Barcelona to seriaczarno-białych litografii wyprodukowanych przez Joana Miró w Barcelonie pod koniec 1943 roku. Są one zebrane w książce wydanej w 1944 roku przez jego przyjaciela, właściciela galerii, Joana Pratsa. Świadczą o tym, że Miró odmówił ucisku Franco . Ten sam temat podejmuje malarz w 1973 roku, w hołdzie dla swojego rodzinnego kraju.
Pod koniec 1943 roku właściciel galerii Joan Prats zamówił u malarza serię pięćdziesięciu litografii, które następnie zebrał pod tytułem Barcelona . Miró następnie uwalnia się w gwałtowne formy, które Roland Penrose uważa, „(...) zapewnia go z gniazdka on potrzebny do wyrażania gwałtowne emocje, które mu poddane ciężkiej dyscypliny. Seria Barcelona ujawnia wściekłość podobną do tej wywołanej pogorszeniem się sytuacji międzynarodowej. „ To daje artyście sposób na uwolnienie się od swoich lęków.
To wydanie zachęca Miró do wznowienia malowania na płótnie po czteroletniej przerwie. W rzeczywistości od 1944 roku zaczął ponownie malować na płótnie, coraz większe formaty na temat Kobieta, ptak, gwiazda, z którym rozmawiał już dziesięć lat wcześniej ze Ślimakiem, kobietą, kwiatem i gwiazdą .
Trzydzieści lat później Miró powraca do tego samego tematu, tworząc dwie serie akwafort, których tytuły odzwierciedlają intencje artysty: Barcelona (trzynaście akwafort i akwatint oraz jedna litografia) oraz Majorka dziesięć akwafort i akwatint. Te dwie prace przypominają podwójną linię ojcowską i matczyną, a także dwa miejsca, które naznaczyły jego dzieciństwo.
Ta druga Barcelona obejmuje: