Batalion Piechoty Morskiej i Pacyfiku

Batalion Piechoty Morskiej i Pacyfiku (BIMP)
kreacja 1942
Kraj Francja
Zatkany Land Force
Rodzaj wojska marynarki wojennej
Rola piechota
Jest częścią 1. wolna dywizja francuska
Rocznica Bazeilles
Wojny Druga wojna światowa
Bitwy El Alamein
Tunezja
Włochy
Prowansja
Wogezy
Poche de Colmar
Authion
Dekoracje krzyż wojenny 1939-1945
Krzyż Wyzwolenia
Dowódca historyczny Roger Bouillon
Henri Magny

Morski Batalion Piechoty i Pacyfiku ( BIMP ) był jednostką armii francuskiej, który brał udział w II wojnie światowej .

Historyczny

W następstwie strat poniesionych przez 1 st  Morskiego Batalionu Piechoty (BIM) i Pacyfiku Batalionu (BP1) podczas oblężenia i uwolnienia Bir Hakeim , General Koenig postanowił połączyć dwie jednostki wewnątrz BIMP.

Plik 1 st lipca 1942, te dwie jednostki łączą się w formę, na dzień 16 czerwca 1942, Batalion Piechoty Morskiej i Pacyfiku.

Szefowie korpusów

Historia garnizonów, bitew i bitwy o BIMP

Druga wojna światowa

Proporczyk batalionu

Dekoracje

Tradycje

Święto żołnierzy marynarki wojennej

Jest obchodzony z okazji rocznicy bitew pod Bazeilles . Ta wioska, która została odbita 4 razy i opuszczona na rozkaz,31 sierpnia i 1 st wrzesień 1870.

I niech żyje kolonializm w imię Boga

Morświny i Bigory mają samego Boga jako swojego świętego patrona. Ten okrzyk wojenny kończy intymne ceremonie, które są częścią życia pułków. Jego pochodzenie to podziękowanie od wielebnego księdza Charlesa de Foucaulda , misjonarza, który zobaczył, jak jednostki kolonialne przybyły mu z pomocą pewnego dnia, gdy miał trudności z lokalnym plemieniem.

Osobowości, które służyły w pułku

Jako jednostki wojskowej ozdobionym Krzyża Wyzwolenia The BIMP liczone w swoich szeregach 72 oficerów, podoficerów i szeregowców wykonane Towarzyszy wyzwolenia indywidualnie, wśród których 25 zmarło dla Francji .

Martwi towarzysze dla FrancjiTowarzysze BIMP z departamentów i terytoriów zamorskichInni towarzysze BIMP

Bibliografia

  1. „  Henri MAGNY  ” , w Musée de l'Ordre de la Liberation (dostęp 12 września 2020 ) .
  2. „  Edmond MAGENDIE  ” , on Museum of the Order of the Liberation (dostęp 12 września 2020 ) .
  3. Witryna Zakonu Wyzwolenia zawiera 3 różne listy dla towarzyszy, po jednej dla każdej z trzech formacji. W rezultacie 32 towarzyszy jest wymienionych dwukrotnie, a 2 towarzyszy - 3 razy.
  4. Jest to ostatni oficer zginął w 1 st DFL

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne