Beethoven Piano Bagatelles

Ludwig van Beethoven przez całe życie komponował małe utwory fortepianowe, które nazwał Kleinigkeiten (dosłownie: „drobiazgi”), które częściej tłumaczy się jako drobiazgi . Niektóre były zbierane cyklicznie, inne publikowane osobno, za jego życia lub pośmiertnie.

Pojęcie drobiazg niekoniecznie pojawia się w tytule tak oznaczonych prac ( dzieła Ludwiga van Beethovena ).

Intermezzo-bagatelle c-moll WoO 52

Data powstania: 1796-98. Czas trwania: około cztery minuty. Publikacja: pośmiertnie, 1888. Wynik wolny .

To Presto pochodzi z około 1797 roku i mogło być użyte w Sonacie fortepianowej op. 10 N O  1 , ten sam ton. W swojej ostatecznej formie sonata ta była pierwszym tego rodzaju dziełem Beethovena, oddanym w trzech częściach, a nie w czterech, i być może porzucił ten utwór w stylu scherza, ponieważ jego tempo brzmiało zbyt podobnie do finału. Beethoven poprawił ten utwór w 1798 r. I ponownie w 1822 r., Ale po raz pierwszy został opublikowany dopiero w 1888 r., Wraz z Allegretto C-dur WoO 56 .

Klavierstück w C „Lustig-Traurig” WoO 54

Data powstania: (?) 1797-98 lub 1802. Czas trwania: około dwie minuty. Publikacja: pośmiertnie. Darmowe nuty .

Ten drobiazg, niewątpliwie skomponowany dla swoich uczniów, składa się z dwóch części 3/8 ( C- dur i moll) i bierze swój przydomek od wskazań tempa, dosłownie „radosny-smutny”. Lustig składa się z ośmiu taktów powtarzanych dwukrotnie, z których drugi zaczyna się od dominanty G- dur; koniec odwrócenie otwarcia. W Traurig , uczucie „smutku” doprowadza nieco powierzchownie przez tryb mniejszego, ale również w przejmującym z minusem trzeciego aktu. W przeciwieństwie do Lustiga , pierwsza linia Trauriga przekonywująco ewoluuje do pozycji dominującej, a druga część kończy się powrotem do uwertury. Aby nie zakończyć kwaśną nutą, Beethoven wraca do odcinka C-dur Lustiga .

Siedem drobiazgów op.  33

Data powstania: 1802. Czas trwania: około dwadzieścia minut. Publikacja: 1803, Comptoir des Arts et de l'Industrie. Darmowe nuty .

Bagatelle C-dur WoO 56

Data powstania: 1803 lub 1804. Czas trwania: około dwie minuty. Publikacja: 1888, pośmiertnie. Darmowe nuty .

To allegretto to właściwie menuet i trio. Wznoszący się i opadający dwukrotnie w ośmiu taktach, pierwszy temat ma ciekawy rytmiczny akcent. W odwróceniu typowej konstrukcji menueta druga część otwiera się transpozycją pierwszego tematu i zamyka czymś nowym. Obie części pozostają w C- dur. Co dziwne, sekcja oznaczona trio zachowuje się dokładnie tak, jak tradycyjne trio. Po powtórzeniu pierwszego tematu mamy cztery takty nowej melodii przed całkowitym i dosłownym powrotem pierwszego tematu tria . Coda zaczyna poprzez odwrócenie dwie linie ostatnich barów menueta, z prawej strony gry, co było wcześniej część lewej ręki i odwrotnie.

Po opublikowaniu utwór ten został zestawiony z Presto c-moll WoO. 52 pod tytułem Zwei Bagatellen für Clavier .

Bagatelle a-moll WoO 59 „Für Elise”

Data powstania: 1810. Czas trwania: około trzech minut. Publikacja: 1865, pośmiertnie. Darmowe nuty .

Bagatelle B-dur WoO 60

Data powstania: 1818. Czas trwania: około minuty. Publikacja: 1824, Allgemeine Musukalische Zeitung , Berlin. Darmowe nuty .

Jedenaście drobiazgów op.  119

Data powstania: około 1800-1802 i 1820-1822. Czas trwania: około piętnastu minut. Publikacja: 1824, Allgemeine Musukalische Zeitung , Berlin. Darmowe nuty .

Sześć drobiazgów op.  126

Data powstania: 1823-1824. Czas trwania: około dwudziestu minut. Publikacja: 1825, Schott. Darmowe nuty .

Allegretto h-moll WoO 61

Data powstania: 18 lutego 1821. Czas trwania: około trzech minut. Publikacja: pośmiertnie. Darmowe nuty .

Utwór powstał na potrzeby albumu Ferdynanda Piringera (1780-1829), wysokiego wiedeńskiego urzędnika i zagorzałego melomana.

Allegretto quasi andante g-moll WoO 61a

Data powstania: 1825. Czas trwania: około 30 sekund. Publikacja: pośmiertnie. Darmowe nuty .

To maleńkie Allegretto zostało napisane jako pamiątka dla Sarah Burney Payne, córki historyka muzyki Charlesa Burneya. W artykule opublikowanym w Harmonicon wspomina o swojej wizycie u wielkiego kompozytora27 września 1825.

Bibliografia

  1. Jean Massin i Brigitte Massin, Ludwig van Beethoven, Fayard, 1967, s.  558 .
  2. Misha Donat, notka dla Hyperion Records CDA67879, 2012.
  3. Szkicownik znany jako „Landsberg 6” od około czerwca 1803 r. Do kwietnia 1804 r., Sprzedawany na aukcji podczas rozproszenia spadku Beethovena 5 listopada 1827 r. („Nachlaß)”, nabyty najpierw przez Artarię, a następnie przez Ludwiga Landsberga (1805–1858), prawdopodobnie przed 1844 r. (za Douglas Porter, Johnson, Alan Tyson, Robert Winter, The Beethoven Sketchbooks: History, Reconstruction, Inventory , University of California Press, 1985, 611 stron, s.  137-145 ).
  4. Otto von Irmer, Beethoven: Klavierstücke, Przedmowa, G.Henle Verlag, Monachium, 1975
  5. Listy od Beethovena. Cała korespondencja 1787-1827 , tłum . Jean Chuzeville, Actes Sud 2010, 1803 s.