Arsene Leloup
Arsene Leloup| Burmistrz Nantes | |
|---|---|
| 1871-1872 | |
| René Waldeck-Rousseau René Waldeck-Rousseau | |
| Radny Generalny Loire-Atlantique | |
| 1871-1873 | |
| Burmistrz Rezé | |
| Marsz -Wrzesień 1848 | |
| Joseph Delaville-Leroux ( d ) |
| Narodziny |
11 lutego 1803 Avranches ( Manche ) |
|---|---|
| Śmierć |
17 lutego 1876 Couëron ( Loire-Atlantique ) |
| Pogrzeb | Cmentarz Miłosierdzia |
| Narodowość | Francuski |
| Trening | Wydział Lekarski Paryża |
| Czynność | Polityk |
| Różnica | Kawaler Legii Honorowej |
|---|
Arsène Leloup , urodzony dnia11 lutego 1803w Avranches ( Manche ), zmarł dnia17 lutego 1876w Couëron ( Loire-Atlantique ), jest francuskim nauczycielem i politykiem, burmistrzem Rezé w 1848 i Nantes od 1871 do 1872 .
Biografia
Zawodowe początki i początki
Jest synem Jacques-Gervais Leloup i Madeleine Buchard. Rodzina opuściła Avranches w 1806 roku.
Ukończył studia średnie w Royal College of Rennes, a następnie wyższe studia farmaceutyczne w Paryżu ; został przyjęty jako farmaceuta wMarzec 1826, a następnie poślubić 30 sierpnia 1827, Charlotte Pérint, córka architekta. Para pozostanie bezdzietna.
Następnie przeniósł się do stolicy, gdzie wyróżnił się podczas epidemii cholery w 1832 r. Uczył też chemii stosowanej .
Dyrektor Szkoły Zawodowej w Nantes
W Czerwiec 1834burmistrz Nantes, Ferdinand Favre , wzywa go do kierowania szkołą podstawową, którą miasto Nantes postanowiło utworzyć. Od 1834 do 1853 roku Arsène Leloup był jego pierwszym dyrektorem, najpierw przy rue Saint-Léonard , a następnie w 1840 r. Przy rue des Coulées (obecnie rue Désiré-Colombe , zamiast Normalnej Szkoły Nauczycieli). W 1851 r. Stała się „miejską szkołą zawodową”, aw 1882 r. Została przeniesiona do Boulevard de Launay. W 1935 r. Przekształciła się w szkołę Leloup-Bouhier , aw 1960 r. Do liceum.
Kariera polityczna
Pierwszy burmistrz Rezé , miasta na obrzeżach Nantes, przez zaledwie 6 miesięcy, między26 marca 1848 i 4 września 1848, został wybrany radnym miasta Nantes na liście umiarkowanych republikanów wSierpień 1870i mianowany asystentem René Waldeck-Rousseau ; on jest ponownie wybrany w dniu30 kwietnia 1871i ponownie zastępca. Po rezygnacji René Waldeck-Rousseau został mianowany burmistrzem przez Adolphe Thiers , przewodniczącego rady,19 lipca 1871.
Został również wybrany radnym generalnym w 1871 r. ( Kanton Nantes-4 ).
Zostaje zwolniony 17 grudnia 1872z powodów polityczno-religijnych, związanych z demonstracjami wokół pielgrzymki do Lourdes ; jego zastępcy zrezygnowali w dniu 20. René Waldeck-Rousseau został wówczas mianowany tymczasowo dekretem prefektury.
Arsène Leloup przechodzi na emeryturę do Port-Launay ( Couëron ).
Dekoracje
- Kawaler Legii Honorowej (15 sierpnia 1863).
Hołd
Arsène Leloup zostaje pochowany w Couëron, a następnie jego szczątki są przenoszone na cmentarz Mercy w Nantes. W 1880 r. „Towarzystwo Przyjazne Byłych Uczniów Szkoły Zawodowej” kazało umieścić na jego grobie tablicę. Medalion na steli jest dziełem Charlesa Miolleta, rzeźbiarza z Nantes, ucznia Étienne-Édouard Suc .
Oprócz liceum, które częściowo nosi jego imię, hołd składa mu rue Arsène-Leloup w Nantes. Jego imię nosi także rue de Couëron.
Zobacz też
Bibliografia
- Claude Kahn i Jean Landais, Nantes i Nantais w okresie Drugiego Cesarstwa , Ouest Éditions, Nantes, 1992 [ ( ISBN 2908261928 ) ]. Arkusz biograficzny, strona 284.
- Éric Lhommeau i Karen Roberts, Guide to the Mercy Cemetery in Nantes , Nantes, The Night Watchman,2009, 89 str. ( ISBN 978-2-9528652-2-7 ) , str. 89.
- Alexandre Perthuis i Stéphane de La Nicollière-Teijeiro , * The Golden Book of Nantes Town Hall , Tome II, Imprimerie Grinsard, 1873, strony 134–136.
Powiązane artykuły
Linki zewnętrzne
- Dokumentacja urzędowa :
- Zasoby dotyczące życia publicznego :
- Historia liceum Leloup-Bouhier („Launay”)
- Historia liceum w Gaspard-Monge („La Chauvinière”)
Uwagi i odniesienia
Uwagi
- Dlatego jest powszechnie nazywana „szkołą Launay”.
- Drugie nazwisko oddające hołd René Bouhierowi , dyrektorowi szkoły od 1871 do 1893.
Bibliografia
- Plik Arsène Leloup na francegenweb.org
- Golden Book II, strona 134.
- Do wyjaśnienia.
- Lhommeau i Roberts 2009 , s. 89.