Bettie

Bettie
Administracja
Kraj Wybrzeże Kości Słoniowej
Dzielnica Dystrykt Comoé
Region Indénié-Djuablin
Departament Bettie
Mandat burmistrza
 Jean-Baptiste Kouakou Amalaman.
od 22 grudnia 2018 r
Demografia
Populacja 24 983  mieszk. (2014)
Geografia
Informacje kontaktowe 6 ° 04 ′ szerokości geograficznej północnej, 3 ° 24 ′ długości geograficznej zachodniej
Lokalizacja
Geolokalizacja na mapie: Wybrzeże Kości Słoniowej
Zobacz na mapie administracyjnej Wybrzeża Kości Słoniowej Lokalizator miasta 14.svg Bettie
Geolokalizacja na mapie: Wybrzeże Kości Słoniowej
Zobacz na mapie topograficznej Wybrzeża Kości Słoniowej Lokalizator miasta 14.svg Bettie

Bettié to miasto we wschodnim Wybrzeżu Kości Słoniowej , położone w regionie Indénié-Djuablin . Miejscowość Bettié jest stolicą gminy, sub-prefekturą i departamentem.

Edukacja

To właśnie Elima , na południe od kraju, zostanie utworzona pierwsza oficjalna szkoła 8 sierpnia 1887 z przybyłym do Algierii nauczycielem Fritz-Emile Jeand'heur . Miał wtedy 33 afrykańskich studentów, którzy jako pierwsi czytelnicy posługują się językiem francuskim. Będzie działać przez 3 lata, zanim w 1890 r. Zostanie przeniesiony do Assinie przez Marcela Treich-Laplène , nowego mieszkańca Francji. 1 st marca 1904, było 896 uczniów w Wybrzeżu Kości Słoniowej, w szacunkowej populacji nieco ponad 2 mln mieszkańców. Bettié będzie gościć jedną z pierwszych 7 szkół wiejskich utworzonych od 1890 roku, w tym szkoły Assinie, Grand-Bassam, Mossou, Tabou, Jacqueville, wszystkie zlokalizowane na wybrzeżu Zatoki Gwinejskiej , działające z okazjonalnymi nauczycielami., Z około 200 uczniów z 1895 r. W 1900 r. na wybrzeżu było 11 szkół: ojcowie misji afrykańskich byli odpowiedzialni za zatwierdzone szkoły w Grand-Bassam, Moossou, Memni, Abi, Dabou, Abidżanie, a oficjalne szkoły należały do ​​Assinie , Grand-Bassam, Jacqueville, Grand-Lahou, trzymane przez afrykańskiego obserwatora Tabou, który miał nauczyciela od 1895 roku, z liczbą uczniów szacowaną na 300 do 350.

Louis-Gustave Binger i Treich-Laplène weszli do Bettié we wtorek, 12 marca 1889 r. Wódz wioski, Bénié Couamié, zarezerwował wtedy dla nich wielką ceremonię: „Nie minęło dziesięć minut, gdy rozbrzmiewa tom-tom, olifanty rzucają żałobne nuty, krzyki dochodzą trochę ze wszystkich stron, a Bénié Couamié pojawia się na szczycie banku, poprzedzone trójkolorową flagą i jej muzyką. Jest schludnie ubrany i owinięty w europejską kratę z jedwabiu i wełny ” .

Wódz prowadzi odkrywców do swojego domu. Następnie Binger i Treich odkrywają dom zbudowany w Europie. Obaj mężczyźni opuścili wioskę w piątek 15 marca 1889 roku.

Uwagi i odniesienia

  1. (en) Dekret nr 2008-96 z dnia 6 marca 2008 r. Ustanawiający departamenty Bettié, Botro, Guéyo, Koro, Kouto, Ouangolodougou, Sinématiali, Tiapoum, Yakassé-Attobrou i Zoukougbeu.
  2. LG. Binger, Od Nigru do Zatoki Gwinejskiej , vol. 2, Hachette, 1892, s.  281
  3. Tamże, s.  282
  4. Tamże, s.  287

Zobacz też

Bibliografia