Skanowanie progresywne (Progressive Scan) jest tryb wyświetlania używany przez wyświetlaczy elektronicznych. Generalnie jest przeciwny skanowaniu z przeplotem . Ten rodzaj skanowania wykorzystywany jest w szczególności przez ekrany komputerów . i telewizory HD.
Standardy wideo dla progresywnej dystrybucji obrazu są oznaczone literą p (przykład: 480p , 720p ); odwrotnie, oznaczamy przez i (przykład: 1080i ) dla systemów z przeplotem.
Zasada skanowania progresywnego polega na wyświetlaniu całego obrazu na raz, w przeciwieństwie do skanowania z przeplotem , w którym wyświetlane są linie nieparzyste obrazu, a następnie linie parzyste. Każda ramka odpowiada zatem tutaj całemu obrazowi, a częstotliwość odświeżania ekranu również odpowiada częstotliwości klatek (w przeplocie, częstotliwość odświeżania odpowiada podwójnej częstotliwości klatek).
System ten nazwano "sekwencyjnym skanowaniem" (sekwencyjnym skanowaniem) w 1936 roku, kiedy został użyty w transmisjach telewizyjnych Baird 240 z Alexandra Palace w Anglii . Metodę tę zastosowano również w eksperymentalnych transmisjach 30 linii Bairda .
Skanowanie progresywne przez długi czas było zarezerwowane dla ekranów komputerów , a także małych wyświetlaczy ciekłokrystalicznych. Z drugiej strony telewizory wykorzystywały skanowanie z przeplotem. Jednak wraz z pojawieniem się nowych ekranów LCD i plazmowych wzrosło zastosowanie skanowania progresywnego w telewizorach - tego typu ekrany nie mogą pracować w trybie z przeplotem - i konieczne stało się opracowanie obwodów obrazu z przeplotem .
Jeśli chodzi o nadawanie telewizyjne, telewizja standardowej rozdzielczości nadal nadaje w trybie z przeplotem, podczas gdy telewizja wysokiej rozdzielczości ma kilka standardów, jeden z przeplotem (1080i) i dwa progresywne (720p i 1080p). W związku z tym stopniowo upowszechnia się stosowanie skanowania progresywnego do wyświetlania i przechwytywania obrazów.
Wyświetlacz progresywny ma kilka zalet w porównaniu z przeplotem.
Po pierwsze, postrzegana rozdzielczość pionowa obrazu z przeplotem jest niższa niż obrazu progresywnego o tej samej liczbie linii: w rzeczywistości, linie parzyste i nieparzyste nie są wyświetlane w tym samym czasie, mamy jedną nad drugą , punkt dobrze oświetlony i punkt, który stracił intensywność, co skutkuje gorszą percepcją szczegółów; nie ma to wpływu na rozdzielczość poziomą. Dokładna liczba jest przedmiotem dyskusji, ale niektórzy nie wahają się mówić o rozdzielczości odpowiadającej 60% rozdzielczości obrazu progresywnego . Tak więc rozdzielczość obrazu 1080i (1080 linii z przeplotem) byłaby równoważna rozdzielczości obrazu 720p (720 linii progresywnych) pomimo większej liczby linii.
Ponadto skanowanie progresywne zapewnia większą stabilność obrazom, gdzie przy wyświetlaczu z przeplotem pojawiają się migające, bliskie poziome wzory.
Wreszcie, jeśli chodzi o wideo, zwłaszcza cyfrowe, łatwiej jest przetwarzać i kompresować obrazy progresywne.
Z drugiej strony użycie skanowania z przeplotem może pozwolić na zmniejszenie przepustowości, gdy jest ona ograniczona. Rzeczywiście, jeśli weźmie się pod uwagę, że rozdzielczość obrazu z przeplotem jest ograniczona do 60% rozdzielczości obrazu progresywnego, to można zamiast tego przesłać obraz progresywny zawierający tylko 60% liczby linii. Jednak, aby zachować płynność wideo z przeplotem, konieczne byłoby przesłanie dwukrotnie większej liczby obrazów (jeden obraz progresywny na klatkę), co skutkowałoby przesłaniem 120% tego, co byłoby transmitowane przez transmisję obrazu splecionego.