Narodziny |
4 marca 1836 r Autun |
---|---|
Śmierć |
14 października 1904(w wieku 68 lat) 5. dzielnica Paryża |
Skrót w botanice | Renault |
Narodowość | Francuski |
Zajęcia | botanik , paleontolog |
Różnica | Kawaler Legii Honorowej |
---|
Bernard Renault , ur.4 marca 1836 rw Autun i zmarł dnia16 października 1904w 5 XX dzielnicy Paryża , to Paleobotanik francuski .
Ojciec Bernarda Renault jest komornikiem w Autun. Był studentem w Autun College i uzyskał tytuł Bachelor of Science w 1854 r. , aw 1855 r . z listów . Wstąpił do Instytutu Brenota w Dijon jako nauczyciel magisterski, następnie był profesorem chemii i fizyki. Asystent przyrodnika w Narodowym Muzeum Historii Naturalnej w 1882 roku, po śmierci był tam profesorem.
15 maja 1867 r.broni na wydziale paryskim pracy magisterskiej z fizyki Eksperymentalna weryfikacja wzajemnego prawa Faradaya o rozkładzie elektrolitów. Zastosowanie odwrotności tego prawa do analizy stopów na podstawie ilości energii elektrycznej wytworzonej przez rozpuszczenie tworzących je metali . Po doktoracie z nauk ścisłych wspiera25 lipca 1879 rdoktorat z nauk przyrodniczych na temat budowy porównawczej niektórych pni flory karbońskiej .
W 1867 został mianowany kierownikiem zakładów chemicznych w Normalnej Szkole Średniej w Cluny . W 1872 Adolphe Brongniart wybrał go na współpracownika w Muzeum Historii Naturalnej . Stworzył laboratorium i kontynuował karierę naznaczoną tytułami naukowymi i honorowymi: członek Société Eduenne (1867), laureat Instytutu (1873), asystent współpracownika mapy geograficznej Francji (1884), korespondent Instytutu Służby Geologicznej z Vienne, prezes Towarzystwa Historii Naturalnej w Autun od momentu jego założenia w 1886 (firmy, którą założył wraz z Victorem Berthierem), członek Towarzystwa Linnejskiego w Normandii (1887), członek Cesarskiego Towarzystwa Przyrodników w Moskwie (1889) ), związany z Królewską Akademią Belgijską (1894) itp. Został również mianowany oficerem akademii w 1881 roku i kawalerem Legii Honorowej w 1882 roku.
Zawdzięczamy mu ważne notatki i wspomnienia dotyczące obserwacji z materiałów silifikowanych i budowy elektrowni węglowych; to także on jako pierwszy wprowadził bardzo szczególną strukturę łodyg Sphenophyllum . Jego inne prace dotyczą struktury dictioxylon, Myelopteris , Sigillaria spinulosa , Botryopteris ”, Nevropteris”, na kwiatach corda cordtes, na sphenozamites itp.
W Autun jego imię nosi ulica i szkoła.
Duża suma prac Bernarda Renault lub prac, do których ten naukowiec się przyczynił, została w całości zebrana w Zawiadomieniu o pracach naukowych M. Bernard Renault , Autun, Dejussieu, 1896. Główne prace to:
O niektórych skamieniałych mikro i makrosporach, Paryż, 1903 Wyśw. krajowy, 15 pkt. przeczytaj online na Gallica
Zagłębie węglowo-permskie Autun i Épinac . Fascykuł IV, Flora kopalna. Druga część. I, Paryż, 1896, Zbiór: Badania złóż mineralnych we Francji, 599 s. przeczytaj online na Gallica
Studia nad zagłębiem węglowym Commentry. 2, Fossil flora , Saint-Étienne, 1890, imp. Theolier, s. 369-746 (współautor Zeiller), czytane online w Gallica
Rośliny kopalne , Paryż, 1888, J.-B. Baillière i fils, 400 s. przeczytaj online na Gallica
Kurs botaniki kopalnej, wykonany w Muzeum Historii Naturalnej , 4 tomy, Paryż, 1881-1885, G. Masson
Eksperymentalna weryfikacja odwrotności prawa Faradaya o rozkładzie elektrolitów , praca dyplomowa przedstawiona na Wydziale Nauk w Paryżu, maj 1867, przeczytana online w Gallica
Renault to standardowy skrót botaniczny Bernarda Renault .
Zajrzyj do wykazu skrótów autorskich lub wykazu roślin przydzielonych temu autorowi przez IPNI