Avenue de Villiers
17 th arr t
Avenue de Villiers
| |||
 Avenue de Villiers widziana z Place Prosper-Goubaux . | |||
| Sytuacja | |||
|---|---|---|---|
| Miasto | 17 th | ||
| Dzielnica |
Ternes Plaine-de-Monceaux |
||
| Początek | 2, boulevard de Courcelles i 1, rue de Lévis | ||
| Koniec | 1, bulwar Gouvion-Saint-Cyr i aleja Stéphane-Mallarmé | ||
| Morfologia | |||
| Długość | 1775 m | ||
| Szerokość | 30 m | ||
| Historyczny | |||
| Określenie | 10 listopada 1873 | ||
| Dawna nazwa | Boulevard de Neuilly | ||
| Geokodowanie | |||
| Miasto Paryż | 9819 | ||
| DGI | 9841 | ||
Geolokalizacja na mapie: 17. dzielnica Paryża
| |||
 Zdjęcia na Wikimedia Commons
|
|||
Avenue de Villiers jest ulica w 17 th dzielnicy Paryża
Lokalizacja i dojazd
Aleja zaczyna się od boulevard de Courcelles i rue de Lévis i dociera do bulwaru Gouvion-Saint-Cyr i alei Stéphane-Mallarmé .
Jego długość wynosi 1775 metrów, a szerokość 30 metrów.
Pochodzenie nazwy
Obecną nazwę zawdzięcza temu, że początkowo prowadził do wioski Villiers-la-Garenne .
Historyczny
Pierwotnie trasa ta prowadziła z Paryża do starej wioski Villiers-la-Garenne, która została wchłonięta przez gminę Levallois-Perret . Ziemia o parzystej alei de Villiers pomiędzy place Pereire i place du Brésil należała do braci Pereire, którzy nabyli je w ramach spekulacji nieruchomościami i odsprzedali około 1880 r. Skrzyżowanie ulic , rue Jouffroy-d'Abbans i Rue Brémontier została nazwana „ place Monseigneur-Loutil ” w 1965 roku. Przecina miejsce du Général-Catroux .
07 sierpnia 1918 , w czasie pierwszej wojny światowej , powłoki uruchomiony przez Big Bertha wybucha n o 84 avenue de Villiers.
Niezwykłe budowle i miejsca pamięci
- N o 15: pięciopiętrowy budynek, wybudowany w 1897 roku przez architekta Félix Le Neve .
- N os 25-27: siedziba Narodowej Rugby League .
- N o 27 bis: dwór wzniesiony w latach 1882 i 1885 w imieniu Ernest maja , dyrektor francusko-egipskiej Banku i kolekcjonera sztuki, architekt Hector Degeorge .
- N o 29: prywatny dwór zbudowany w 1880 roku przez architekta Jules lutego , uczeń stałym Dufeux i architekta w hotelu Gaillard, miejsce du General Catroux . Jego fasada przedstawia niezwykłą pracę polegającą na składaniu czerwonej i czarnej cegły, rysującej diamentowy wzór między harfami z białych kamieni. Konstrukcja w formie zamku zapożyczonego z francuskiego renesansu i stylu gotyckiego. Obecnie mieści się w nim miejskie konserwatorium muzyczne Claude-Debussy'ego .
- N o 31: narożnik budynku również z widokiem na 6 place du General-Catroux , zbudowany w 1907 roku przez architekta Georges Hennequin .
- N o 35: Konsulat Generalny Francji w Haiti .
- Nos . 42-44: prywatny dwór Gustave i Albert Mirabaud, zbudowany w 1880 roku przez architekta Lucien Magne .
- N o 43: dwór ( XIX th wieku) przez architekta wysokiej Nicolas Felix Escalierowi (1843/20) na terenie domu zamieszkałego przez Jules Michelet w 1849. Został zbudowany w 1876 roku przez malarza Roger Jourdain (1845-1918), który sprzedał go w 1878 roku Guillaume Dubufe (1853-1909). Przekształcił go w dom rodzinny, miejsce recepcji i miejsca pracy, a następnie w 1889 roku stworzył nowy warsztat na trzecim piętrze, zastępując ten znajdujący się wcześniej na pierwszym piętrze. Jego spadkobiercy sprzedali hotel w 1921 roku siostrzenicy przez małżeństwo Jean-Jacquesa Hennera . Dom stał się wówczas Muzeum Jean-Jacquesa Hennera i został otwarty dla publiczności w 1924 roku.
- N O 53: dwór Mihálya Munkácsy i baronowa Anne-Marie Cecile Papier de Marsze która otrzymała węgierski kompozytor Liszta oraz węgierski Cardinal Lajos Haynald nie .
- N o 70: Félix Lagrange, pseudonim Félix-Hyacinthe Leroy (1827/01), artysta dramatyczny Vaudeville , w gimnazjum i Cesarskiego Teatru Sankt Petersburgu , zmarł tam na16 października 1901.
- N o 71: dom René Quinton (1866/25), student Chaptal liceum, biolog, fizjolog francuski, który opracował terapia morskich (1904) z osocza Quinton który uratował tysiące dzieci. Był prezesem National Air League, którą utworzył w 1907 roku, umożliwiając rozwój francuskiego lotnictwa.
- N o 72: Anatole de La Forge (1820-1892), dziennikarz i polityk, zastępca prefekta i zmarł tam w6 czerwca 1892.
- N o 74: Léontine-Victorine Beaugrand (1842/25), tancerka z Opery Paryskiej , zmarł tam na27 maja 1925.
- N O 81: Eugene Touron (1857/24) przemysłowiec i polityk, senator z Aisne zmarł tam27 grudnia 1924.
- N o 89: dom księżnej Marie Cantacuzène (1820-1898), gdzie malarz Pierre Puvis de Chavannes zmarł na24 października 1898 (na elewacji umieszczona jest tablica pamiątkowa).
- N o 95: Narcisse Fournier (1803/80), francuski dziennikarz, prozaik i dramaturg, zmarł tam na24 kwietnia 1880.
- N o 96: Alexandre Munié (1821/78), artysta dramatyczny z Vaudeville , dyrektor San Francisco teatru , zmarł tam na27 grudnia 1878.
- N o 98: Alexandre Dumas syn mieszkał tam; pomnik na sąsiednim Place du Général-Catroux składa mu hołd. Ferdynand Dreyfus (1849-1915), polityk, publicysta, poseł i senator zmarł tam dnia15 lipca 1915.
- N o 99: Jacques Saint-Céré (1855-1898), publicysta, eseista i tłumacz zmarł na29 maja 1898.
- Nr 104: Fasada w stylu Haussmanna kryje dawne warsztaty Henri Billouina, inżyniera-konstruktora, który w latach 1905–1913 produkował rowery, motocykle i samochody sprzedawane pod marką „ Albatros ”. Firma ta znana jest z dwukołowych osiągnięć sportowych.
- N O 107: Bernard Montaut (1823-1899), inżynier i polytechnician Ponts et chaussées, deputowany do Seine et Marne zmarł na12 lutego 1899.
- N O 115: Paul Mahalin (1828-1899), pseudonim Émile Blondet, pisarz i dramaturg, zmarł tam na20 marca 1899.
- N O 127: dom Franciszkanek konserwatorów Jezusa przyjmującego.
- N O 130: grupa rezydencji wybudowanych około 1880-1890 z cegły i kamienia w stylu Belle Epoque, charakteryzujących się neo-Louis XIII elewacji, przez architekta Julien Morize w 1890 roku.
- N O 134: Regnard de Chérif dwór , zbudowany przez architekta Stephena Sauvestre w latach 1882-1883. Zbudowany z czerwonej cegły kształt schodkowego szczytu sprawia, że jest to budynek inspirowany neoflamandzką. Jest ozdobiony płytkami ceramicznymi. Mieszkał tam Jean-Francis Laglenne (1899-1962), malarz i projektant teatralny.
- Adres nie znajduje się: rzeźby Émile Joseph Nestor Carlier (1849-1927), na fasadzie rezydencji zbudowanej przez Luciena Magne po 1881 roku.
- Kilka niezwykłych rezydencji
- N O 21.
- N O 27a.
- N O 29.
- N O 35.
- N O 42.
Uwagi i odniesienia
- Jacques Hillairet , Historical Dictionary of the Streets of Paris , Paris , Les Éditions de Minuit , 1972, 1985, 1991, 1997 itd. ( 1 st ed. 1960), 1476 , str. , 2 obj. [ szczegóły wydań ] ( ISBN 2-7073-1054-9 , OCLC 466966117 ), s. 647 .
- Pierre Wachenheim, 17. dzielnica , Paryż, akcja artystyczna miasta Paryża,2001, 143 pkt. ( ISBN 2-913246-17-6 ) , str. 63-64
- [bpt6k4605797h / f6.item czytaj online] w serwisie Gallica
- Sesja plenarna Commission du Vieux Paris , api-site-cdn.paris.fr , 28 czerwca 2017, s. 3 .
- Jego imię wygrawerowane na fasadzie budynku brzmi „architekt z USA”.
- Guillaume Dubufe na oficjalnej stronie Muzeum Narodowego Jean-Jacquesa Hennera , musée-henner.fr .
- (w) Franz Liszt , The Letters of Franz Liszt to Olga Von Meyendorff, 1871-1886, w Mildred Bliss Collection w Dumbarton Oaks Dumbarton Oaks,1 st styczeń 1979, 532 s. ( ISBN 978-0-88402-078-3 , prezentacja online ).
- Docufox Kft. www.docufox.hu , „ Munkácsy Mihály Múzeum ”, na www.munkacsy.hu (dostęp 19 lutego 2017 ) .
- "Felix Lagrange" , data.bnf.fr .
- (w) Russell T. Clement, Oven French, Symbolist A. Soucebook to Pierre Puvis de Chavannes, Gustave Moreau, Odilon Redon i Maurice Denis , Greenwood Publisling Group, 1996, 583 str. , s. 49 .
- Panel Historia Paryża na Place du Général-Catroux , na rogu z Boulevard Malesherbes .
- "Paul Mahalin" , data.bnf.fr .
- Muzeum Sztuki Nowoczesnej Miasta Paryża, Salon des Tuileries - XXI wystawa , katalog, czerwiec 1944, „Jean-Francis Laglenne”, s. 25 .