| Imię urodzenia | Henry Balfour Gardiner |
|---|---|
| Narodziny |
7 listopada 1877 Londyn Wielka Brytania |
| Śmierć |
28 czerwca 1950 r(72) Salisbury Wielka Brytania |
| Podstawowa działalność | Kompozytor , nauczyciel |
| Potomków | John Eliot Gardiner (wnuczek) |
| Rodzina | Alan Henderson Gardiner (brat) |
Henry Balfour Gardiner , urodzony dnia7 listopada 1877w Londynie - zmarł dnia28 czerwca 1950 rw Salisbury jest brytyjskim nauczycielem i kompozytorem .
Był wujem dyrygenta Johna Eliota Gardinera i starszym bratem egiptologa Alana Hendersona Gardinera .
Balfour Gardiner rozpoczął naukę gry na fortepianie w wieku pięciu lat, a komponował w wieku dziewięciu lat. W 1891 r. Otrzymał stypendium do Charterhouse, następnie studiował w Konserwatorium im. Hocha we Frankfurcie nad Menem (1894–1896) kompozycję u Iwana Knorra i fortepian u Lazaro Uzielli - ucznia Clary Schumann . Tam był pod głębokim wpływem Wagnera i Czajkowskiego. Następnie wstąpił do New College w Oksfordzie (1896), ale podczas wakacji wrócił do Frankfurtu na prywatne lekcje u Knorra. Jego nadzieje na zostanie solistą rozwiały się z powodu częściowego paraliżu: poświęcił się całkowicie kompozycji. W 1901 r. Wyjechał do Sondershausen na studia dyrygentury. Przedstawione są tam dwa utwory młodzieżowe (symfonia i uwertura). W 1903 roku na Broadwood Concert w Londynie po raz pierwszy wykonano jego kwintet smyczkowy.
Na przełomie wieków odniósł pewne sukcesy jako członek tradycyjnej angielskiej szkoły śpiewu, gromadząc ich w zbiorach (1905–1907). Uczył śpiewu w Winshester przez krótki okres (1909).
W 1911 odniósł natychmiastowy sukces tańcem Shepherda Fennela na balach, a także podczas serii koncertów, które sfinansował w Queen's Hall w 1912 i 1913 roku, poświęconych Arnoldowi Baxowi , Gustavowi Holstowi i Vaughanowi Williamsowi oraz studentom Frankfurtu. którego jest częścią, znany jako „grupa frankfurcka”, z Percym Graingerem , Fredericem Austinem (we) , Cyrilem Scottem , Rogerem Quilterem i Normanem O'Neillem . Gardiner wykorzystuje swoją fortunę, aby bezpośrednio pomóc swoim przyjaciołom - muzykom: w szczególności oferuje Holstowi pierwsze prywatne wykonanie Planets w 1918 roku i uwalnia Fredericka Deliusa od jego finansowych zmartwień, kupując dom w Grez-sur-Loing, z darmowym wynajmem na całe życie.
Porzucił życie muzyczne, by uprawiać ziemię w Whilshire, Ashampstead, aw 1927 r. W Dorset, gdzie poświęcił się rozwojowi lasu.
Jego dorobek jako kompozytora jest dość ograniczony. Jego samokrytyczna, niemal patologiczna natura prowadzi go do zniszczenia wielu swoich dzieł.
Zawiera symfonię D , Fantazję na orkiestrę, Danse Shepperda Fernnella (1911), utwór symfoniczny oparty na jego największym sukcesie, muzyce chóralnej i kameralnej , w tym kwintet smyczkowy. Pisze także melodie i na fortepian.