Narodziny |
27 grudnia 1857 Beauvais |
---|---|
Śmierć |
27 czerwca 1940 Paryż |
Narodowość | Francja |
Czynność | ceramista , garncarz , rzeźbiarz |
Trening | Krajowa Szkoła Sztuk Zdobniczych |
Nagrody | Oficer Legii Honorowej (1920) |
Félix-Auguste Delaherche , urodzony dnia27 grudnia 1857w Beauvais ( Oise ) i zmarł dnia27 czerwca 1940w Paryżu jest francuskim ceramikiem , pionierem i jednym z najbardziej rozpoznawalnych w stylu secesyjnym .
Syn Camille Lefébure i Eugène-Félix Delaherche, fabrykant w Beauvais, Auguste Delaherche wstąpił do National School of Decorative Arts w Paryżu w 1877 roku , gdzie uczył się od Edmonda Lechevallier-Chevignarda (1825-1902), odpowiedzialnego za „aplikacje dekoracyjne ”I warsztat rysunkowy od 1874 r. Oraz architekta Anthime-Marina Delarocque (1836-1929). Jako kreślarz współpracował z Lechevallier-Chavignardem przy renowacji witraży w Ecouen, a następnie przy tworzeniu szklanych dachów kaplicy Château de Chantilly.
Zaczął produkować ceramikę artystyczną w 1883 r., Przyciągnięty tradycją ceramiki Beauvaisine, której jego stryj, wielki kolekcjoner, posiadał ważne dzieła: w tym samym roku poznał Ludovica Pilleuxa, ceramika z manufaktury włoskiej gminy Goincourt. , niedaleko Beauvais i pracuje w swoim warsztacie. W latach 1886-1887 był projektantem i kierownikiem serwisu galwanicznego w domu Christofle .
W 1887 r. Na Wystawie Sztuk Zdobniczych w Paryżu otrzymał pierwszy złoty medal, a następnie drugi na Wystawie Powszechnej w 1889 r .
Następnie był wystawiany w galerii Samuela Binga „Japanese Art”, a następnie przejął, rue Blomet , paryską pracownię ceramika Ernesta Chapleta, w której przez siedem lat trwała jego produkcja. Malarz Eugène Courboin namalował jego portret w tym warsztacie w 1891 roku: podobnie jak Chaplet, podjął praktykę piaskowca na nową ścieżkę, rezygnując z grawerowanych dekoracji.
W latach 1891-1892 przeniósł się do wioski Armentières, gminy La Chapelle-aux-Pots , niedaleko Beauvais, a następnie w 1894 roku kazał wybudować tam swój dom i warsztat „Les Sables Rouges”. Architekt Genuys . W 1896 roku Le Penseur , kałamarz skomponowany z Alexandrem Charpentierem , został wysłany na drugą wystawę Libre Esthétique i zauważony przez Madeleine Octave Maus .
Jako członek National Society of Fine Arts wystawia w różnych paryskich salonach i na międzynarodowych wystawach. WCzerwiec 1899, dołączył do Nowego Stowarzyszenia Malarzy i Rzeźbiarzy z pierwszą zbiorową wystawą w Galerii Georges Petit w Paryżu w marcu 1900 roku.
Przyjaciel malarza Henri Le Sidanera , poradził mu osiedlić się w Gerberoy (Oise), około piętnastu kilometrów od jego pracowni w La Chapelle-aux-Pots.
Od 1904 r. Tworzył znacznie swobodniejsze, czasem asymetryczne prace, inspirowane bezpośrednio jego wyobraźnią.
Auguste Delaherche zmarł dalej 27 czerwca 1940w swoim domu w 7 th dzielnicy Paryża .
W 1894 r. Otrzymał tytuł kawalera Legii Honorowej, a jego ojcem chrzestnym został malarz René Ménard - w 1920 r. Awansował na oficera.
Wiele dzieł podpisanych przez Auguste Delaherche jest prezentowanych w Musée d'Orsay , w muzeum ceramiki La Chapelle aux Pots, które prezentuje około sześćdziesięciu jego prac, a także w Musée de l'Oise, które ma około pięćdziesiąt dzieł, częściowo z zapis od wdowy Jeanne Delaherche oraz ze zbioru nabytego w ramach publicznej subskrypcji w 1921 r. z inicjatywy Jeana Ajalberta , dyrektora fabryki gobelinów Beauvais .
Naczynie z pawimi piórami (1887).
Wazon kamionkowy (1887).
Wazon (1889).
Misa z płomienistego piaskowca z pozłacaną srebrną ramą wykonana w Armentières w 1901 roku we współpracy z Ernestem Cardeilhacem, złotnikiem i Lucienem Bonvalletem, projektantem.