Armand Jean-Francois

Armand Jean-Francois Funkcje
Zastępca
Burmistrz
Radca prawny
Biografia
Narodziny 7 marca 1874
Grand-Bourg
Śmierć 22 września 1938(w wieku 64 lat)
Basse-Terre
Narodowość Francuski
Czynność Polityk
Inne informacje
Partia polityczna Partia radykalna

Armand Jean-François , urodzony dnia7 marca 1874w Grand-Bourg ( Gwadelupa ) i zmarł dnia22 września 1938w Basse-Terre ( Gwadelupa ) jest francuskim politykiem . Był zastępcą Gwadelupy od 1924 do22 września 1928.

Biografia

Po uzyskaniu dyplomu przeniósł się w 1890 r. Do metropolii, aby kontynuować studia filozoficzne, nie może skończyć z powodów zdrowotnych. Wrócił na Gwadelupę i został komisarzem policji w Pointe-à-Pitre . Był zbyt blisko ludności dla administracji kolonialnej, więc został szybko zwolniony. Następnie stworzył liberalną gazetę . Uzyskał wykształcenie prawnicze i został prawnikiem. W związku z tym jest wezwany do obrony gazety Le Citoyen Partii Radykalno-Socjalistycznej.

Armand Jean-François zostaje wybrany na radnego generalnego w Anse-Bertrand i jest przewodniczącym rady generalnej8 października 1918 w 20 października 1920 r. Jego prywatnym sekretarzem był wówczas Virgile Chathuant, który był jednocześnie sekretarzem-redaktorem Rady Generalnej, a następnie zajął się polityką. Po tym, jak został zastępcą, został burmistrzem Pointe-à-Pitre w 1922 r. Podczas francuskich wyborów parlamentarnych w 1924 r. Został wybrany w systemie list z Gratien Candace . Rejestruje się jako członek radykalnej i radykalno-socjalistycznej grupy w Izbie Poselskiej . Wzywa rząd do „faktów, które zadecydowały o zabójstwie kilku obywateli zarówno podczas strajku w fabryce Duval, w Petit-Canal , jak iw okresie ostatnich wyborów samorządowych w Pointe-à-Clown” . Podczas 1928 legislacyjnego , zdarza się w 3 th  pozycji na 2 e  jazdy w drugiej rundzie bez odpytywania, który pokazuje skuteczność Eugene Graeve połączeniu z Gratien Kandaki , członek 1 st  jazdy.

Następnie pracował krótko jako doradca w Sądzie Numea , aż „dekretem z mocą ustawy przewodniczącego Rady, Lavala , w 1931 r., Narzucono przymusową emeryturę” . Po wznowieniu kariery prawniczej został burmistrzem Goyave .

Uwagi i odniesienia

  1. Émile Ropolphe Enoff, Parlamentarzyści z Gwadelupy: 1889–1958 , Le Gosier, PLB Éditions,2013, 216  str. ( ISBN  978-2-35365-095-8 , uwaga BnF n o  FRBNF43697708 ) , str.  78-80

Zobacz też

Powiązane artykuły

Linki zewnętrzne