W mrówki łazienki jest zachowanie specyficzne PASSERIFORMES chociaż Podobne zachowanie obserwuje się w innych ptaków (zwłaszcza dzięciołowe ) i naczelnych. Zachowanie to charakteryzuje się przenoszeniem przez rozważanego ptaka mrówek na upierzeniu poprzez ustawianie się w pobliżu mrówek (bierna forma kąpieli) lub bezpośrednio za pomocą dzioba (czynna forma kąpieli). Opisano również wariant tego zachowania polegający na „surogatach” mrówek. Kąpiel mrówek zaobserwowano u ponad 210 gatunków PASSERIFORMES.
Rozważanych jest kilka hipotez dotyczących roli kąpieli mrówek: zwalczanie pasożytów zewnętrznych , redukcja podrażnień w okresie pierzenia , pielęgnacja upierzenia, przygotowanie pokarmu i samostymulacja . Jednak nie pojawiło się żadne wyjaśnienie tego zachowania.
W 1831 roku, Jean-Jacques Audubon opisuje kąpiele kurzu z nieletnimi z dzikich indyków na starych mrowisk . Od 1927 roku Alexander Hugh Chisholm (w) zbiera informacje o zachowaniach mrówek i publikuje je w różnych brytyjskich i australijskich gazetach, rozwijając zainteresowanie ornitologów. Takie zachowania są identyfikowane u dzikich osobników, ale także u niewoli, pod warunkiem, że mają dostęp do mrówek. W 1935 roku Erwin Stresemann zaproponował nazwanie tego zachowania Einemsen , niemieckie słowo oznaczające kąpiel mrówek i uznał, że jest to również odpowiednie, gdy stosuje się substytuty mrówek. Następnie, od późnych lat trzydziestych do pięćdziesiątych XX wieku, badania nad kąpielą mrówek rozwinęły się w pełni wraz z obserwacją zachowania nieokiełznanych ptaków na wszystkich kontynentach, z których ostatnie dotyczyły Afryki (1944) i Ameryki Południowej (1957).