badań Buddyjskich Akademii Nauk w Getyndze .
W latach 1995-2007 był profesorem honorowym na Wydziale Studiów Indyjskich i Tybetańskich Uniwersytetu Philipp w Marburgu , gdzie nauczał języka pali, sanskrytu, klasycznego tybetańskiego i chińskiego buddyjskiego. W tym samym czasie w latach 1996-2000 piastował katedrę indologii na Uniwersytecie w Würzburgu . Był profesorem wizytującym na Uniwersytecie Ruhr w Bochum (2000, 2002).
Robi badania porównawcze pomiędzy literaturą wczesnego okresu mahajany i nikaya -Agāma Szkoły słuchaczy (Śrāvakayāna).
Specjalizował się także w historii i literaturze religii Bon w Tybecie .