Asselian

Asselian Kluczowe dane
Notacja chronostratygraficzna p1
Ocena FGR r1
Stratotyp 50 ° 14 ′ 45 ″ N, 57 ° 53 ′ 29 ″ E
Poziom Podłoga / wiek
Epoka / Seria
- Okres / System
- Erathema / Era

Permski paleozoiczny cisuralian

Stratygrafia

Zakres
Początek Koniec
Światowy punkt stratotypowy 298,9 ± 0,15  Ma Światowy punkt stratotypowy 295,0 ± 0,18  Ma
Wychodnie

Asselian jest scena z permu , system geologicznego z paleozoicznej ery . Jest to pierwszy i najstarszy z czterech podziałów w czasie z Cisuralien . Asselian wystąpił między 298,9 ± 0,15 a 295,0 ± 0,18 mln lat temu (Ma). Poprzedza go Gzhélien (ostatni etap karbonu ), a za nim Sakmarien .

Stratygrafia

Podziały permu
(według ICS , 2016)
Kropka Czas Piętro Wiek ( Ma )
trias gorszy Światowy punkt stratotypowy Induen nowsza
permski Lopingian Światowy punkt stratotypowy Changhsingian 252,17–254,14
Światowy punkt stratotypowy Wuchiapingien 254,14–259,8
Guadalupian Światowy punkt stratotypowy Kapitan 259,8–265,1
Światowy punkt stratotypowy Wordien 265,1–268,8
Światowy punkt stratotypowy Roadien 268,8–272,95
Cisuralien Kungurian 272,95–283,5
Artinskien 283,5–290,1
Sakmarien 290,1–295,0
Światowy punkt stratotypowy Asselian 295,0–298,9
Karboński Pennsylvanian Gzhelian starszy

Asselian zawdzięcza swoją nazwę rzece Assel na południowym Uralu w Kazachstanie . Scena została wprowadzona do literatury naukowej przez rosyjskiego geologa VE Ruzhencheva w 1954 roku, który oddzielił ją od Sakmarianina.

Rozpoczęcie etapu jest zdefiniowany jako czas stratygraficznych wyglądem skamieniałości konodontowe gatunku Streptognathodus isolatus . Asselian świecie stratotypic punkt znajduje się w dolinie Aidaralash pobliżu miasta Aktioubé w południowych Ural i ma współrzędne 50 ° 14 ', 45 "N, 57 ° 53' 29" e . Koniec Asselian (i początku sakmar) jest zdefiniowany jako czas stratygraficznych wyglądem skamieniałości konodontowe gatunku Streptognathodus postfusus .

Assilian zawiera pięć biostref konodontów :

Uwagi i odniesienia

  1. Gradstein i in. 2012 .
  2. (w) „  International chronostratigraphic chart v2016 / 04  ” [PDF] na http://www.stratigraphy.org/ (dostęp: 3 sierpnia 2016 ) .
  3. Patrz Chuvashov i in. (2002)
  4. (w) Vladimir I. Davydov , Brian F. Glenister , Claude Spinosa , Scott M. Ritter , VV Chernykh , BR Wardlaw i WS Snyder , „  Propozycja Global Aidaralash ma sekcję i punkt stratotypu (GSSP) dla podstawy systemu permskiego”  » , Odcinki , t.  21, n o  1, 1998( przeczytaj online [PDF] ).

Bibliografia

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne