Brichah lub Berih'ah (po hebrajsku בריחה oznacza ucieczkę ) to organizacja pozarządowa zajmująca się emigracją Żydów z Europy, którzy uciekli z Holokaustu do Obowiązkowej Palestyny .
Ruch staje się pierwszym kanałem emigracji. Po pogromie kieleckim w 1946 r. Ruch nasilił się. W ciągu trzech miesięcy 100 000 Żydów opuściło Europę Wschodnią , w tym 60 000 z Polski. Działając w Polsce , Rumunii , Węgrzech , Czechosłowacji i Jugosławii w 1948 roku , Berihah przetransportował około 250 000 ocalałych do Austrii , Niemiec i Włoch za pośrednictwem sieci przemytniczych. Korzystając z łodzi dostarczonych przez Mossad Le'aliyah Bet (oddział Haganah ), uchodźcy ci przeszmuglowali do Palestyny. Te nielegalne imigracje zakończyły się wraz z powstaniem Izraela, kiedy imigracja stała się legalna.
Na przełomie 1944 i 1945 roku żydowscy członkowie polskiego ruchu oporu spotkali się z ocalałymi z warszawskiego getta w Lublinie . Stworzyli Berihah, aby pomóc Żydom w opuszczeniu Europy. Emigracja żydowskich uchodźców do Palestyny była nielegalna, ponieważ Żydom nie wolno było opuszczać krajów Europy Wschodniej ani osiedlać się w Palestynie. Ruch początkowo kierowany przez Abbę Kovnera , później kierowany był przez Brygadę Żydowską . Abba Kovner zorganizował wtedy potajemne akcje zemsty. Ruch staje się pierwszym kanałem emigracji. Po pogromie kieleckim w 1946 r. Ruch nasilił się. W ciągu trzech miesięcy 100 000 Żydów opuściło Europę Wschodnią , w tym 60 000 z Polski.