Deputowany do Reichstagu Republiki Weimarskiej | |
---|---|
Zastępca | |
Poseł do parlamentu Hamburga |
Narodziny |
3 grudnia 1894 Hamburg |
---|---|
Śmierć |
18 września 1944(49 lat) Brandenburg an der Havel |
Narodowość | Niemiecki |
Dom | Hamburg-Altstadt ( w ) (do XX p wieku) |
Zajęcia | Polityk , dziennikarz , bojownik ruchu oporu |
Partie polityczne |
Komunistyczna Partia Niemiec Socjaldemokratyczna Partia Niemiec Niezależna Socjaldemokratyczna Partia Niemiec |
---|---|
Konflikt | Pierwsza wojna światowa |
Miejsce zatrzymania | Obóz koncentracyjny w Dachau |
Bernhard Bästlein , urodzony dnia3 grudnia 1894w Hamburgu i zmarł dalej18 września 1944w Brandenburgii an der Havel jest niemieckim politykiem . Członek Komunistycznej Partii Niemiec , był członkiem Reichstagu i rozpoczął w 1933 r . Ruch oporu przeciwko nazizmowi .
Bernhard Bästlein, mechanik precyzyjny, pochodzi z rodziny socjaldemokratów . W 1911 r. Wstąpił do Socjalistycznej Młodzieży Robotniczej, aw 1912 r. Do Socjaldemokratycznej Partii Niemiec i związku metalowców.
W czasie I wojny światowej przez dwa lata był żołnierzem na froncie zachodnim . Po wojnie został wybrany do rady robotniczej . W 1918 r. Wstąpił do Niezależnej Socjaldemokratycznej Partii Niemiec (USPD), a następnie do Komunistycznej Partii Niemiec (KPD) z lewym skrzydłem USPD w 1920 r. W 1921 r. Był najmłodszym posłem z Hamburga . W marcu 1921 r. Brał udział w powstaniu KPD w środkowych Niemczech . Poszukiwany przez policję schronił się w Związku Radzieckim . Tam redagował niemieckojęzyczną gazetę chłopską i pracował jako metalurg. Na początku 1923 r. Wrócił do Niemiec i redagował gazety partyjne w Dortmundzie , Hagen , Wuppertalu , Remscheid i Solingen , gdzie był redaktorem naczelnym Bergisches Arbeiterstimme w 1929 r. W tym samym roku został szefem sub - okręg KPD w Düsseldorfie , w lutym 1931 r., dyrektor polityczny okręgu KPD nad Środkowym Renem, poseł do parlamentu pruskiego w 1932 r. i poseł do Reichstagu w marcu 1933 r .
Po przejęciu władzy przez Hitlera Bästlein wziął udział 7 lutego 1933 r. W nielegalnym posiedzeniu Komitetu Centralnego Partii Komunistycznej w sklepie sportowym Ziegenhals pod Berlinem i zorganizował podziemną robotę partii w Kolonii.
W maju 1933 r. Naziści aresztowali Bernharda Bästleina, skazali go na 20 miesięcy więzienia za „podżeganie do zdrady stanu”, a po wygaśnięciu wyroku przetrzymywali go przez pięć lat w obozach koncentracyjnych Esterwegen , Dachau i Sachsenhausen. . W 1940 roku został zwolniony i znalazł pracę jako mechanik precyzyjny w Hamburgu. Jest on utworzony w 1941 roku, z Franza Jacoba i Roberta Abshagen Komunistyczna sieci opór „grupy Bästlein-Jacob-Abshagen”, który był aktywny w stoczniach w Hamburgu, a następnie utworzyli sieć Północna niemieckiego z kontaktami w Flensburg , Kiel , Lubece , Rostock i Brema . Te powiązania zostały opracowane indywidualnie, aby zmniejszyć ryzyko odkrycia całej organizacji.
15 października 1942 r. Bästlein został aresztowany przy pracy w fabryce Riepe w Altonie. Według Erny Eifler aresztowanie miało miejsce w związku z przeszukaniem specjalnej komisji „ Czerwona Orkiestra ”. Ranny podczas próby ucieczki został przewieziony do więzienia Fuhlsbüttel i poddany surowym torturom. Na początku 1943 r. Gestapo zażądało 61 nakazów aresztowania członków „grupy Bästlein-Jacob-Abshagen”.
W listopadzie 1942 r. Wyjaśnił gestapo powody swojej działalności oporu: podczas siedmiu lat więzienia i przetrzymywania w więzieniu oraz w obozie koncentracyjnym od 1933 do 1940 r. Przeżył straszne doświadczenia. Jego przekonanie, że musimy wyeliminować porządek społeczny, w którym takie rzeczy są możliwe, tak jak ich doświadczyłem, stało się zatem fundamentalne. II wojny światowej , która rozpoczęła się w 1939 roku, był budzony wszystkie wspomnienia z wojny 1914-1918 i wzmocniło jego przekonanie, że tak długo, jak istnieje kapitalistyczny porządek społeczny, zawsze będzie wojny, niszcząc wszystkie impulsy humanitarne społeczeństwa. Człowiek i ogromne dobra materialne .
Latem 1943 roku Sąd Ludowy w Berlinie skazał go na karę śmierci. Nalot na więzienie Berlin-Plötzensee pozwolił mu uciec w styczniu 1944 r. Podczas zamieszania po nalocie 22 listopada 1943 r. Bästlein i stary przyjaciel z Hamburga, Alfred (Alf) Raddatz, zajęli razem celę. . Raddatz podaje Bästlein adres swojej partnerki Johanny Falcke i daje jej fajkę na znak uznania. Podczas kolejnego nalotu 29 i 30 stycznia 1944 r. Bästlein udaje się uciec i odnaleźć Johannę Falcke, która umieszcza go u Williego Jungmittaga. Następnie zapewnił mu inne zakwaterowanie w Zehlendorf u Waltera Glaßa i jego córek Vera Wulff i Lucie Nix. Wulff przedstawia go Ernstowi Sieberowi, który wręcza mu legitymację służbową Reichsbahn na nazwisko Ernst Wiechmann oraz pistolet. Poprzez Otto Marquardta i Waltera Glaßa udało mu się nawiązać kontakty z kierownictwem operacyjnym KPD wokół Antona Saefkowa i Franza Jacoba oraz przyczynił się do powstania nielegalnej sieci Ruchu na rzecz Wolnych Niemiec w Berlinie-Brandenburgii. Został ponownie aresztowany 30 maja 1944 r. W następstwie donosu rzecznika Gestapo Ernsta Rambowa, skazany 5 września na śmierć i zgilotynowany 18 września 1944 r. W więzieniu w Brandenburgii .
8 września 1946 r. Urna Bernharda Bästleina, przeniesiona do Hamburga, została pochowana w Pomniku Ruchu Oporu na cmentarzu w Ohlsdorf , a na placu honorowym Fundacji Hansa i Sophie Scholl znajduje się wspólna dla Johanny i Bernharda Stolpersteinów. Bästlein (kwadrat Bo 73, nr 1).
W 1920 roku Bernhard Bästlein ożenił się z Johanną Zenk z Hamburga; ich syn Henry Bernt Jürgen urodził się w 1932 roku.
Bis zum letzten Atemzug pisarza ER Greulicha opowiada o pewnych epizodach z życia Bernharda Bästleina.
Bernhard Bästlein jest wymieniany wśród czterech ofiar pod pomnikiem antyfaszystowskich bojowników ruchu oporu straconych w więzieniu Brandenburg-Görden.
Od 1975 r. Obszar między Herzbergstraße, Landsberger Allee i Weißenseer Weg w Berlinie Wschodnim został odnowiony i zastąpiony nowymi budynkami mieszkalnymi. Nowo utworzone ulice w ostatniej niezależnej dzielnicy Berlina-Fennpfuhl zostały nazwane na cześć niemieckich bojowników ruchu oporu; ulica nosi imię Bernharda Bästleina. W Magdeburgu , Lipsku i Rostocku również noszą jego imię.
W jego rodzinnym Hamburgu na jego cześć zainstalowano Stolperstein na Goldbekufer 19 w Hamburg-Winterhude .
W dniu 8 czerwca 2012 r. Stolpersteines zostały złożone przed hamburskim ratuszem ku czci zamordowanych posłów, w tym Bernharda Bästleina.