Arnaud de Nîmes to prałat w średniowieczu , trzydziestym szóstym znanym biskupem Nîmes od 1212 do 1242 roku .
Arnaud jest opat z Saint-Ruf . W 1210 lub na początku 1211 r. Legaci papiescy polecili mu udać się do Rzymu i poinformować Innocentego III o niepowodzeniach negocjacji z Rajmundem VI z Tuluzy oraz o ogłoszonej przez nich ekskomuniki.
Został wybrany na biskupa Nîmes w 1212 roku, aw styczniu następnego roku uczestniczył w soborze w Lavaur. W sierpniu 1213 r. Zawarł z arcybiskupem Arles traktat o sojuszu między ich dwoma miastami.
Brał udział w krucjacie przeciwko albigensom z Szymonem de Montfort i otrzymał od niego ziemię Millau . Znany ze swoich umiejętności biznesowych, jest wybierany na arbitra wielu sporów. Otrzymał kilka przywilejów na rzecz swojego miasta oraz w lipcu i sierpniu 1216 roku.
W obliczu przyłączenia Nîmes do hrabiów Tuluzy, papież Honoré III zagroził w 1220 r. Przeniesieniem siedziby biskupiej Nîmes. W 1222 roku biskup Arnaud de Nîmes i biskup Béziers zostali wysłani przez Montfort do króla Filipa Augusta, aby ofiarować mu to, co pozostało ze swojej domeny, bez powodzenia.
Mieszkańcy Nîmes z niecierpliwością czekali na przyjęcie tam Zakonu Braci Mniejszych , a za życia św. Franciszka z Asyżu zbudowali dla nich kościół i klasztor poza miastem. Biskup Arnaud położył pierwszy kamień ze swoich dwóch budynków w tym mieście w 1222 roku.
Na oczach wojsk Rajmunda VII z Tuluzy biskup Arnaud opuszcza Nîmes i schroni się w Béziers . Brał udział w negocjacjach pokojowych między hrabią Tuluzy i Montfort w 1223 roku.
Biorąc udział w naradzie zwołanej przez papieża Grzegorza IX przeciwko cesarzowi Fryderykowi II , Arnaud udał się do Genui i wraz z innymi prałatami udał się do Rzymu , ale flota Fryderyka II zajęła ich statki 3 maja 1241 r. Był więziony w królestwie Neapolu. , i tam zmarł w 1242 roku. Najpierw został tam pochowany, w kościele Sainte-Marie, następnie jego ciało przewieziono do Nîmes i pochowano w katedrze. Następuje po nim Raimond II Amauri .