Oś jest drugi krąg szyjny (C2).
Identyczny pod względem dolnej powierzchni z pozostałymi kręgami szyjnymi, ma osobliwość na górnej powierzchni: wyrostek zębowy (lub ząb osi), w kształcie piramidy.
Proces odontoid (lub proces odontoid ) jest usytuowany w górnej części korpusu i daje przegub do atlasu . Ma szyję, obszar ucisku, gdzie łączy się z ciałem C2.
Na jego przedniej powierzchni znajduje się faseta stawowa dla przedniego łuku atlasu. Na jego tylnej powierzchni znajduje się rowek na więzadło poprzeczne atlasu, które utrzymuje go na miejscu. Wierzchołek jest spiczasty i zapewnia przyczepność do więzadła wierzchołkowego zęba zębowego. To przyczepia się do clivus kości potylicznej. Struktura wewnętrzna zębodołu jest bardziej zwarta niż trzonu kręgu.
Szypułki, bardzo krótkie, są przedłużone przez łopatki, których dolna krawędź jest zakrzywiona. Wyrostków kolczastych (mediana związek dwoma ostrzami) jest krótki i dwu-rurowy. Wyrostki poprzeczne, w miejscu połączenia szypułek i blaszek, są przekłute poprzecznym otworem, podobnie jak w innych kręgach szyjnych. Otwór kręgowy ma trójkątny kształt z przednią podstawą.
Górne powierzchnie stawowe są powiązane z dolnymi jamami panewki atlasu. Dolne powierzchnie stawowe odnoszą się do wyższych wyrostków stawowych C3 .
Złamania zębodołów (Anderson i Alonzo):
Artykulacja między zębodołem a atlasem.
Przekrój strzałkowy potyliczny i pierwsze 3 kręgi.
Przekrój strzałkowy usta, gardło i krtań.